Η κατάδυση σε ναυάγιο είναι από μόνη της συγκλονιστική. Μπορεί να μοιάζει με επίσκεψη σε κάποιο μουσείο ή με μια προβολή τρισδιάστατης ταινίας, όπου ο κάθε δύτης γράφει το δικό του σενάριο και κάνει τη δική του σκηνοθεσία.
Πόσο μάλλον όταν αυτή η κατάδυση είναι ταυτόχρονα και ανακάλυψη. Τα ένστικτα του εξερευνητή ενεργοποιούνται και πλέον ανατριχιάζεις μόνο στην θέα του επιβλητικού όγκου.
Όταν δε έχουν προηγηθεί, έρευνα σε βιβλιοθήκες, ατέλειωτες ώρες στο διαδίκτυο, έξοδα, επικοινωνίες, τότε η κατάδυση οδηγεί στην εξερεύνηση, στην ανακάλυψη και στην ταύτιση, για να καταλήξει στη μετάδοση της γνώσης, προσθέτοντας ακόμα ένα κομμάτι στο παζλ της ιστορίας.
Να 'σαι καλά Δημήτρη, να συνεχίσεις να μας οδηγείς στα σιδερένια μονοπάτια του βυθού
.
