Νομίζω πως μπορούμε να θέσουμε τη θερμοκρασία σαν σταθερή ή έστω με μικρές διακυμάνσεις, στην περίπτωση μας μειώσεις, για τον υπολογισμό της διαλυτότητας των αερίων στους ιστούς.
Και αυτό γιατί μιλάμε για ένα κλειστό κύκλωμα με μηχανισμούς άμυνας στις μεταβολές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, το ανθρώπινο σώμα.
H μέση θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος κυμαίνεται στους 36,8 +_ 0,4 βαθμούς Κελσίου με χαμηλότερα επίπεδα νωρίς το πρωί και υψηλότερα το απόγευμα.
Εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη, ότι καταστάσεις κάτω των 35,5 και πάνω απο 37,2 βαθμών θεωρούνται γενικώς παθολογικές .
Η θερμορυθμιστική λειτουργία του 'θερμοστάτη' του σώματος διαφέρει από άτομο σε άτομο και τροποποιείται με την πάροδο της ηλικίας, ιδιοσυγρασίας , ορμονικών διαταραχών, διαταραχές κυκλοφορίας , βραδύς μεταβολισμός, φάρμακα κλπ.
Νομίζω πως αυτό που έχει περισσότερο σημασία στην κατάδυση και στην διαλυτότητα των αερίων, είναι οι τρομερές μεταβολές στο κυκλοφορικό και την αιμάτωση των διαφόρων ιστών (μηχανισμούς άμυνας) που προέρχονται από τις μικρές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του σώματος του δύτη.
