[sfougarisb]

Γιάννη, νομίζω με έχεις παρεξηγήσει. Πουθενά δεν ισχυρίστηκα ότι η κατάσταση είναι τέτοια που θα πρέπει να αποφύγουμε τη προσωπική δράση γιατί θα πάει χαμένη... Κάθε άλλο.

Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθώ να μοιραστώ με άλλους το προσωπικό μου ενδιαφέρον για τα υποβρύχια οικοσυστήματα.

Αυτό που βρίσκω ανησυχητικό, είναι ότι αν μας παίρνει (σαν είδος) τόσο πολύ χρόνο να συνειδητοποιήσουμε την επίπτωση της παρουσίας μας στον πλανήτη και το τι πρέπει να κάνουμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο για το αλλάξουμε, τότε μπορείς να φανταστείς πόσος χρόνος και πόση αντίδραση θα υπάρξει μέχρι να το πάρουμε απόφαση ότι δεν μπορούμε να πολλαπλασιαζόμαστε σαν κουνέλια στην επιφάνεια του πλανήτη?

Η κατάσταση ΕΙΝΑΙ αναστρέψιμη, και η αρχή γίνεται από την προσωπική δράση και ευαισθητοποίηση του κάθε ένα από εμάς. Μπορεί να μην επιστρέψουμε σε κάποια ουτοπιστική οίκο-οικονομία, αυτό είναι αδύνατο, αλλά μπορούμε να κάνουμε μια λογική χρήση των πόρων στην διάθεση μας και να σταματήσουμε τη δραματική μείωση της βιοποικιλότητας στον πλανήτη (που είναι και το πραγματικό πρόβλημα).

Επιμένω όμως, ότι αν χαράζαμε στρατηγική σήμερα, η μακροχρόνια πολιτική θα έπρεπε να είναι αυτή της δραματικής μείωσης των γεννήσεων με την ταυτόχρονη ευαισθητοποίηση των νέων γενεών για τις προκλήσεις του μέλλοντος. Πιστεύω ότι ευκολότερα πείθει κανείς για την αξία των εναπομεινάντων οικοσυστημάτων 6 δις σήμερα, παρά 9 δις 20 χρόνια αργότερα.