Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #9  
Παλιά 29-06-07, 11:05
Το avatar του χρήστη Χρηστος Ευθυμιου
Χρηστος Ευθυμιου Χρηστος Ευθυμιου is offline
Μέλος ΔΣ του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 11-04-2007
Περιοχή: Άλιμος
Μηνύματα: 2.974
Απάντηση: Σε πραγματική κατάσταση έλλειψης αέρα

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου Εμφάνιση μηνυμάτων
Ακριβώς μιλάω περισσότερο για τα sport / rec προγράμματα.

Συνήθως αν έχεις κάποιο πρόδρομο χρόνο αξιολόγησης ή αντίδρασης έστω και 1-2 δευτερόλεπτα φυσικά και θα βγάλεις από μόνος σου το χταπόδι και να το έχεις στο χέρι έτοιμο.

Αλλά αυτό που έχω διαπιστώσει μέσα από αυτή την εμπειρία είναι όταν ο πρόδρομος αυτός χρόνος αντίδρασης είναι ένα πολύ μικρό κλάσμα του δευτερολέπτου, τότε η αυτόματη αντίδραση που έρχεται σαν αντανακλαστικό περισσότερο και όχι σαν συνειδητή πράξη είναι το να βγάλεις το πρωτεύων από το στόμα και να το βάλεις αμέσως μπροστά από το στόμα του δύτη που ζητά αέρα. Σκέψου δηλαδή μια ήρεμη κατάσταση με ένα δύτη να είναι σε απόλυτη ηρεμία και ξαφνικά καθώς σε πλησιάζει να αρχίσει να κάνει με εκρηκτικό ρυθμό το σήμα "out of air" μισό μέτρο από το πρόσωπό σου.
Προσωπικά θα έδινα τον πρωτεύοντα ρυθμιστή μου και θα χρησιμοποιούσα στην συνέχεια το χταπόδι μου για τους εξής λόγους:

1. Μπορώ να ελέγξω καλύτερα τον εαυτό μου από έναν δύτη που ξέμεινε από αέρα και βρίσκεται στα όρια της αντοχής του ή ίσως λίγο πριν από το ξέσπασμα πανικού.
2. Με αυτό το γεγονός και μόνο αυτόματα στηρίζω ψυχολογικά τον συνδύτη μου και έχω καλύτερο έλεγχο του συμβάντος.
3. Αποτρέπω μια πιθανή βίαιη ανάδυση του συντρόφου μου αφού μπορώ να ελέγξω καλύτερα τις κινήσεις του.
4. Έχω οπτική και σωματική επαφή μαζί του (τον κρατάω) και ελέγχω πλήρως την κατάσταση. Συνήθως μετά από δυο τρεις αναπνοές επανέρχεται η ηρεμία και έχω τον χρόνο ο ίδιος να αποφασίσω την διακοπή της βουτιάς και να ξεκινήσω μαζί του μια ελεγχόμενη ανάδυση τηρώντας την ταχύτητα ανόδου και τυχόν στάσεις αποσυμπίεσης
5. Παράλληλα του δίνω συνεχώς την σιγουριά ότι είμαι σε θέση να τον βοηθήσω και αυτό διότι ο κίνδυνος ελλοχεύει ακόμα, ειδικά όταν ο συνδύτης μου λίγο πριν είχε φθάσει στα όρια της αντοχής του.

Τα παραπάνω είναι προσωπική μου άποψη και ίσως για πολλούς φίλους να μην είναι εφαρμόσιμα. Σίγουρα υπάρχουν όμως και άλλες εμπειρίες που πολύ θα ήθελα να ακούσω.
__________________
Μέλος ΔΣ του Σ.Ε.Α ΤΗΘΥΣ
http://christos-efthymiou.blogspot.gr/
Απάντηση με παράθεση