Παιδιά κατ' αρχή συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία σας αυτή που αποτελεί ένα δείγμα σωστού προσανατολισμού και που δείχνει τις προθέσεις σας για συνεχή αναβάθμιση, προσφορά στα μέλη και γενική βελτίωση του επιπέδου μας.
Αν μου επιτραπεί θα ήθελα να πώ και γω δυο λογάκια εντελώς προσωπική άποψη πάνω στο θέμα της ΚΑΡΠΑ.
Όταν ήμουν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών τότε είχαμε εμείς οι φαρμακοποιοί ένα μάθημα που λεγόταν επείγουσα ιατρική. Εκεί λοιπόν κάναμε τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Από οξεοβασική ισορροπία μέχρι κλινική χημεία των αναλύσεων αίματος από δηλητηριάσεις με υδροχλωρικό οξύ. Κάναμε όλη τη θεωρεία της heimlich maneuver, και μελετήσαμε και αρκετά ενδιαφέροντα περιστατικά. Ήταν πολύ καλά όλα αυτά και μας έδωσαν πολύτιμες γνώσεις αν και ξώφαλτσες για ένα γιατρό πολύ βαθείς για ένα φαρμακοτρίφτη! Α! και ένα δεκάρι στο δελτίο βαθμολογίας αφού ο καθηγητής δεν γούσταρε να χαλάει την ζαχαρένια μας με ένα κακό βαθμό σε ένα "δευτερεύων" μάθημα.
Μπορούσα εγώ τελειώνοντας τη σχολη να βοηθήσω έναν άνθρωπο που έπεφτε στο φαρμακείο μου από ανακοπή καρδιάς? Μπα!
Είχα την αυτοπεποίθηση ότι μπορώ καν να βοηθήσω σε κάτι? Μπά.
Είχα όμως θεωρητικές γνώσεις και ένα καλό δεκάρι.
Ε λοιπόν φίλοι και συνάδελφοι! Παραδέχτηκα τους αμερικάνους σε αυτό το θέμα. Όσο ηλίθιοι και αν φαίνονται μέσα από το holywood, τόσο πρακτικοί έιναι σε κάποια θέματα.
Τι πρέπει να ξέρει ένας παροχέας ΚΑΡΠΑ? Πρέπει μήπως να κάνει καμιά διατριβή σε κάποιο θέμα παθολογίας ανατομικής ή μήπως να ξέρει ένα κατεβατό από διαδικασίες και ενέργειες που σε μια πραγματική περίπτωση ανάγκης θα τον μπέρδευαν με αποτέλεσμα να κοκκαλώσει και να μην μπορέσει να κάνει το βασικότερο, δηλαδή να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει για βοήθεια το αντίστοιχο του 112 (δεν ξέρω στην Ελλάδα νομίζω είναι 166 το ΕΚΑΒ ή υπάρχει κάποιο άλλο?)
Όμορφα απλά και ωραία φτιάχνουν ένα πρόγραμμα για lay persons που είναι μόνο 8 ώρες από τις οποίες οι 4 είναι πρακτική σε κούκλες (ενήλικα, παιδί και βρέφος) με διάφορα σενάρια και παιγνίδια ρόλων μέσα από τα οποία ο ενήλικας μαθητής μαθαίνει με βιοματικη εκπαίδευση. Στο τέλος φεύγοντας από το σεμινάριο έχει τόση αυτοπεποίθηση όση να πειστεί ότι μπορεί να κάνει ΚΑΡΠΑ μία τόσο απλή και μηχανική τεχνική και τόση γνώση όση να κάνει τρία πράματα σωστά Assess- Alert - Attend.
Εμείς οι Έλληνες όπως έχω διαπιστώσει τρώμε πολλή ώρα στην ανάλυση και στη συζήτηση της θεωρείας και ελάχιστη ώρα στην πράξη και στην πρακτικότητα του θέματος! Έτσι χάνουμε το παιγνίδι. Μπορούμε μεν να γράφουμε τόμους διατριβής σε ένα θέμα αλλά παγώνουμε όταν χρειαστεί να εφαρμόσουμε δύο πράματα. Φταίει η κουλτούρα μας? Φταίει ο τρόπος που έχουμε μάθει να εκπαίδευόμαστε ή το εκπαιδευτικό σύστημα καθ' ευατό?
Καλή η καζούρα αλλά δεν μπορύμε να μην κλέβουμε από άλλους λαούς (ηλίθιους κατά τα άλλα) τις μεθόδους που αποδίδουν. Βρισκόμαστε στη εποχή της βιοματικής εκπαίδευσης και της συναισθηματικη΄ς νοημοσύνης. Μην τοποθετείτε την ακαδημαική γνώση σε πρακτικά θέματα όπως η ΚΑΡΠΑ σε ψηλότερο βαθμό προτεραιότητας από την πρακτική και μην εκθειάζετε την ακαδημαική γνώση σε αυτό το θέμα. Εκείνο που χρειάζεται είναι πρακτική προπόνηση τσαγανό και μηχανική εφαρμογή του ABCD. Η εξάσκηση θα μας κάνει τέλειους και το διάβασμα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Τι να τον κάνω εγώ το λόχο αν δεν έχει ρίξει βόλι και να ξέρει πυρηνική φυσική?
