Πριν από μερικά χρόνια πήγα στην Μάλτα για διακοπές και συνδίασα τις διακοπές, όπως ήταν φυσικό, με μια κατάδυση στο ανοιχτό πέλαγος της Μεσογείου. Περιττό να ειπωθεί ότι ο βυθός ήταν γεμάτος από αεροπλάνα και σπήλαια.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι στην είσοδο μιας σπηλιάς είχε ένα μνημείο εις μνήμην ενός ζευγαριού δυτών οι οποίοι 'χάθηκαν' εκεί μέσα λόγω απερισκεψίας (δεν είχαν μίτο).
Όσον αφορά τον υποθαλάσσιο κόσμο είχε φοβερή ορατότητα, τρομερά δυνατό θαλάσσιο ρεύμα (ανοιχτό πέλαγος γαρ) και υπέροχη βλάστηση με πανύψηλα φυτά.
Τέλειο σκηνικό!!!
