Καλησπέρα σας
.
Μπαίνοντας στο portal του scubadive, μετά απο καιρό έπεσα επάνω σε αυτό το όχι στο αγωνιστικό ψαροντούφεκο, και είδα εδώ και την ανακοίνωση του φίλου ppetreos21. Και επειδή δεν μου αρέσει να υπάρχει μονόλογος, θα ήθελα να σας διατυπώσω και την αντίθετη άποψη.
Θα ξεκινήσω λέγοντας, για τον όμιλο άπνους, ότι η θέση που διατύπωσε αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ για οποιονδήποτε θέλει να αποκαλείται ψαροκυνηγός. Αυτό γιατί η συγκεκριμένη επιστολή στρέφεται κατά όλου του υποβρυχίου ψαρέματος, του μοναδικού επιλεκτικού τρόπου αλιείας σήμερα. Του μοναδικού τρόπου αλιείας με τόσους περιορισμούς στο βάθος. Του μοναδικού μη ρυπογόνου για τη θάλασσα τρόπου αλιείας (και εσείς βουτάτε, και εσείς βλέπετε πόσα αλιευτικά εργαλεία υπάρχουν παρατημένα στο βυθό (φαντάζομαι δε βλέπετε και πολύ συχνά ψαροντούφεκα...).
Ως αντιπρόεδρος της AIDA Hellas λυπάμαι για την υποστήριξη στον Aπνους για τη διεξαγωγή αγώνα ελ.κατάδυσης φέτος το καλοκαίρι. Άνθρωποι που μάχονται την ομορφιά της θάλασσας, την επαφή με το κόσμο του βυθού, δεν πρέπει να δέχονται καμίας υποστήριξης/προβολής.
Και βέβαια ας τονίσω ότι ο σύλλογος μάλλον είναι ανακόλουθος, αφού 7ος στη κατάταξη είναι ο
Σαραντινός Νικόλαος
Ν.Ο. Απνους Ηρακλείου
σχετικά:
http://www.spear-fishing.gr/index.ph...tpage&Itemid=1
Ας ξεκινήσω όμως να αιτιολογώ γιατί η επιστολή αυτή στρέφεται κατά του υποβρυχίου ψαρέματος.
Παράθεση:
|
Αρχικό μήνυμα απο ppetross21
Αγαπητοί αναγνώστες
Το ζήτημα της διεξαγωγής του Πανελλήνιου πρωταθλήματος αγωνιστικού ψαροντούφεκου έχει απασχολήσει έντονα τα μέλη του συλλόγου μας και νιώθουμε επιβεβλημένη την ανάγκη να διατυπώσουμε την αντίθεση μας για την διοργάνωση τέτοιων πρωταθλημάτων ,οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Κατ’ αρχάς οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι κάποτε απλοί αγώνες και αυτό που ήταν μια συλλογική δραστηριότητα και ευκαιρία για ομαδικό ψάρεμα , έγινε ανταγωνιστική μανία και ξεκληρίστηκαν πολλοί τόποι, με απώτερο σκοπό ένα κύπελλο και την αναγνωρισιμότητα. Δυστυχώς για μας ,οι καταστρεπτικές συνέπειες αυτού του είδους των δραστηριοτήτων έγιναν αντιληπτές μετά την ολοκλήρωση του τοπικού πρωταθλήματος που διοργανώθηκε από το σύλλογό μας.
|
Στο υποβρύχιο ψάρεμα υπάρχει περιορισμός βάθους. Ακόμα και οι καλύτεροι των καλύτερων σπάνια πάνε κάτω απο τα 40 μέτρα.
Ας δούμε τον κανονισμό των αγώνων:
Το Δ.Σ. της Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ., το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009 ενέκρινε τις προταθείσες από τον Π.Σ.Α.Υ.Κ. τροποποιήσεις του κανονισμού υ/β αλιείας:
Α) Οι στήρες – πίγγες – σφυρίδες περιορίστηκαν από 10 άτομα του κάθε είδους, σε συνολικά 4 άτομα (από όλα τα είδη μαζί) ανά ημέρα. Ελάχιστο βάρος ροφού τα 5 κιλά και της σφυρίδας, πίγγας, στήρας, σφυριδόβλαχου και μαγιάτικου τα 2 κιλά.
Β) Τα μαγιάτικα περιορίστηκαν από 10 σε 5 άτομα ανά ημέρα και το ελάχιστο βάρος τους ανήλθε από 500 γρ. στα 2 κιλά.
Γ) Ο τόνος περιορίστηκε στα από τον κοινοτικό νομοθέτη στην ερασιτεχνική αλιεία ισχύοντα, δηλ. 1 κομμάτι με ελάχιστο βάρος τα 30 κιλά.
Δ) Εισήχθη πριμ 500 πόντων για κάθε ξεχωριστό είδος αλιεύματος.
Ε) Απαγορεύθηκε να εγκαταλείπεται στο βυθό έρμα (μολύβι) χωρίς πρόθεση ανέλκυσης, για να αποφευχθεί μόλυνση του περιβάλλοντος.
ΣΤ) Οι αθλητές από κάθε όμιλο, αυξήθηκαν σε 4 (αντί για 2) και ως βαθμολογία του ομίλου θα μετράει το άθροισμα των επιδόσεων των 2 καλύτερων αθλητών του κάθε ομίλου. Με το τελευταίο μέτρο αποσκοπείται η διευκόλυνση των ομίλων που έχουν αρκετούς καλούς αθλητές και έχουν πρόβλημα στην επιλογή τους, καθώς και η εγγραφή νέων αθλητών στους ομίλους.
Έρχονται λοιπόν και μας μιλάνε για καταστροφή του βυθού, απο 15 ανθρώπους (ούτε 15 δεν είναι) που βουτάνε την ημέρα με μία ανάσα και μια σφεντόνα στο χέρι. Λοιπόν αν το υ/ψάρεμα ήταν τόσο καταστροφικό δεν θα έπρεπε να υπάρχει λέπι στη θάλασσα μέχρι σήμερα. Και αυτά τα λένε άνθρωποι ψαροκυνηγοί υποτίθεται... Επίσης διαφαίνονται με απίστευτα έγκυρες επιστημονικές μελέτες ότι παρατήρησαν καταστρεπτικές συνέπειες στο βυθό μετά την ολοκλήρωση του αγώνα. Οι οποίες ήταν? Πήγαν 15 άνθρωποι, με μια ανάσα και έκαναν καταστροφή στο βυθό? Φαντάζομαι έσκαβαν με τα όπλα τους στα βράχια...
Και επειδή αναφέρομαι σε επιστημονικές έρευνες, θα σας σχολιάσω μετά κάποια(ες) δημοσιεύσεις που έχουν πέσει στα χέρια μου, με παραδείγματα και στατιστικά δείγματα απο τη καθημερινή ζωή. Με ψάρεμα αληθινό που ξεφεύγει πολύ απο αυτά που διατύνονται κάποιες έρευνες.
Παράθεση:
|
Αρχικό μήνυμα απο ppetross21
Αντιλαμβανόμενοι λοιπόν το μέγεθος των επιπτώσεων, ταχθήκαμε κατά της διεξαγωγής αγώνων υποβρύχιου κυνηγιού και επιδοθήκαμε σε άλλου είδους αθλητικές δοκιμασίες (αγώνες υποβρύχιας σκοποβολής, αγώνες ελεύθερης κατάδυσης κτλ).
Φυσικά και δεν είμαστε αντίθετοι με το «ψαροντούφεκο» και τον υποβρύχιο ψαροκυνηγό -ψαροντουφεκά ,εφόσον συμμορφώνεται με τις όποιες κείμενες διατάξεις. Σύμφωνα με το Π.Δ. 373/85 όπως αυτό ισχύει σήμερα, τα αλιεύματα πρέπει να περιορίζονται σε πέντε (5) κιλά (ψάρια ή μαλάκια ή οστρακόδερμα) ανά 24ωρο, επιτρέπεται δε και ένα ψάρι με βάρος μεγαλύτερο των πέντε κιλών.
Επομένως πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζονται αγώνες οι οποίοι απροκάλυπτα παραβιάζουν την ισχύουσα νομοθεσία;
Άλλωστε μοναδικός σκοπός που «νομιμοποιεί»,κατά τη γνώμη μας, το υποβρύχιο κυνήγι είναι η εξασφάλιση υγιεινής τροφής ,τόσο απαραίτητης στους καιρούς της βιομηχανοποιημένης διατροφής που διανύουμε.
|
Δεν χρειάζεται καμία "νομιμοποίηση" εντός εισαγωγικών ή εκτός. Δεν είμαστε υπόλογοι οι ψαροκυνηγοί, είμαστε με το κεφάλι πολύ ψηλά, σας διαβεβαιώ για αυτό. Γιατί όπως είπε και αυτός ο μεγάλος αυτοδύτης:
The best way to
observe a
fish is to become a
fish (Ζ.Υ.Cousteau)
Αυτός ο κύριος που έγραψε την επιστολή (για την οποία σημειωτέον, δεν ακούσαμε ποτέ να γινεται γενική συνέλευση στο σύλλογο. Για όποιους ενδιαφέρονται θα ήταν καλό να παρακολουθήσουν τη συζήτηση στα φόρουμ του Υ/Ψ), μόνο ψαροκυνηγός δεν μπορεί να είναι. Δεν μπορεί να ζει στη θάλασσα, να παίρνει ζωή απο αυτή και να θεωρεί ότι μπορεί ποτέ το Υ/Ψ να κάνει κακό. Γιατί ο ψαροκυνηγός βλέπει τι πιάνει, και βλέπει τι κάνει στο τόπο που το πιάνει. Όταν λοιπόν όλοι εμείς που είμαστε μια μεγάλη όμορφη παρέα, πηγαίνουμε και πιάνουμε μεγάλα και όμορφα ψάρια, και ξαναπάμε στους ίδιους τόπους συστηματικά (ανάλογα το τόπο, συνήθως 1 επίσκεψη / μήνα) ξαναβλέπουμε ψάρια, ξέρουμε ότι ΔΕΝ επηρεάζουμε το περιβάλλον με βλαβερό τρόπο. Απλά επιλέγουμε να μην τρώμε fishsticks, αλλά φρέσκο ψάρι.
Παρένθεση. Μεγάλη παρένθεση: πριν μου πείτε ότι όλοι αυτοί εκεί που πάνε, μέρα-νύχτα, με μπουκάλες, με βιτριόλια, και με οτιδήποτε και σηκώνουν ότι κινείται στο βυθό με ένα ψαροντούφεκο στο χέρι σκεφτείται το εξής:
Αν αύριο πάει κάποιος να διαπράξει ληστεία, σκοτώσει άνθρωπο, και το κάνει με ένα ψαροντούφεκο στο χέρι θα πούμε ότι το έκανε ψαροντουφεκάς? Θα ομοιάσουμε την όποια ποινική (έστω αξιόποινη, σίγουρα παράνομη) πράξη με αυτό που γίνεται την ημέρα με μία μόνο ανάσα στα πλαίσια της νομιμότητας? Φαντάζομαι το επιχείρημα είναι σαφές: το υποβρύχιο ψάρεμα στα πλαίσια της νομιμότητας, ουδεμία καταστροφική επίπτωση έχει στο Υ/περιβάλλον. Γιατί οτιδήποτε διαφορετικό (απο αυτό που γίνεται στα πλαίσια της νομιμότητας, την ημέρα με μία ανάσα) δεν είναι υποβρύχιο ψάρεμα!!!
Συνεχίζω:
Παράθεση:
|
Αρχικό μήνυμα απο ppetross21
Επιπλέον, ήδη οι θάλασσές μας υπεραλιεύονται και είδη ψαριών απειλούνται με εξαφάνιση, ειδικά τα μεγάλα ψάρια ,που αποτελούν και στόχους του ψαροντούφεκου.
|
Κάποτε μαθαίναμε ότι πρέπει να τρώμε μόνο τα "ώριμα" ψάρια, αυτά που έχουν ολοκληρώσει τον αναπαραγωγικό τους κύκλο. Σήμερα μαθαίνουμε απο τον Άπνους ότι τα μεγάλα ψάρια είναι το χειρότερο κακό που μπορεί να κάνει κανείς στη θάλασσα.
Άνθρωπος που έχει πάρει μεγάλα ψάρια απο το βυθό, που έχει εικόνες απο τη ζωή εκεί, και ξέρει πότε και που θα ξαναδεί τα ψάρια, έχει γράψει αυτή τη φράση στην επιστολή? Μόνο αστείο μου ακούγεται. . .
Παράθεση:
|
Αρχικό μήνυμα απο ppetross21
Ο ΑΠΝΟΥΣ κάνει προσπάθειες για τη διατήρηση και ,ει δυνατόν, την αύξηση των πληθυσμών των ψαριών που ζουν στην συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή που δραστηριοποιείται, κάτι που δεν μπορεί να εγγυηθεί ο οποιοσδήποτε διοργανωτής αγώνων υποβρύχιου κυνηγιού για την περιοχή που θα διεξαχθούν.
Τέλος ,είναι δεδομένο πως η διοργάνωση τέτοιων αγώνων θα προκαλέσει ισχυρές αντιδράσεις. Τόσο από τους επαγγελματίες αλιείς ,οι οποίοι δικαίως διαμαρτύρονται για την συρρίκνωση των ήδη μειωμένων αποθεμάτων της θάλασσας σε ψάρια, όσο και από την τοπική κοινωνία για την καταστροφή της φυσικής ομορφιάς και του υδάτινου περιβάλλοντος που θα προκληθεί στην περιοχή από τη μαζική άφιξη δεκάδων ψαροκυνηγών.
|
Ναι, οκ, ο ψαροκυνηγός καταστρέφει τώρα και τη φυσική ομορφιά και το υδάτινο περιβάλλον! Βάζει και φωτιές στα δάση ρε παιδιά!!! Ε Λ Ε Ο Σ ! ! ! ! Φαντάζομαι ο συντάκτης πρέπει να έχει πολύ τοξικά ούρα, γιατί αυτή έίναι η μόνη επιβάρυνση που προσθέτει ο οποιοσδήποτε Υ/κυνηγός στο περιβάλλον. Τί άλλο? Να υποθέσω ότι σκάβουμε με τα ψαροντούφεκα στο βυθό? Ότι για να πιάσουμε ψάρι πρέπει να ξεχάσουμε την όποια διακριτικότητα κινήσεων στον υδάτινο κόσμο και να κατέβουμε με το κομπρεσέρ (αυτό που σκάβει εννοώ, όχι αυτό που δινει αέρα και έχουν οι καλύμνιοι στα σπογγαλιευτικά τους) κάτω να σηκώσουμε τα βράχια.
Παράθεση:
|
Αρχικό μήνυμα απο ppetross21
Ελπίζουμε, μετά την κατάθεση των απόψεων και προβληματισμών μας, να συμμεριστούν οι αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι της θάλασσας την ανησυχία μας και την αντίθεση μας στη διεξαγωγή αγώνων υποβρύχιου κυνηγιού. Ας αναλογιστούμε όλοι τα ολέθρια αποτελέσματα που θα έχει η συνέχιση αυτής της παράλογης «γενοκτονίας» ψαριών στις θάλασσές μας.
Με εκτίμηση
Τα μέλη του Ναυταθλητικού Ομίλου
ΑΠΝΟΥΣ Ηρακλείου
|
Γενοκτονία ψαριών. Επειδή πιάνονται μόνο Ε Π Ι Λ Ε Κ Τ Ι Κ Α μεγάλα θηράματα και δεν διαταράσσεται η ισορροπία του οικοσύστήματος.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
Στο επιστημονικό του ζητήματος. Κάποτε η Μαρία Σαλομίδη (γεια σου Μαρία
) δημοσίευση σε κάποιο πόστ κάποιες επιστημονικές μελέτες για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος απο το Υ/Ψ.
Έχω μια απο αυτές στα χέρια μου (ευχαριστώ Μαρία
), αυτήν εδώ:
Spearfishing pressure on fish communities in rocky coastal habitats in a Mediterranean marine protected area, Fisheries Research 94 (2008) 84–91,
Josep Lloret
a,∗, Nϊria Zaragozab, David Caballeroc, Toni Fontd, Margarida Casadevall a, Victςria Rierad
Δεν έχω τη δυνατότητα δυστυχώς να την κάνω upoload εδώ, αλλά φαντάζομαι ότι μπορει να την ανεβάσει κάποιος διαχειριστής πολύ εύκολα. Τι αναφέρεται λοιπόν εν κατακλείδι στην εν λόγω εργασία (προσωπική εκτίμηση για τα χειρότερα της εργασίας κατά του ψαροντούφεκου):
Οι ψαροκυνηγοί αλιεύουν κυρίως είδη τα οποία ανήκουν στη κορυφή της τροφικής αλυσίδας, με αποτέλεσμα, επειδή ακριβώς αυτά τα είδη έχουν μεγάλο χρόνο σεξουαλικής ωρίμανσης να κινδυνεύουν άμεσα απο εμάς The most vulnerable fish are deemed to be long lived and slowgrowing species with low reproductive potential and a narrow geographic range Έτσι καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η συναγρίδα (!!!) και ο ροφός κινδυνεύουν απο εμάς τους ψαροκυνηγούς τα μέγιστα.
Ότι 64 ψαροκυνηγοί σαν αυτούς που μετείχαν στην έρευνα (ο μέσος όρος δηλαδή των ψαροκυνηγών) αλιεύουν ανά έτος περί τους 20 τόνους ψάρια (όλοι μαζί).
Αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι οι ψαροκυνηγοί έχουν υψηλότερο δείκτη CPUE (catch/effor/hour) αυτός ο δείκτης μπορεί να αναχθεί και στη βιομάζα που αφαιρείται απο νερό αντίστοιχα.
These differences also make also the spearfishing
CPUE (1.36 kg/fisher/fishing hour) higher than the CPUE obtained
with a bottom fishing rod (0.10 kg/fisher/fishing hour). The mean
spearfishing CPUE in Cape Creus (1.36 kg/fisher/hour) is higher than
the mean spearfishing CPUE in Hawaiian reefs (1.13 kg/fisher/hour;
Meyer, 2007
) and the mean spearfishing CPUE in other Pacific reefs
(1.2 kg/fisher/hour;
Dalzell, 1996).
Taking into account both the spearfishing CPUE and annual
effort, we estimate that the 64 spearfishers interviewed would be
capable of extracting ca. 19 tonnes of fish annually fromthe MPA of
Cap de Creus.
Λέει και άλλα, αλλά νομίζω ότι αυτά είναι τα "χειρότερα". Ξεκινώ λοιπόν:
Η συναγρίδα κινδυνεύει απο το ψαροκυνηγό: όποιος έχει ασχοληθεί με το κυνήγι της, ξέρει ότι το ψάρι αυτό μπορει να αλιευτεί κατά κόρον τη 1η πρωινή και τη τελευταία απογευματινή ώρα. Εχουμε λοιπόν 2 ώρες περίπου την ημέρα για αυτά τα θηράματα. Βασικά δεν είναι την ημέρα (γιατί απλά δεν είναι κάθε μέρα), γιατί όταν έχει γεμάτο φεγγάρι, τα ψάρια απλά δεν έρχονται στο καρτέρι (το μοναδικό τρόπο που μπορεί να αλιευθεί αυτό το θήραμα με ψαροντούφεκο), και όταν έρθουν (αν και όταν οι άτιμες...) θα πάρουμε το πολύ 1-2 ψάρια απο το ίδιο κοπάδι (καλά το 2ο είναι άθλος, αλλά λέμε τώρα). Συνήθως βρίσκονται σε ομάδες πολλών ψαριών μαζί, και είναι πολύ καχύποπτες. Ενδεικτικά: στη ζωή μου μέχρι σήμερα (ψαρεύω απο τα 10 μου είμαι 33, συστηματικά εδώ και 11 χρόνια) έχω πιάσει 5 ψάρια περίπου (συναγρίδες).
Ο ροφός κινδυνεύει απο το ψαροκυνηγό: Ο ψαροκυνηγός έχει περιορισμό βάθους (ο μέσος όρος ψαροκυνηγών δεν ψαρεύουν κάτω απο τα 20μ. Οι καλοί πάνε μέχρι τα 30. Ελάχιστοι απο εκεί κάτω, και 4-5 κάτω απο τα 40). Ή έρευνα πουθενά δεν λαμβάνει υπόψιν της την ευφυία που επιδεικνύουν τα ψάρια (ούτε φυσικά και τον περιορισμό βάθους), την ικανότητα να μαθαίνουν απο την επιδεξιότητα των θηρευτών τους. Ενδεικτικά φέτος είδα πραγματικά πολλούς ροφούς. Εντύπωση μου έκανε η Κρήτη: βρέθηκα στη Σούγια για ένα αγώνα Ελεύθερης κατάδυσης. Τα ψάρια εκεί είχανε τελείως διαφορετική συμπεριφορά απο ότι εδώ στην Αθήνα. Βρισκόντουσαν κατά κόρον στη ρηχή ζώνη, μέχρι τα 20μ. Σε 2 ψαρέματα με το τρόπου που συνηθίζουμε να ψαρεύουμε στους τόπους μας εδώ (καρτέρια στα όρια της αποχής μέχρι τα 30-35μ) δεν είδαμε λέπι. Αλλά τίποτα! Κάποιος φίλος Κρητικός μου έδειξε πως πρέπει να κινούμε στη Κρήτη για να δω αυτά τα ψάρια. Κόλησα λοιπόν πάνω στα βράχια της ακτής και άρχισα να κάνω συρτά καρτέρια απο τα 0μ μέχρι τα 12-15. Σε κάθε σκιά υπήρχε και ένας (τουλάχιστον) ροφός. Εκεί δε κατάφερα να πάρω ψάρι, αλλά ήταν αποκάλυψη πως γίνεται να κινείσαι στον ίδιο τόπο με διαφορετικό τρόπο και να μη βλέπεις τίποτα...
Συνεχίζω όμως με την έρευνα, αναφερόμενος στους 19 τόνους ψάρια που αλιεύουν ανά έτος 64 ψαροκυνηγοί 
.
Στο προσωπικό μου προφίλ στο fb (foivos diakogiannis) μπορείτε να δείτε όλα τα ψάρια που έχω πιάσει φέτος μέχρι σήμερα. Υπολόγισα ότι είναι 55 κιλά (οι φωτογραφίες εκεί είναι, σχεδόν όλα τα ψάρια μου), απο την αρχή του έτους, μιας και ψαρεύω πάντα με ζευγάρι, ως εκ τούτου έκανα την αναγωγή στα κιλά σε 2 άτομα. Άντε να πιάσω και άλλα 15 κιλά ψάρια μέχρι το τέλος του έτους (μακάρι δηλαδή). 70*64= 4480κιλά ψάρια σε ένα έτος για 64 ψαροκυνηγούς σαν και μένα (παρόμοιες ικανότητες). Αν δείτε τα ψάρια που πιάνουμε εγώ και οι φίλοι μου, ίσως πείτε ότι δεν ανήκουμε στο μέσο όρο, άρα μήπως ο ψαροκυνηγός πιάνει πολύ λιγότερα απο όσα λέει η έρευνα? Μάλλον όμως ξέχασαν να αναφέρουν ότι δεν είναι όλες οι εποχές ίδιες για το ψάρια, ότι δεν πιάνουμε παρά μόνο το καλοκαίρι ψάρια. Το χειμώνα πολύ λίγα πράγματα. . .
Αναφερόμενος στην CPUE (επειδή στη παρούσα εργασία γίνεται σύγκριση μεταξύ των ψαροκυνηγών και καλαμάδων που ψαρεύουν με πετονιά) δεν θα απαντήσω εγώ, αλλά κάποιος άλλος επιστήμονας, ειδικός:
Εκεί θα διαβάσετε ότι οι αριθμοί είναι απόλυτα συγκρίσιμοι, με τη διαφορά ότι εμείς πιάνουμε πραγματικά μεγαλύτερα θηράματα, και έχουμε το μικρότερο ποσοστό by-catch, σε αντίθεση με το ψάρεμα με πετονιά όπου αφήνουν πίσω ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ψαριών (που δεν ξέρουμε απο αυτά πόσα επιζούν).
Το υποβρύχιο ψάρεμα είναι οικολογικός τρόπος
ύπαρξης σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον αγαπητοί φίλοι. Είμαστε τα μάτια της θάλασσας (γιατί είμαστε πολλές περισσότερες ώρες απο εσάς στο νερό αφού δεν κινδυνεύουμε όπως εσείς απο το άζωτο,πάμε στους πιο απίθανους/απομακρυσμένους τόπους). Είμαστε φίλοι του φυσικού περιβάλλοντος, για να μπορούμε να ζούμε σε αυτό.
Σας χαιρετώ
Φοίβος