[gre]

Στο νησί Lanta στην Ταϊλάνδη, το οποίο βρίσκεται σχετικά κοντά στο Phuket, ζει και εργάζεται μεταξύ άλλων ένα παιδί - Έλληνας- ο οποίος στο τσουναμι του Δεκεμβρίου 2004 βρισκόταν στο νησί Phi Phi don. Συναντώντας τον λοιπόν 2 χρόνια αργότερα, μας έλεγε μεταξύ άλλων ότι όταν έγινε το τσουναμι, η θάλασσα –ως γνωστόν- ανέβηκε με δύναμη πάνω στο νησί και σάρωσε ότι βρήκε μπροστά της. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα (δευτερόλεπτα…1-2 λεπτά, δεν ξέρω ακριβώς), το νερό άρχισε να τραβιέται με μεγάλη δύναμη προς τα πίσω. «Κατέβηκαν» δηλαδή τα νερά πολύ απότομα και δημιουργήθηκε ένα- αφύσικα- δυνατό ρεύμα προς τα ανοικτά του νησιού. Το νερό λοιπόν «κατεβαίνοντας» απ το νησί, συμπαρέσυρε στην ανοικτή θάλασσα, πολλά απ αυτά που είχε σαρώσει στο πήγαινε. Μεταξύ αυτών και πολλά πτώματα (ανθρώπων και πολλών ζώων), αλλά και τραυματισμένους ανθρώπους και ζώα, μεγάλο ποσοστό των οποίων , λόγω του ότι το ρεύμα προς τα ανοιχτά ήταν πολύ δυνατό, δεν μπόρεσαν να γυρίσουν πίσω στην ακτή…….Εδώ λοιπόν αρχίζει ο συσχετισμός με την ιστορία του Σαρμ…..
Ο τόπος γέμισε καρχαρίες…..οι οποίοι άρχισαν να τρώνε όλα τα πτώματα, αλλά και ζώντες…..ακομα και οι μικροι και ακακοι blacktip έγιναν «αγνώριστοι». Για πολλούς μήνες οι παράκτιες περιοχές που είχαν χτυπηθεί από το τσουναμι έγιναν το επίκεντρο ενός μεγάλου πάρτι για καρχαρίες…. Αφ ενός πλήθυνε η παρουσία τους κοντά στις ακτές, αφ εταίρου είχαν γίνει εξαιρετικά επιθετικοί. Πέρασαν πολλοί μήνες για να ηρεμήσουν τα πράγματα, να επανέλθει η θαλάσσια ζωή στον κανονικό ρυθμό της. Συνεπώς λοιπόν, εδώ το πράγμα έρχεται και δένει –κατά κάποιo τρόπο – με τα λεγόμενα του φίλου seafarer…..προφανώς κάτι τους έχει ερεθίσει…..και χρειάζεται υπομονή δύο κάποιους μήνες να ηρεμήσουν…..