Η λύση είναι πολλές φορές πολύ απλή αν υπάρχει πολιτική βούληση και η συμμετοχή των ανθρώπων.
Σε χώρες της Β. Ευρώπης αν αγοράσει κανείς ένα μπουκαλάκι νερό, πληρώνει το νερό + 0,5 € για το την πλαστική φιάλη, επιστρέφοντας την φιάλη παίρνει πίσω το 0,5 € και έτσι επιτυγχάνεται 98% ανακύκλωση.
Δεν κοστίζει τίποτε στην πολιτεία και ταυτόχρονα δημιουργείται οικολογική συνείδηση.
Τόσο απλά.
Άλλο παράδειγμα από την Γερμανία!
Τα απορρίμματα συλλέγονται μια το πολύ δυο φορές την εβδομάδα απλά διότι ο κόσμος κάνει διαχωρισμό (4 κατηγορίες) απορριμάτων στο σπίτι του, αυτό σημαίνει μικρό κόστος συλλογής για τους δήμους, ανακύκλωση που αγγίζει και το 90%, κατ' επέκταση χρειάζονται λιγότεροι-μικρότεροι χωροι υγειονομικής ταφής.
Οι πλαστικές τσάντες τείνουν να εξαφανιστούν τελείως λόγω:
α) μεγάλου κόστους
β) διότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τσάντες πολλαπλών χρήσεων
γ) διότι σιγά σιγά ο πληθυσμός έχει πειστεί από την ορθότητα των μέτρων.
Και κάτι ακόμα,
Σε πολλούς Δήμους το κόστος συλλογής των απορριμάτων πληρώνεται ανάλογα με ποσότητα των απορριμάτων που παράγει το κάθε νοικοκυριό, επομένως υπάρχει και άλλο ένα κίνητρο σωστής συμπεριφοράς.
Το τελευταίο είναι ίσως υπερβολή για τα Ελληνικά δεδομένα, τα προηγούμενα όμως γιατί δεν προχωράνε ??
Υπάρχει μια Ελληνική βιομηχανία παραγωγής πλαστικών αντικειμένων, οι οποία χρησιμοποιεί σαν πρώτη ύλη πλαστικά απορρίμματα
, τα οποία όμως εισάγει έναντι αμοιβής από την Βουλγαρία.
Γιατί άραγε ???
Πολλές φορές είναι καλύτερα να αντιγράφουμε κάποια απλά στην εφαρμογή τους πράγματα, αντί να προσπαθούμε να "ανακαλύψουμε πάλι τον τροχό".
(αυτό για του πολητικούς μας).
