Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο paris
Το ερώτημα εδώ είναι ποιο είναι το μέτρο σύγκρισης για να πεις αν τα ψάρια είναι πολλά ή όχι. Δυστυχώς οι άνθρωποι έχουμε πολύ κοντή μνήμη και γρήγορα συνηθίζουμε το υπάρχον ως κανονικό. Με άλλα λόγια φίλε Φοίβο εμένα θα με ενδιέφερε να ρωτούσες αν έχεις τη δυνατότητα παλιούς ψαράδες της περιοχής 70χρονους ή 80χρονους να σου πουν πώς ήταν αυτά τα μέρη όταν ψάρευαν αυτοί στα νιάτα τους.
Μπορείς να φανταστείς να βουτάς σε μια "τράπεζα" και οι ροφοί γύρω σου να είναι σαν τις καλογρίτσες, να περνούν ανάμεσα από τα πόδια σου και να σου δαγκώνουν τα πέδιλα; Όσο κι αν αυτό ακούγεται εξωπραγματικό έτσι ήταν όλες οι ελληνικές θάλασσες για εκατομμύρια χρόνια (αυτό το φαντάζομαι) και μέχρι πριν 40-50 χρόνια (αυτό το ξέρω). Μέσα στα 40-50 τελευταία χρόνια τα πράγματα γίναν έτσι όπως τα ξέρουμε και τα έχουμε συνηθίσει κι έτσι αν βουτήξουμε σε ένα μέρος και δούμε τρεις ροφούς στον ίδιο βράχο εντυπωσιαζόμαστε από το πόσο πολύ ζωή έχει το μέρος, ενώ στην πραγματικότητα το μέρος είναι αποδεκατισμένο.
|
Γεια σου φίλε Πάρη.
Πριν απο 80 χρόνια αμφιβάλλω αν υπήρχε η έννοια Υ/Ψ. Άλλωστε έχει διαδοθεί κατά κόρον απο τη δεκαετία του 70 και μετά, οπότε δεν μπορώ να βρώ ανθρώπους που να είχαν εικόνα του βυθού τότε. Πριν απο 20 χρόνια όμως έχω φίλους. Μερικοί απο τους καλύτερους μου λένε ότι κάθε χρόνο βλέπουν περισσότερα ψάρια. Αύτό όμως έχει σχέση με προσωπική εξέλιξη. Δηλαδή υπάρχουν δύο ρυθμοί: αυτός της μείωσης των ψαριών, και αυτός της εξέλιξης του ψαροκυνηγού. Είναι ο σχετικός ρυθμός που παρατηρούν λοιπόν (κάτι σα σχετική ταχύτητα, αν χρησιμοποιήσω όρους φυσικής).
Αυτό για το οποίο μπορώ να σε διαβεβαιώσω είναι ότι κάθε χρόνο βλέπω/πιάνω καλύτερα/ποιοτικότερα θηράματα απο τον προηγούμενο. Ψάρια υπάρχουν πολλά, αλλά έχουν γίνει πολύ καχύποπτα. Και αυτό τα κάνει να αλλάζουν συνήθειες διαμονής, όσο και συμπεριφοράς πολλές φορές. Τώρα εικόνες σαν:
α) Καμιά 10αριά στήρες απο 3-6 κιλά μαζί με 3 ροφούς 10κ, 10κ και 15++κιλά (που όμως δεν είχαν διάθεση να "δαγκώσουν" τα πέδιλα μας, μάλλον πολύ επιφυλακτικοί ήταν) δεν ξέρω αν είναι εικόνα απο το παρελθόν.
β) Πίγγες, απο 2-5 κιλά περίπου 7-8 ψάρια, ένας ροφός 15άρης, κοπάδι μαγιάτικα (καμιά 50αριά ψάρια απο 2-3 κιλά μέχρι 5-6 τα περισσότερα 1 15+).
γ) Σφυρίδες, περί τα 30 ψάρια, απο 8 - 15 κιλά. Τα ψάρια ήταν σε παράταξη μπροστά μου (μαζί με ένα κοπάδι συναγρίδες που γυροφέρνανε), δεν είχαν διάθεση πάλι για "παιχνίδια". Πήρα ένα και έφυγα.
δ) Στήρες στοιβαγμένες σα μελανούρια (στο ανοιχτό νερό εννοείται) απο 2-3 μέχρι 5 κιλά, μαζί με σφυρίδες, ΠΑΡΑ πολλά ψάρια (πρέπει να είχα τη τύχη να πέσω σε αναπαραγωγή, πήρα μόνο μια σφυρίδα 11κιλά εκείνη τη μέρα απο το κοπάδι και έφυγα).
Μπορώ να συνεχίσω. Αυτές είναι μερικές εξαιρετικές εικόνες που είχα τη τύχη να αντικρίσω τα τελευταία 3 χρόνια συστηματικού ψαρέματος (προφανώς και ότι είδα δεν έχει σχέση με το τί κατάφερα να πιάσω.
Στη καλύτερη ένα ψάρι (ίσως και 2) απο όλα όσα βλέπουμε. Άλλωστε τα υπόλοιπα μετά τρομάζουν και φεύγουν!). Είναι και άλλες πολλές, όχι μόνο δικές μου αλλά και φίλων. Ψάρια βλέπουμε πολλά. Και εγώ και οι φίλοι μου. Αλλά τα ψάρια είναι ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ πολύ καχύποπτα (για αυτό πιάνουμε απο ελάχιστα εώς καθόλου). Ίσως αυτές οι εικόνες είναι ένα μέτρο σύγκρισης για εσένα που έχεις δει και παλαιότερα πράγματα. Σίγουρα σε διαφορετικά βάθη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα ψάρια εξαφανίστηκαν
.
Έχω και εγώ μια ερώτηση αν μου επιτρέπεται: γιατί συμβαίνει τα μικρόψαρα (καλόγριες) να μην βρίσκονται (σε συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές, π.χ. κορινθιακός) στη ρηχή ζώνη αλλά κυριολεκτικά να στοιβάζονται στο βυθό απο τα 35μ και κάτω? Μήπως αλλάζουν οι περιοχές όπου αυτά τα ψάρια βρίσκουν τροφή, ως εκ τούτου παρατηρούνται μεταναστεύσεις πληθυσμών σε άλλες ζώνες βάθους? Γιατί εγώ (ο Χ ψαροκυνηγός) πως μπορεί να έστειλα τις καλογρίτσες στα άπατα, που ποτέ δεν τις αγγίζω? Μήπως πολλά απο τα οποία παρατηρούμε οφείλονται σε μόλυνση του περιβάλλοντος? (Γιατί τις καλογρίτσες, τις τρώει ένα ψαράκι, που το τρώει κάποιο άλλο ψαράκι, και μετά ένα άλλο, και ωπ: νάτη η 10άρα η στήρα στα όρια της αποχής
).
Απορίες ειλικρινείς.
Σε χαιρετώ φίλε.
Φοίβος