[Σώτος Χριστοδούλου]

Αν ειχαμε το δίλημμα τι θα διαλέγαμε σαν αρχές άραγε?

Από τη μία είναι δεδομένο ότι όσο μεγαλώνει η καταδυτική δραστηριότητα όσο ελεγχώμενη και αν είναι μια περιοχή προκαλούνται έστω και σαν αποτέλεσμα λάθους ή ατυχήματος ή και κακόβουλης ενέργειας από απερίσκεπτους δύτες διαβρώσεις σε ένα ενδιαφέρον καταδυτικό σημείο. Φέρνω σαν παράδειγμα στο μυαλό μου την περιοχή πίσω από το ναυάγιο του Γιολάντα στο Raas Mohamed όπου είναι εμφανής η καταστροφή των κοραλλιών από την πολλη κατάδυση όσο και αν γίνονται προσπάθειες διατήρησης της. Βεβαίως έτερον εκάτερον. Ενα ιστορικό ναυάγιο μπορεί να μην έχει την ευθραστότητα του κοραλλιογενούς υφάλου. Έχει όμως μια μεγάλη αξία και πρέπει να διατηρηθεί ανέπαφο όσο το δυνατόν καλύτερα. Το πώς δεν το ξέρω γιατί δεν είμαι ειδικός επι των θεμάτων.

Από την άλλη όσο μεγαλώνει η καταδυτική δραστηριότητα βελτιώνεται και η ποιότητα του καταδυτικού προιόντος και του εθνικού εισοδήματος.