Ως συνήθως, διαφωνώ με το Μπάμπη και το Δελβε στα "καλλιτεχνικά". Κλασσική η διαφωνία μας στο Atlantis, όπως και εδώ.
Το Ωceans μου άρεσε γι' αυτό που ήταν και όχι για κάτι άλλο που θα ήθελα να δω. Δεν ισχυρίστηκε ποτέ κάποιος ότι πρόκειται για ντοκυμαντέρ, προσωπικά μου άρεσε που δεν υπήρχε καταιγισμός πληροφορίας για το τι γίνεται επί οθόνης για να μπορέσεις να βυθιστείς σε αυτά που διαδραματίζονται. Ο σκηνοθέτης είχε συγκεκριμένο concept στο μυαλό του, που μάλλον δεν κατάφερε να το περάσει σε όλους, χάρηκα που παρά την κακή πραγματικά ποιότητα προβολής εκείνης της βραδιάς στο Αττικό, είχα την ευκαιρία να ακούσω τις παρατηρήσεις εκ μέρους της παραγωγής.
Με χάλασαν κάποιες σκηνές, από την άλλη, κάποιες άλλες ήταν πραγματικά φανταστικές. Έχω δει πάμπολες φορές το Βlue Planet (και την κινηματογραφική version του, το Deep Blue), αλλά το μυαλό μου έχουν καταφέρει και έχουν στοιχειώσει εικόνες/μουσικές μόνο από το Atlantis και τώρα από το Ωceans. Εμένα μου ταιριάζουν καλύτερα...
Υ.Γ. Προσωπικά, τα υποβρύχια επεισόδια του Planet Earth ήταν μια απογοήτευση, ενώ τα χερσαία τρομερά.