Σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν που τα διλήμματα είναι:

Α) Ηθικά και εσωτερικής κατανάλωσης –
Δηλαδή ένας τέτοιος κώδικας συμπεριφοράς αναφέρεται κυρίως στον εσωτερικό δικό μας καταδυτικό μικρόκοσμο των ερασιτεχνών δυτών που διαβάζουν, γράφουν, ενημερώνονται, καταδύονται, φτιάχνουν ομάδες, εξερευνούν μέσω διαδικτυακών κοινοτήτων και συλλόγων. Σε αυτόν τον μικρόκοσμο ένας τέτοιος κώδικας θα είχε και νόημα και θα μπορούσε να δουλέψει. Επομένως είναι καλό να γίνει κάποια στιγμή μία τέτοια συζήτηση.

Β) Νομικά και εξωτερικής προβολής-
Είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία σε φορείς (όπως ο Σύλλογος π.χ.) να δείξουν εμπράκτως την ευαισθησία τους έναντι στην παρανομία (το έχουν δείξει επανειλημμένως και μέσω των επίσημων διαμαρτυριών για την καταστροφή των οικοσυστημάτων βλ. αγώνες ψαροντούφεκου)

Για παράδειγμα (και θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματικά λαμπρό παράδειγμα εάν με ρωτάτε) εάν ο Σύλλογος έκανε μία μήνυση κατ΄αγνώστου και αν ακολουθούσε και ο Δήμος Κέας ο οποίος έχει δείξει την υποστήριξη του σε πραγματικές ερευνητικές αποστολές και την αγάπη του για θέματα που προβάλουν την ιστορία της περιοχής του το θέμα θα έπαιρνε άλλες διαστάσεις.

Αυτό βεβαια προυποθέτει ότι δεν έχει δοθεί άδεια από την ΕΕΑ (αλλά αυτό είναι έυκολο να γίνει γνωστό).

Τα πράγματα μπορεί αρχικά να μην φέρουν αποτέλεσμα αλλά σίγουρα θα γινόταν μία αρχή και οι μελλοντικοί και επίδοξοι ακόλουθοι παράνομων πρακτικών θα το γνώριζαν … και καθώς λένε επίσης, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Η πρόταση μου αυτή έχει πολλαπλά οφέλη μιας και αποδεικνύεται ουσιαστικά (πέραν του ποιοι είναι οι υποστηρικτές) το ποιοι είναι οι θεματοφύλακες της προστασίας του υποβρύχιου πλούτου μας.

Και για μία ακόμα φορά είναι οι ερασιτέχνες.

Επίσης δείχνει την αδυναμία των επίσημων κρατικών φορέων να αντιδράσουν έστω και με κάποιον τρόπο σε μελλοντικές τέτοιες παράνομες ενέργειες και όχι με τον κλασσικό τρόπο του κλειδώματος μέσω ΦΕΚ.
Και έχω την εντύπωση πως εάν η ΕΕΑ κλειδώνει τις περιοχές λόγω τέτοιων συμβάντων πόσο μάλλον όταν βλέπει ότι συλλογικά δεν αντιδρούμε για τέτοια συμβάντα ενώ σαν σύλλογοι έχουμε την δύναμη να το κάνουμε και εκφράζουμε την θέληση των μελών που τους απαρτίζουν.

Γιατί οι Σύλλογοι εκφράζουν τα δικαιώματα των μελών αυτοδυτών τους. Και ένα δικαίωμα θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως είναι το δικαίωμα σε κάποιον να βλέπει κάθε φορά το ναυάγιο όπως το άφησε την προηγούμενη.

Θα μπορούσα να συνεχίσω και να προτείνω και μία διασυλλογική επικείρηξη των δραστών για πληροφορίες ίσως φανεί και επιθετικό οπότε σταματώ εδώ με την παραπάνω πρόταση μήνυσης.

Όπως και να έχει Δημήτρη φαντάζομαι ότι συναισθηματικά είναι πολύ λυπηρό να παρακολουθείς αυτό που σου έδωσε τόσα συναισθήματα και συγκινήσεις κατά την πρώτη σας επίσκεψη να γυμνώνεται.