Το θέμα είναι όντως πολυδιάστατο, αλλά πιστεύω πως μπορεί να διατυπωθεί συνοπτικά και με απλά λόγια. Εξηγώντας λοιπόν κάτι που νομίζω πως διδάσκονται ακόμα και οι αρχάριοι δύτες αναψυχής, επαναλαμβάνω ότι το περιττό λίπος θεωρείται ένας από τους βασικούς παράγοντες που αυξάνουν το ρίσκο για εμφάνιση νόσου σε όλες τις καταδύσεις και ειδικότερα σε αυτές που απαιτούν υποχρεωτικές στάσεις αποσυμπίεσης. Ο λόγος είναι ότι το λίπος απορροφά πολύ μεγαλύτερες ποσότητες αζώτου (και ηλίου) σε σχέση με τους υπόλοιπους ιστούς.
Επίσης, είναι γνωστό ότι τα υπέρβαρα η παχύσαρκα άτομα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιακά και άλλα προβλήματα υγείας. Οι καταδύσεις στις οποίες ένας δύτης καλείται να διαχειριστεί διπλές φιάλες και άλλα τόσα ή περισσότερα stage, απαιτούν μια ελάχιστη φυσική κατάσταση, η οποία δοκιμάζεται π.χ. αν χρειαστεί να κολυμπήσει κόντρα σε ρεύμα ή όταν πρέπει να ανεβάσει ή να κουβαλήσει κανείς όλο αυτό το υλικό.
Γενικεύοντας και πάλι το επίπεδο του ρίσκου που επιλέγει κανείς είναι προσωπική του υπόθεση, μέχρι όμως το σημείο που μπορεί να έχει αντίκτυπο στο ζευγάρι του ή το σύνολο μιας ομάδας. Όλα είναι θέμα χρόνου και πιθανοτήτων.
Αν κάποιος επιθυμεί σχετική τεκμηρίωση, υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία εντός και εκτός του διαδικτύου με μελέτες και στατιστικές σε δύτες αναψυχής, επαγγελματίες και στρατιωτικούς, ακόμα και σε ζώα. Για παράδειγμα, ξετρύπωσα την σύνοψη μιας μελέτης πάνω σε
παχύσαρκα πρόβατα.
/GKAM