[Physalia]

Δεδομένου ότι η έννοια του Θεού συνοψίζει όσα για μας είναι ακόμα ακατανόητα, ο άνθρωπος έφτιαξε πράγματι το Θεό του, δίνοντας ένα οικείο πρόσωπο στην de facto απρόσωπη και απροσδιόριστη έννοια του θείου. Ένα πρόσωπο που -αν και φορές φορές τρομακτικό- ο άνθρωπος μπορεί τουλάχιστον να κατανοήσει και βέβαια να αγαπήσει, εφόσον το αγαπημένο προσωπο (όπως η Μάνα) πάντα προσφέρεται για να του μεταθέσουμε όλους μας τους φόβους, όλες μας τις ευθύνες και όλα μας τα λάθη, αλαφρώνοντας το δικό μας χρέος και την ενοχή απέναντι στην άγνοια, την αδυναμία και την απραξία μας.

Χρήσιμος ο Θεός, με όποιο πρόσωπο κι αν τον ζωγραφίσει κανένας, χρήσιμο να έχεις κάποιον να κατηγορήσεις για εκείνα τα άδικα και άσχημα που αδυνατείς (ή μήπως βαριέσαι; ) να αλλάξεις.