Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο RNA
Μιας και μιλάμε για ιδέες, ίσως αυτοί οι 100 χιλιάδες θα μπορούσαν να μπουν μπροστά σε αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν την πορεία τους, και σε αυτούς που από φόβο επέλεξαν να πάνε στη δουλειά τους μηπως και βρεθεί καποιος και τους την πάρει
Δεν χρειάζονται μπουνιές και ξύλο απαραίτητα.
Οταν δύο ανθρωποι τσακώνονται (ανεξάρτητα με το ποιος έχει δίκιο ή όχι) μπαίνεις μπροστά να τους χωρίσεις... χωρίς να χρειαστεί να πλακώσεις στο ξύλο τον ένα από αυτούς.
Οταν λοιπόν είναι 100 εγκληματίες και απο την άλλη 100,000 υπερασπιστές η αναλογιά είναι απλά 1 προς 1000. Δυστυχώς όμως είναι εμφανέστατο πως το 1 επικράτησε (για μία ακόμα φορά) του 1,000 και ο λόγος δεν είναι τίποτα άλλο για μία ακόμα φορά από ΑΔΡΑΝΕΙΑ, μπροστά στο έγκλημα στο βωμό μιας Μεγαλύτερης Ιδέας.
Και αναλογικά με την βαρύτητα της επιτυχίας της πορείας σε αντίθεση με τον χαμό 3 ανθρώπων, που απλά επέλεξαν να πάνε στη δουλειά τους όπως κάθε μέρα, ...
|
Σε κάποιες περιπτώσεις κάποιοι μπήκαμε μπροστά και σταματήσαμε μια τέτοια κίνηση, αλλα δεν μπορείς να είσαι παντού και το σημαντικότερο:
Δεν μπορείς να τσακώνεσαι με τον κάθε τραμπούκο. Έχεις κατέβει να διαδηλώσεις ειρηνικά, δεν μπορείς να κάνεις τον αστυφύλακα διότι εαν το έκαναν οι 1000 από τους 100,000 δεν θα είχαμε σήμερα μόνο 3 νεκρούς. Η βία φέρνει μόνο βία είτε προέρχεται από το κράτος, είτε από κουκουλοφόρο, είτε από μένα κι από σένα.
Το δίκαιο της βίας, δεν δικαιώνει την βία, αλλά βιάζει το δίκαιο.
Δουλειά του πολίτη δεν είναι να αστυνομεύει, δουλειά του είναι να συμμετέχει στα κοινά, όχι μια φορά στην τετραετία (και αν) αλλά καθημερινά. Έχουμε παραδώσει τους θεσμούς στο καθε (αντε να μην πω). Είτε αυτό λέγεται κοινοβουλευτισμός, είτε λέγεται συνδικαλισμός, είτε τοπική αυτοδιοίκηση είτε είτε. Καιρός να τα πάρουμε πίσω και να ασχοληθούμε ενεργά, ο καθένας από μόνος του, αλλα και συλλογικά. Αλλιώς θα μας φταίνε πάντα οι "άλλοι", που -αλλοίμονο- είμαστε όλοι εμείς.