Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο paris
Μια άλλη άποψη που δεν υπολείπεται καθόλου σε ρεαλισμό και αίσθημα ευθύνης και που που μας έρχεται από έξω. Κατά τη γνώμη μου αξίζει να αφιερώσουμε 6 λεπτά από το χρόνο μας για να την ακούσουμε. |
Εξαιρετικός!
οπως επισημαίνει κι ο
Epicurus2day σε κάποιο σημείο: "Κατακτάμε το αυτονόητο και αυτό είναι ΒΗΜΑ πολιτισμού."
κι όπως έλεγε πρόσφατα κάποιος φίλος μεταφέροντας λόγια του Μπρέχτ, "σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική".
Το σύστημα λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες. Η Γερμανία και η Γαλλία κι οποιαδήποτε άλλη χώρα βασίζεται στις εξαγωγές ξέρουν πολύ καλά ότι αν δε βρουν αγορά για τα όπλα τους (και όχι μόνο) η οικονομία τους θα καταρεύσει. Το σενάριο είναι γνωστό: Δανείζουν με υπέρογκα επιτόκια και εισπράτουν κι από τα επιτόκια αλλά κι απ' την απευθείας πώληση αγαθών.
Το θέμα είναι ποιο είναι το επόμενο βήμα για μας.
Υπάρχει κανένας που πιστεύει πως υπάρχει πολιτική βούληση και πολιτικοί με κότσια στην Ελλάδα που να κρατήσουν τις ισορροπίες και να ενδιαφερθούν για την διαπραγματευτική αξιοπιστία της χώρας?
Υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι οι θρασύδειλοι διεφθαρμένοι -που εμείς ψηφίσαμε- στα κέντρα αποφάσεων, μπορούν να λειτουργήσουν με γνώμονα οτιδήποτε άλλο εκτός από το κοντόφθαλμο, μικροπολιτικό και οικονομικό τους συμφέρον?
Σε ένα αναξιόπιστο κράτος, οπου αντί να πέσουν κεφάλια, να δημευτούν περιουσίες και να πάνε τα μεγαλο-λαμόγια στη φυλακή, η ρεμούλα αντιμετωπίζεται με διαγγέλματα, παχιά λόγια και εκ προοιμίου αναξιόπιστες εξεταστικές επιτροπές, ποιό είναι το κίνητρο του πολίτη να είναι νομιμόφρων, να μην κλέβει την εφορία, να δουλέψει σαν σκυλί, αυτός τα παιδιά του και τα εγγόνια του?
Για ποιο μέλλον?
Για ποια Ελλάδα ρε γαμωτο?
Έχει κανένας πολιτικός μας τα κότσια να αποδεχτεί και να δράσει με βάση το προφανές: ότι η δικαιοσύνη κι η διαφάνεια σ' αυτή τη χώρα έχει αναδειχτεί πλέον στον κυρίαρχο οικονομικό όρο του παιχνιδιού?