[apeiranthos]

Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση να βρίσκεις ποιητικές κάποιες παραγράφους μου.
Όμως πες μου (σε μήνυμα αν θες για να μην βγαίνουμε εκτός θέματος εδώ)
Αν αντί για το παράδειγμα της παραβολής του ασώτου, έλεγα ότι…
και στις ιερές Βέδες και Ουπανισάδες, η πολυπόθητη αλλαγή για την οποία συζητάμε
και η ισορροπία επέρχεται όταν ο Άτμαν ενώνεται με το Μπράχμαν, αυτό θα σήμαινε ότι ασπάζομαι τον Ινδουισμό;
Αν σου έλεγα ότι η «αλλαγή» περιγράφεται επίσης, όταν οι Μποντισάτβες εισέρχονται στη Νιρβάνα
αυτό θα σήμαινε ότι ασπάζομαι τον Βουδισμό;
big blue, πονάει περισσότερο και προκαλεί μεγαλύτερο σοκ, μεγαλύτερη αηδία και σύγχυση όταν
ο άνθρωπος που εκτιμάς και θαυμάζεις, παραστρατεί και σφάλλει, παρά οποιοσδήποτε άλλος
και ειλικρινά πιστεύω ότι κανένας κρατικός νόμος δεν είναι ικανός να συνετίσει και να αναπτύξει την ηθική υπόσταση.
Δεν ντρέπομαι για τον Νίκο, έχω τα δικά μου σφάλματα - βλέπεις δεν είμαι αλάνθαστος – να ντρέπομαι.
Γνωρίζω πολλά από όσα έκανα, αλλά επειδή εξακολουθώ να ζω, γνωρίζω ότι πιθανά να ανακαλύψω ή να κάνω κι άλλα, διαφορετικά.
Στεναχωριέμαι και πικραίνομαι αλλά δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα για λογαριασμό του.
Χαρά μου θα είναι αν από όσα συζητάμε εδώ βγεί τελικά κάτι θετικό.
Υ.Γ. Κότα, σε καμία περίπτωση Γιώργο κι ας ανακατεύεσαι με τα πίτουρα, κι ο Ήλιος είπαν φτάνει ως τα πιο βρωμερά καταγώγια αλλά δε λερώνεται.