Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #32  
Παλιά 05-04-11, 15:44
Το avatar του χρήστη neokles
neokles neokles is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 04-06-2007
Περιοχή: Ν. Ψυχικό
Μηνύματα: 1.172
Απάντηση: Κατάδυση - Γενικότητες περί ασφάλειας

Έχοντας δει εκπαιδευτικά συστήματα (όχι μόνο κατάδυσης) από πολλούς οργανισμούς, κράτη, επαγγελματίες, ερασιτέχνες, ομοσπονδίες, υπηρεσίες, πανεπιστήμια, αερολέσχες, κολέγια κοκ. μπορώ να πω ότι έχω σχηματίσει άποψη.

Για την εκπαίδευση υπάρχουν 2 "σχολές". Η "παλιά καλή" σχολή που λέει ότι θα πρέπει να "λιώσει το κορμί" σου πριν μπορέσεις να κάνεις πάρεις πτυχίο και αυτή (πλέον σύγχρονη) που λέει ότι ξεκίνα με τα βασικά (που είναι ήδη αρκετά) ξεκίνα να καταδύεσαι, να πετάς, να προγραμματίζεις κοκ και έλα να σου πούμε επιπλέον πράγματα για να κάνεις το παραπάνω που θες (αν θες να κανείς κάτι παραπάνω). Ανάλογα βέβαια με την φύση του τι και γιατί μαθαίνεις τόση και η αυστηρότητα του προγράμματος. Άλλο να μάθεις πρώτες βοήθειες για να βοηθήσεις -αν και όταν- στον δρόμο έναν συνάνθρωπο σου και άλλο να είσαι τραυματιοφορέας στα επείγοντα.

Η κατάδυση στα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει πολύ. Έχει αλλάξει πολύ κυρίως ο εξοπλισμός, αλλά και ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται. Η κατάδυση κάποτε ήταν άθλημα για γερά πνευμόνια, ενώ σήμερα οποιοσδήποτε με μια καλή υγεία μπορεί να καταδυθεί. Κάποτε ήταν άθλημα για λίγους, ενώ τώρα είναι ένα χόμπι για όλους. Αυτό δεν μπορούσε να μην αντικαθρεπτιστεί στην εκπαίδευση. Έτσι μπορεί ο καθένας μας πλέον να ταξιδεύει ανα τον κόσμο και να καταδύεται χωρίς να λέγεται Ζακ Υβ, χωρίς να διαθέτει πακτολό χρημάτων, χωρίς να διαθέτει δικό του εξοπλισμό, σκάφος,γνωριμίες κτλ. Τέλος έχει αλλάξει πολύ ο τρόπος εκπαίδευσης γενικότερα δίνοντας έμφαση μόνο σε αυτά που απαιτούνται για κάθε δραστηριότητα και όχι σε πράγματα που πιθανότατα να μην χρειαστούν ποτέ (παράδειγμα: σήματα μορς δεν διδάσκονται πλέον στους ραδιοερασιτέχνες. Η συγκεκριμένη εξέταση απέτρεπε -χωρίς κανέναν λόγο- από πολύ κόσμο την νόμιμη χρήση ασυρμάτου).

Επι του θέματος και οι δύο σχολές βγάζουν ασφαλείς δύτες. Σε κάθε άνθρωπο ταιριάζουν διαφορετικά πράγματα και ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Επιλογές ανάλογα με την προσωπική του οπτική, ανάλογα με τον ελεύθερο χρόνο του, ανάλογα με την τσέπη του. Το ερώτημα είναι αν και οι δύο "σχολές", όταν έρθει η ώρα να υλοποιηθούν τα προγράμματά τους, επιβάλει, αξιολογεί, θωρακίζει ότι γίνεται σωστά χωρίς κενά, με ασφάλεια, χωρίς να "κόβουν δρόμο". Είτε η μία φιλοσοφία εκπαίδευσης είτε η άλλη, αν δεν τηρηθεί κατά γράμμα το πρόγραμμα και τα πρότυπα τότε ασφαλώς ο δύτης "βγαίνει" με ελλείψεις. Όταν φτάσουμε λοιπόν να επιλέξουμε οργανισμό-ομοσπονδία (ή όπως αλλιώς) η οποία είναι της Α ή Β "σχολής-φιλοσοφίας" που μας αρέσει, για μένα έχει πρωταρχική σημασία να γνωρίζω πως ελέγχεται ο κάθε εκπαιδευτής-σύλλογος-κέντρο ότι όντως κάνει αυτά που πρέπει με τον τρόπο που πρέπει. Πως υποστηρίζεται και με τι μέσα το εκπαιδευτικό έργο.

Μπορώ αν θέλω -με λίγο "γραφειοκρατικό πονοκέφαλο"- να δημιουργήσω έναν δικό μου οργανισμό, να βάλω πρότυπα αυστηρά, να βάλω απαιτήσεις υψηλές, αυστηρές εξετάσεις. Το σήμα του οργανισμού όμως και μερικές σελίδες σε έναν οδηγό εκπαιδευτή δεν λένε σπουδαία πράγματα. Χρειάζονται βιβλία, χρειάζονται οπτικοακουστικά βοηθήματα, χρειάζονται διαδικασίες που θα επιτρέπουν να ελέγχεται και να αποδεικνύεται ότι έγιναν όντως τα μαθήματα, ότι η γνώση αποκτήθηκε, ότι στην θάλασσα έγιναν όλα όσα έπρεπε με τον τρόπο που έπρεπε. Αυτά είναι τα δύσκολα. Ήδη τα περισσότερα προγράμματα λίγο διαφέρουν (αν διαφέρουν) από αυτά που περιέγραψε ο Χρήστος ως τα καλλίτερα. Το ζητούμενο όμως είναι τι γίνεται όταν φτάσουμε στην πραγματικότητα. Αφιερώνεται χρόνος σε κάθε μαθητή ξεχωριστά; Υπάρχει η πρέπουσα αυστηρότητα για το πότε ο μαθητής εκτέλεσε μια άσκηση ή κουτσά στραβά όλοι "πέρασαν"; Έδωσαν εξετάσεις ή ο εκπαιδευτής τα συμπλήρωσε μόνος του;

Ένας φίλος μου έλεγε ότι θα έπρεπε το πρώτο σχολείο να περιέχει τα πάντα μέχρι το σημέρινο rescue γιατί όλα αυτά χρειάζονται για έναν ολοκληρωμένο δύτη. Ενώ δεν έχει άδικο, μπορεί εύκολα να του απαντήσει ότι για να εργαστείς ως ηλεκτρολόγος θα πρέπει να σου μαθαίνουν σε 3 χρόνια όσα μαθαίνει κανείς κάνοντας διδακτορικό. Απλά δεν μπορεί κάποιος να μάθει τόσα πράγματα από την μια μέρα στην άλλη και φυσικά στις μέρες μας δεν μπορείς να απαιτήσεις από έναν άνθρωπο να αφιερώσει 3-6 μήνες σε εκπαίδευση (κάπου τόσο θα χρειαζόταν) πριν μπορέσει να κάνει μία κατάδυση χωρίς εκπαιδευτη-συνοδό.

Για το τέλος άφησα το σημαντικότερο: την νοοτροπία και την υπευθυνότητα του καθενός μας. Τελείωσες ένα σχολείο, πήρες ένα αστεράκι, καρτελάκι, χαρτάκι κοκ. Πρέπει να ξέρεις ότι πρέπει να αρχίσεις σιγά σιγά, βήμα βήμα. Πρώτα τα 10 μέτρα μετά τα 14 μετά τα 16 σιγά σιγά και χωρίς βιασύνη. Μάθε το νερό, μάθε το σώμα σου να είναι εκεί κάτω, άφησε το μυαλό σου να συνηθίσει. Πήγαινε σε μια παραλία, κάνε κατάδυση, μάθε να ντύνεσαι χωρίς κάποιον να σε νταντεύει, βγες σε λάθος παραλία και κολύμπα, δες το μανόμετρο να κατεβαίνει και να μην βρίσκεις την έξοδο, προβληματίσου. Δεν μπορούμε να βάλουμε τους ανθρώπους σε καλούπια. Υπάρχουν δύτες με advanced & με Rescue που δεν έχουν κάνει ποτέ κατάδυση χωρίς συνοδό. Είναι κακό; Όχι. Έχουν την ίδια εμπειρία με κάποιον με τις ίδιες πιστοποιήσεις που οργάνωνε τα πάντα μαζί με το ζευγάρι του; Επίσης όχι. Αυτό όμως με σωστή νοοτροπία το αντιμετωπίζεις. Γνωρίζεις τις αδυναμίες σου και πράττεις αναλόγως. Οι πιστοποιήσεις δεν είναι βραβεία, ούτε έχουν δημιουργηθεί για να συγκρίνονται οι δύτες μεταξύ τους. Έχουν δημιουργηθεί ως βεβαίωση ότι ο κάτοχος τους έχει κάνει 5 -10 πολύ συγκεκριμένα πράγματα και μπορεί να τα ξανακάνει μόνος του. Έχει να κάνει με τον ίδιο τον δύτη και με την επόμενη εκπαίδευση που μπορεί να παρακολουθήσει και τίποτα παραπάνω. Δεν είναι απαραίτητα καλλίτερος από κάποιον που δεν έχει την βεβαίωση. Άλλος θέλει 50 καταδύσεις πριν κάνει το επόμενο σχολείο, άλλος θέλει 5. άλλος θέλει 500, άλλος δεν μπορεί ποτέ, άλλος δεν θέλει ποτέ να κατέβει κάτω από τα 20μ, θέλει όμως την επιπλέον εκπαίδευση που του δίνει το επόμενο σχολείο ποιος είμαι εγώ που θα τον περιορίσω; θέλει να μάθει καλλίτερα την πυξίδα, να μάθει 5-6 νέα πράγματα, να βελτιώσει δεξιότητες που δεν τις έχει στο επίπεδο που θέλει, να προχωρήσει και στο rescue. Σωστή νοοτροπία: Εκπαίδευση-εμπειρία-επανάληψη-ενημέρωση-προπόνηση και φυσικά τήρηση όσων μαθαμε στην εκπαίδευση.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου Εμφάνιση μηνυμάτων
Από την ηθική και την επαγγελματική σκοπιά αν θέλεις, ο πάροχος δεν είναι απλά ένας ξεναγός! Είναι ηθικά και επαγγελματικά φορτισμένος στο να κάνει όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για πρόληψη ατυχήματος.
Σώτο με πιάνεις 100%

Κι αν το δεις και με λίγο πιο "ανοιχτή" εικόνα, ο ξεναγός (υποβρύχιος και μη) είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις. Προλαμβάνει, κάνει τις συνθήκες τέτοιες όπου εσύ δεν κινδυνεύεις, προσφέρει βοήθεια όταν την χρειαστείς. Παρόλα αυτά δεν μπορεί να σε αλυσοδέσει για να μην κάνεις του κεφαλιού σου, δεν μπορεί να σε εμποδίσει να περάσεις τον δρόμο απρόσεχτα και ομοίως δεν μπορεί να κάνει το τεχνικό μέρος της κατάδυσης για σένα και όλους τους άλλους.

Ξανά συγγνώμη για την πολυλογία.. (μου πήρε 2 μέρες να το γράψω)
Απάντηση με παράθεση