Αρχικό μήνυμα απο Physalia
<GDPR Removal>, έχει πλάκα που λίγο καιρό πριν προσασπιζόσουν τις αρμοδιότητες.... και όμως βλέπω τα πας πολύ καλά να φοράς ρολάκια άλλων και να νομίζεις ότι το κάνεις και σωστά.
Αφού λοιπόν έχεις βαλθεί να φέρεις την κάθαρση στην καταδυτική κοινότητα, θα κάνω από την πλευρά μου ό,τι είναι δυνατό για να σε βοηθήσω.
Άκου λοιπόν μια ιστορία.
Πριν πολλά, ή έστω αρκετά χρόνια, όταν δεν υπήρχε Συλλογος, δεν υπήρχε φόρουμ του Τηθύς και πολύ παραπάνω δεν υπήρχε η Μαρία που τώρα γνωρίζεις, υπήρχε μια αυτοδύτρια, που είχε ολοκληρώσει την εκπαίδευσή της και γούσταρε τρελά να βουτάει. Αυτή η αυτοδύτρια, πολλοί που την γνωρίζουν τώρα θα δυσκολευτούν ίσως να το πιστέψουν, ήταν εξαιρετικά αφελής σε ό,τι αφορά το θέμα των σκουπιδιών στο βυθό, όπως αρεσκόταν να τα αποκαλεί. Δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τα ναυάγια και τα ανθρώπινα αντικείμενα στο βυθό και δεν αντιλαμβανόταν καθόλου την όποια αξία τους. Δεν σήκωνε από το βυθό ποτέ τίποτα, όχι γιατί καταλάβαινε τι θα πει «ανέλκυση», και «καραβάνα» και άλλα τέτοια, αλλά γιατί ό,τι ήταν βυθισμένο κρατούσε πάνω του ζωή και τη ζωή τη σεβόταν πολύ.
Και όμως, κάπως ήρθε, ξέρεις καμιά φορά κάπως έρχονται τα πράγματα και αυτά δεν τα εξηγείς στον <GDPR Removal>, τα ξέρεις μέσα σου, και βρέθηκε με δυο τέτοια «πράγματα» στα χέρια της. Την αφέλεια αλλά και την άγνοιά της σχετικά με το τι ήταν αυτά τα πράγματα και κατά πόσο ήταν ΕΛΕΕΙΝΑ ΠΑΡΑΝΟΜΟ να βρίσκονται στα χέρια της, την αποδεικνύει νομίζω η φαεινή ιδέα της να στείλει το ένα από αυτά σε έναν άνθρωπο που ούτε καν ήξερε, αλλά φευ! νόμιζε πως εκτιμουσε! Και ο λόγος που του το έστειλε ήταν ακριβώς επειδή πίστευε ότι αυτό το δώρο δεν είχε παρά μόνο συναισθηματική αξία, από δύτη σε δύτη, ένα δώρο θαλασσινό....
Το ξέρω <GDPR Removal> ότι δεν μπορείς να δεχτείς και να πιστέψεις την τότε αφέλειά μου αλλά, ειλικρινά δε σου ζητάω καθόλου να το κάνεις.
Απλά συνεχίζω με την ιστορία.
Αυτός που παρέλαβε το δωράκι, δεν ήταν καθόλου αφελής. Αντιθέτως, έδειξε να ξαφνιάζεται που αυτό το αντικείμενο ήταν στα χέρια του αφελέστατου κοριτσιού. Το χαζό στο μεταξύ είχε αρχίσει να παρακολουθεί συζητήσεις σε σχέση με ναυάγια, σε σχέση με την ιστορία, είχε αρχίσει να ενημερώνεται καλύτερα για τους νόμους, είχε αρχίσει να ψυλλιάζεται ότι όχι, δεν είχε νόμιμα αυτό το αντικείμενο στην κατοχή της.
Μέχρι που το συνειδητοποίησε πλήρως.
Και μετά; Μετά ενοχή. Μετά αδιέξοδο. Μετά εγκλωβισμός.
Τι κάνεις μετά;;
Και στο μεταξύ το αφελέστατο κοριτσάκι που πλέον έπαψε να είναι αφελής και έγινε η Μαρία που τώρα (νομίζεις ότι) ξέρεις, έμεινε να αναρωτιέται τι κάνεις μετά.
Για κάμποσα χρόνια.
Αλλά ξέρεις <GDPR Removal>, υπάρχει και η Καλή Τύχη, κι αυτή συχνά εμφανίζεται στους ανθρώπους που δεν συναναστρέφονται την πόρκα μιζέρια (το νου σου).
Και κάπως τα’φερε λοιπόν πάλι και γνώρισα ένα άτομο του οποίου η δουλειά ήταν ακριβώς σε αυτόν φορέα ο οποίος τόσο καιρό μου είχε γίνει εφιάλτης. Αυτή την υπηρεσία που με στοίχειωνε και απέναντι στην οποία ένιωθα να έχω επιτελέσει την ύψιστη προσβολή. Κι ωστόσο μάζεψα το κουράγιο μου και το εκμηστηρεύθηκα: ‘Εχω κάτι στην κατοχή μου, που πλέον είμαι πεπεισμένη ότι είναι παράνομο’....
Κι αυτό το άτομο του οποίου κάτι τέτοια είναι όντως αρμοδιότητα, <GDPR Removal> θα ξαφνιαζόσουν κι εσύ πολύ, ούτε μου σήκωσε τα μανίκια, ούτε μου κούνησε το δάχτυλο, ούτε μου πήρε το υφάκι το καταγγελτικό <GDPR Removal>, το πιστεύεις; Αντ’αυτού μου απάντησε:
‘Μπορείς να το παραδώσεις, έχει μια διαδικασία αλλά είναι απλό’
Και για να κλείσω με την ιστορία, ήταν πράγματι απλό <GDPR Removal>. Και η αρμόδια υπηρεσία κατέχει αυτή τη στγμή και το αντικείμενο και το όνομά μου και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία είχα να προσφέρω σχετικά με αυτό το ναυάγιο, οπότε μη μας κουράζεσαι <GDPR Removal>.
Όσο για το δεύτερο αυτό αντικείμενο, εντυπωσιάζομαι σφόδρα που δεν έχει ακόμα παραδοθεί κάπου. Κυρίως επειδή το έχει στα χέρια του ένας που τόσο καιρό κόπτεται περί της προστασίας της ενάλιας κληρονομιάς....
Και να με συγχωρείτε που θα αποχωρήσω τώρα από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κατά τα άλλα συζήτηση, αλλά εδώ που είμαι η πρόσβαση δεν είναι εύκολη αφενός και αφετέρου έχω πολύ πιο όμορφα πράγματα να κάνω. Εσύ <GDPR Removal> συνέχισε με τα δημιουργικά σου.
ΥΓ. Ο λόγος που δεν είχα πει αυτή την ιστορία κάπου είναι καταρχήν προφανής. Παρόλ’αυτά ανυπομονούσα να διεκδικήσω μια σωστή και όμορφη ευκαιρία για να τη μοιραστώ με κάποιο τρόπο στην επερχόμενη ημερίδα του Τηθύς για τα Ναυάγια. Ένιωθα την ανάγκη να στείλω ένα μήνυμα.....
Οκ, η ευκαιρία έπαψε να είναι σωστή και όμορφη, όμως μια ευκαιρία είναι πάντα ευκαιρία και το μήνυμα παραμένει αναλλοίωτο:
- Αν αυτή η ιστορία σου θύμισε κάτι, αν κάπως βρέθηκες κι εσύ εγκλωβισμένος/εγκλωβισμένη καταλαβαίνοντας εκ των υστέρων κατι που δεν καταλάβαινες τότε, μην τους αφήνεις να σου το παίζουν δικαστές, μην τους αφήνεις να σου κουνάνε το δάχτυλο, ποιοι είναι αυτοί να σε κρίνουν μωρέ;;;; Θυμίσου απλά τα λόγια του ανθρώπου από μέσα: ‘Μπορείς να το παραδώσεις, έχει μια διαδικασία αλλά είναι απλό’
Στείλε πμ.
|