Κατά τη γνώμη μου το θέμα του IWR αν και παρουσιάζει γενικό (εγκυκλοπαιδικό ίσως) ενδιαφέρον, δεν έχει θέση στις καταδύσεις αναψυχής. Είναι πρακτικά αδύνατο να εφαρμοστεί από ζεύγη ή ομάδες ερασιτεχνών δυτών χωρίς τον κατάλληλο σχεδιασμό, χωρίς πρόβλεψη, χωρίς ετοιμασία, χωρίς εξάσκηση και χωρίς τον απαιτούμενο εξοπλισμό.
Είτε μιλάμε για omitted decompression management ή για in-water recompression, η δική μου θέση είναι πως οι συγκεκριμένες διαδικασίες δεν αφορούν εμάς. Πριν φτάσουμε στο σημείο να αναλύουμε αυτά τα σενάρια που δεν έχουν πρακτική εφαρμογή, καλύτερα θα ήταν να προμηθευόταν το κάθε ζευγάρι μια φιάλη με καθαρό οξυγόνο. Δε μιλάω για ακριβά συστήματα, παρά για απλές φιάλες οξυγονοπαροχής με συνεχή ροή.
Μία βόλτα σε μάντρα με σωλήνες PVC, ένα καπάκι επισκέψεως με φλάντζα, μία τάπα και λίγο κόλα και έχετε και marinized, ανθεκτική θήκη μεταφοράς. Με 150 EURO (η και πιο φτηνά), φτιάχνει κανείς ένα πρακτικότατο, πλήρες oxygen kit. Έτσι, ακόμα και σε υποψία προβλήματος μπορούμε να πάρουμε το οξυγονάκι μας και να πάμε μια βόλτα να μας κοιτάξουνε…
<marketing 101>
…και αν ψάχνει ο Σύλλογος επόμενο θέμα εκπαίδευσης μετά τις Α’ βοήθειες, ας εξετάσει ένα σεμινάριο για oxygen administration ή ακόμα και πιστοποίηση με μειωμένο κόστος για τα μέλη. Παράλληλα, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με κάποιον «οξυγονά» για μαζική αγορά φιαλών πάλι σε χαμηλές τιμές, ειδικά για τα μέλη. 
</marketing 101>
/GKAM