[΄Ακης Γκούμας]

Να προσθέσω, οτι οι τίτλοι "΄Ανεση", "Σκάφος", "Δεν έχω ζευγάρι", κατα την γνώμη μου παίρνουν και μια επιπλέον διάσταση.
Θα ξεκινήσω απο την... Λαμία και θα φτάσω στην Αθήνα...:
1. Υπάρχουν καταδυτικά σημεία, που αν τα δεί κανείς με καθαρό μάτι, ΔΕΝ έχουν ενδιαφέρον. Και αν έχουν ένα κάποιο μικρό, αυτό εξαντλείται στην δεύτερη βουτιά.
2. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν "απογαλακτίστηκαν"απο την σχολή που τους εκπαίδευσε (και τους εισήγαγε στον θεσμό της "εκδρομής με το δικό μας φουσκωτό").
3. Λόγω χαρακτήρα ή υποχρεώσεων, δεν ανήκουν σε μια άτυπη κοινότητα / παρέα που παίρνει τα βουνά και τις παραλίες και βουτάει μόνη της.
Εκ των 1,2 και 3 (Φτάσαμε στην Αθήνα, επιτέλους) :
Οι άνθρωποι αυτοί, ταυτίζουν την κατάδυση στο Χ καταδυτικό σημείο, μαζί με όλα τα καλούδια που τους παρέχει ένα καταδυτικό κέντρο μέχρι να τους πάει εκεί, και γι΄ αυτό το προτιμούν.
Ακόμα και αν το σημείο κατάδυσης είναι "για τα μπάζα": αυτός, θα περάσει καλά τις 3 - 5 ώρες που θα αφιερώσει.
Θα μιλήσει, θα κωλοβαρέσει, θα κάνει βόλτα με σκάφος, θα αστειευτεί, θα πιεί πορτοκαλάδα, θα πλύνει το κορμάκι του μετά και θα μυρίζει εύμορφα... Θα συμμετάσχει στο "καταδυτικό καφενείο" και θα περάσει καλά.
Το "γιαταμπάζακαταδυτικόσημε� �ο" θα περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Αυτός, λοιπόν, δεν βουτάει για να ανακαλύψει, να ζοριστεί, να ανταγωνιστεί κλπ.
Βουτάει όπως πίνει καφέ στην πλατεία ή κάνει βόλτα στο Allou fan Park.
Αν ερωτηθεί "Γιατί επιλέγει Κ.Κ.", θα απαντήσει περιγράφοντας τα καλούδια που ανέφερα.

Τέλος, θα συμφωνήσω με τον Νεοκλή, γιατί το θέμα "Ασφάλεια" είναι σε μικρό ποσοστό. Πιστεύω οτι θεωρείται Παρών και ταυτόσημο με το καταδυτικό. Η εκδοχή "Δεν ξέρω αν και ποιός κίνδυνος υπάρχει" άρα "Δεν έχω πρωτεραιότητα "Κάποιος να με προσέχει απο αυτό" είναι προς διερεύνηση...