Νομίζω πως από την αρχή του συγκεκριμένου θέματος, παρά τις συνεχείς επισημάνσεις μου, δεν έχει γίνει κατανοητή η συγκεκριμένη ανησυχία/προβληματισμός μου.
Δεν υποστήριξα ποτέ πως τα μέταλλα των ναυαγίων στη Μεσόγειο είναι σε θέση να προκαλέσουν κάποια οποιοδήποτε τύπου άμεση οικολογική "καταστροφή" ή τροποποίηση (για να είμαστε λίγο πιο ουδέτεροι). Κάτι τέτοιο δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου.
Το μόνο που θέλω να τονίσω είναι το πόσα λίγα ξέρουμε σαν άνθρωποι για την λειτουργία του θαλάσσιου οικοσυστήματος και της φύσης γενικότερα. Η συγκεκριμένη μελέτη με ξάφνιασε πραγματικά πάρα πολύ, όπως θα ξάφνιασε φαντάζομαι πολλούς πιο ειδικούς από εμένα επιστήμονες, γιατί απέδειξε (εκ του αποτελέσματος, όχι προγνωστικά δυστυχώς) κάτι που δεν είχαμε καν φανταστεί σαν συνέπεια ενός ναυαγίου με απόλυτα αδρανές φορτίο. Αμφιβάλλω αν οποιαδήποτε μελέτη επιπτώσεων πριν γίνει μια επέμβαση στη θάλασσα θα μπορούσε να είχε προβλέψει αυτή την κατάσταση... σιγά μην συμπεριλάμβαναν εξειδικευμένο μικροβιολογό στην ομάδα εργασίας!
Καλή η επιστήμη, αλλά μη ξεχνάμε πως και οι επιστήμονες είναι άνθρωποι και πως ο ανθρώπινος νους είναι πεπερασμένων δυνατοτήτων.
Πάνω λοιπόν σε αυτά τα προσωπικά συμπεράσματα πατάω και λέω πως καλό θα είναι να ζυγίζουμε καλύτερα τις ανθρώπινες επεμβάσεις στη θάλασσα και πως αν πραγματικά δεν τις χρειαζόμαστε, να τις αποφεύγουμε. Έτυχε το αρχικό θέμα να σχετίζεται με επιπτώσεις ναυαγίων στα κοράλλια (σε πολύ συγκεκριμένη γεωγραφική ζώνη, το τονίζω! Στην Καραϊβική και στην Ερυθρά προφανώς και δεν υπάρχει το συγκεκριμένο πρόβλημα) και το ότι στην ελληνική καταδυτική κοινότητα υπάρχει διάχυτη η επιθυμία βύθισης καραβιών για τουριστική καταδυτική εκμετάλλευση, χωρίς ωστόσο να θεωρώ τα δυο αυτά άμεσα συνδεόμενα.
Τη βύθιση ναυαγίων
στα παραπάνω πλαίσια την αντιμετωπίζω σαν μια ακόμη (ανούσια και εν δυνάμει -μέχρι αποδείξεως του εναντίου- επικίνδυνη) επέμβαση στο θαλάσσιο περιβάλλον, χωρίς να τη συσχετίζω με κάποια συγκεκριμένη περιβαλλοντική επίπτωση.
Εξάλλου, όπως έχω ξαναπεί, στα θέματα διαχείρισης της φύσης είμαι ένθερμος υποστηρικτής της έμπρακτης (επιτέλους) εφαρμογής της
Αρχής της Προφύλαξης, όχι από "συμπόνια στα ζωάκια", αλλά από τη συνειδητοποίηση της άμεσης εξάρτησής της ποιότητας ζωής μας από την κατάσταση της φύσης γύρω μας (που λέει και ο Κουστώ).