Κατ' αρχήν να πω μπράβο στο Χρήστο αλλά και σε όλους αυτούς που de novo ανεβάζουν στο φόρουμ μεγάλα και ενδιαφέροντα post
και δε βαριούνται να γράφουν... δίνοντας αφορμή και σε μας τους τεμπέληδες
να γράψουμε τίποτα..
Για όσους ενδιαφέρονται πιο πολύ για τη φυσιολογία του υπερβαρικού Ο2 μπορούμε να προσθέσουμε σε όσα προανέφερε ο Χρήστος τα εξής:
Υπό νορμοβαρικές συνθήκες (1 ΑΤΑ) ο βασικός μεταφορέας του οξυγόνου στους ιστούς είναι η αιμοσφαιρίνη. Σε περίπτωση που η αιμοσφαιρίνη είναι δεμευμένη από CO, τότε η οξυγόνωση των ιστών βασίζεται στο ελεύθερα διαλυμένο οξυγόνο στο αίμα. Στο αίμα υπάρχει μόνο μία πολύ μικρή ποσότητα διαλυμένου οξυγόνου, που σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για την οξυγόνωση των ιστών.
Ακόμα και αν αυξήσουμε την παροχή οξυγόνου στο αναπνεόμενο μίγμα στο 100% υπό πίεση 1 ΑΤΑ (άρα 1ΑΤΑ μερική πίεση οξυγόνου, νορμοβαρικές συνθήκες), το διαλυμένο οξυγόνο στο αίμα θα είναι μόνο περίπου το 1/4 από αυτό που απαιτείται για την οξυγόνωση των ιστών.
Εάν όμως χορηγήσουμε υπερβαρικό Ο2 υπό πίεση 3 ΑΤΑ, τότε το διαλυμένο Ο2 στο αίμα επαρκεί για την οξυγόνωση των ιστών και
δεν είναι αναγκαία η παρουσία της αιμοσφαιρίνης. Έτσι υπάρχει σημαντικό πλεονέκτημα στην περίπτωση δηλητηρίασης με CO.
Eπιπλέον, πέρα του ότι το υπερβαρικό οξυγόνο βοηθάει στην παρεκτόπιση του CO από την αιμοσφαιρίνη και στην αντικατάστασή του με Ο2, αναστρέφει και τις βιοχημικές μεταβολές που συμβαίνουν στους ιστούς και που ευθύνονται για τα τραγικά αποτελέσματα της δηλητηρίασης με CO.