[Explorer]

Επειδή έχω ασχοληθεί με το συγκεκριμένο τύπου σκάφους θα ήθελα να σας ενημερώσω πως από τις φωτογραφίες που παρεθέτετε στην ιστοσελίδα σας καμία δεν είναι σωστή. Μόνο το σκίτσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Άλλες απεικονίζουν πλοία τύπου Mk2 και άλλες αποβατικά αμερικάνικης ναυπήγησης τύπου Μκ5.
Επίσης το πλοίο που παρουσιάζεται δεν είναι αρματαγωγό αλλά αποβατικό. Άλλο το αρματαγωγό (Landing Ship, Tank) και άλλο το κατά πολύ μικρότερο αποβατικό (Landing Craft, Tank). Τα αγγλικά αποβατικά τύπου Μk1 όταν έπλευσαν στη Μεσόγειο χαρακτηρίστηκαν με το γράμμα «Α» και τον αριθμό τους. π.χ. Α-1 κλπ
Επίσης μου κάνουν εντύπωση κάποια από τα γραφόμενα στο κείμενο που συνοδεύει τις φωτογραφίες. Υποθέτω ότι ο υπογράφων ως DG είναι ο Dimitris Galon κάτι που με κάνει να αναρωτιέμαι μιας και η πρόσβαση σου Δημήτρη σε γερμανικές πηγές θα έπρεπε να σε είχε καθοδηγήσει επαρκώς. Και όπως θα δούμε παρακάτω το εν λόγω ναυάγιο έχει και γερμανική ταυτότητα.

Θα ξεκινήσω από το παρακάτω απόσπασμα:
Image10.jpg

Στην πραγματικότητα τα Α-1 και Α-19 βυθίστηκαν στα Μέγαρα τον Απρίλιο του 1941. Οι λεπτομέρειες της εγκατάλειψης τoυ Α-1 είναι διαθέσιμες στην εξαιρετική μελέτη Investigation of a Sunken World War Two vessel in Western Crete την οποία μπορείτε να διαβάσετε στο διαδύκτιο. Η μελέτη αφορά την ταυτοποίηση ενός αποβατικού τύπου Mk1 που εντοπίστηκε στη Φαλάσαρνα της Κρήτης αλλά παρέχει χρήσιμες πληροφορίες και για τη δράση των υπολοίπων αποβατικών της κλάσης στην Ελλάδα. Το Α-1 όπως θα δούμε παρακάτω ανελκύστηκε από τους Γερμανούς και επισκευάστηκε.

Και αφού η συγκεκριμένη πηγή (British Vessels Lost at Sea 1935-45) τοποθέτησε λάθος το σημείο βύθισης του Α-1 τότε μάλλον δεν πρέπει να δεχτούμε αβλεπεί και την πληροφορία ότι το Α-15 βυθίστηκε στο Σαρωνικό. Ας δούμε που πραγματικά βυθίστηκε το Α-15:

A15 sailed for mainland Greece from Souda on 27th April, with the senior officer, Lieutenant Commander Hutton. The craft was sunk by enemy air action off Monemavasia the following day with the loss of all on board (Heckstall-Smith & Ballie-Groham 1961 p. 132; ADM 199/806).

Μικρό το κακό πάντως μιας κα το ναυάγιο δεν είναι κάποιο από τα Α-1, Α-15 ή Α-19 όπως εκτιμήσατε:
lcts2.jpg

Στην πραγματικότητα το ναυάγιο είναι του αποβατικού Α-16. Το συγκεκριμένο αποβατικό είχε πλεύσει το 1941 στην Αίγυπτο και είχε χρησιμεύσει στην περιοχή του Τομπρούκ. Κατέπλευσε στη Σούδα στις 21 Απριλίου 1941 αλλά δεν συμμετείχε στις επιχειρήσεις εκκένωσης της ηπειρωτικής Ελλάδας αφού ταλαιπώρησε τους Άγγλους λόγω μηχανικών προβλημάτων. Τελικά βυθίστηκε από τους ίδιους στη Σούδα κατά την υποχώρηση τους, στις 27 Μαϊου 1941. Οι Γερμανοί το ανέλκυσαν και το επισκεύασαν για να χρησιμεύσει στις δικές τους μεταφορές. Εξάλλου όπως γράφει ο Peter Schenk στο βιβλίο του «Kampf um die Ägäis» :
“Ο Χόρστ Μπούχολτς ήρθε στον Πειραιά στις 16 Σεπτεμβρίου 1943, ώς μέλος στοιχείου αντιαεροπορικού πυροβόλου, πάνω σε ένα σπάνιο πλοίο, πού έφερε τό ανεπίσημο όνομα Lokfahre. Πρόκειται γιά ένα από τα δύο Βρετανικά αρματαγωγά τύπου LCT τα όποια άνελκύστηκαν στά Μέγαρα (TLC 1) και στήν Σούδα (TLC 16) αντίστοιχα. Εξοπλισμένο μέ δύο νέους Γερμανικούς πετρελαιοκινητήρες, ανέλαβε την μεταφορά τών αύτοκινηταμαξών (όπως υπαινίσσεται και το όνομά του) μεταξύ Αθηνών και Θεσσαλονίκης, επί όσο διάστημα δέν είχε επισκευαστεί η γέφυρα του Μπράλου. Τώρα συμμετείχε στήν εκκένωση τών Κυκλάδων. Τό πρώτο ταξίδι προς την Σύρο, για μεταφορά κατάφορτων φορτηγών αυτοκινήτων εξελίχθηκε χωρίς απρόοπτα. Στο δεύτερο ταξίδι στις 28 Σεπτεμβρίου 1944, το «Lokfahre» δέχθηκε επίθεση άπό αεροσκάφη Beaufighter και τήν επόμενη μέρα έπλήγη από Βρετανικά καταδρομικά και αντιτορπιλικά και υπέστη ζημιές. Ο Μπούχολτς επέστρεψε από εκεί στον Πειραιά με ένα αποβατικό σκάφος μηχανικού και έτσι απέφυγε την μοίρα του «Lokfahre», το όποιο βυθίστηκε στις 10 Οκτωβρίου 1944 μπροστά στο ακρωτήριο Σούνιο."
Επομένως, εφόσον το ναυάγιο είναι ενός αποβατικού τύπου Μκ1 τότε είναι το γερμανικό LOKFAHRE, δηλαδή το προηγουμένως βρετανικό Α-16. Φωτογραφία του υπάρχει στο βιβλίο «Kampf um die Ägäis».

Παρακαλώ σε περίπτωση διόρθωσης του κειμένου στην ιστοσελίδα σας να γίνει μνεία στη παρούσα ιστοσελίδα και στον γράφων. Νομίζω ότι αυτό ορίζει η όποια δεοντολογία.