Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
φόρεσα σήμερα ένα διακριτικό χιτζάμπ και πήγα στο περίπτερο.
"Το περιοδικό Θάλασσα" είπα με φωνή χαμηλή και ύφος ταπείνωσης.
Είναι που ντρέπομαι τόσο πολύ να ψωνίζω περιοδικά με ματσομάνηδες στο εξώφυλλο, που επιδεικνύουν όλο καμάρι το ψόφιο ψάρι τους στο φακό, τεντώνοντας το χέρι μπροστά τους....(γνωστό και ως "ιανός" ή "διπλή-μούρη" εφέ: και το ψάρι παχύτερο και αυτός πιο αδύνατος)
Έκρυψα το περιοδικό στον κόρφο μου, μη μας δει και κάνας σοϊκός και παρεξηγηθούμε, κι έτρεξα σπίτι.... άνοιξα προσεκτικά, μισές-μισές τις σελίδες κι έφτασα στα περιεχόμενα, επιτυχώς, χωρίς ιδιαίτερη αισθητική οδύνη κι όχληση...
Και ιδού:
σελ 228, όμορφες εικόνες, όμορφο κείμενο, όμορφα ΖΩΝΤΑΝΑ, όμορφοι άνθρωποι..... ουφ! 
|








πιστεύω τόσα χρόνια που γράφω στο περιοδικό να έχω επηρεάσει κάποιους !!! Και πεντέξι να είναι αυτοί είμαι υπερευχαριστημένος γιατί νομίζω πως όπως εμείς διαβάζουμε μόνο τις σελίδες της κατάδυσης και της ελεύθερης (ενίοτε υπάρχει και οικολογική σελίδα του Γιώργου Αποστολόπουλου , μέλους του φόρουμ apogeorge) έτσι κάποιοι άλλοι διαβάζουν
μόνο τα σκάφη, τα ψαρέματα και τα ψαροντούφεκα.
Το περιοδικό έχει μεγάλη κυκλοφορία και εύχομαι -αφού συνήθως και από όσο έχω ενημερωθεί ξεπερνάει τα 10.000 τεύχη - κατά τύχη έστω κάποιος να διαβάσει κάποιες αιρετικές γι αυτόν απόψεις και ίσως αρχίσει να σκέφτεται κάπως διαφορετικά , τελικά να ευαισθητοποιηθεί και να βρεί κάποιο ενδιαφέρον στην απλή παρατήρηση, τη φωτογράφηση και την έρευνα του βυθού, να μπεί στη λογική του αγαπώ τη θάλασσα τόσο που αποφασίζω στο φινάλε να μην ξαναπάρω κάτι από αυτή...