@ andreas:
Μόνο κάποιες παρατηρήσεις. Αν μελετήσεις καλά την ζωολογία των θηλαστικών που κάνουν καταδύσεις σε χιλιάδες μέτρα βάθος θα βρείς πίστεψέ με αρρκετές διαφορές με τον άνθρωπο. Οπως για παράδειγμα ότι έχουν την ικανότητα να συμπιέζουν εντελώς τους πνεύμονές τους και να σταματάνε την ανταλλαγή αερίων και ως δια μαγείας την απορρόφηση αζώτου σε εκείνα τα χαώδη βάθη.
Το BMI είναι ένας δείκτης που χρησιμοποιείται κατά κόρον στις ανθρωπολογικές μετρήσεις και στο υπολογισμό της κατα προσέγγιση αναλογίας λίπους. Στη συντριπτική πλειοψηφία του είναι κατα προσέγγιση πάντα σωστό. Δεν μιλάμε για εξαιρέσεις στον κανόνα όπου ένας μποντιμπιλτεράς έχει φουσκωμένους μύς και λίγο λίπος και σκοράρει ψηλά στο BMI. Αυτή είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Για το σκοπό όμως του υπολογισμού του λίπους υπάρχουν και άλλοι τρόποι πιό ακριβείς όπως είναι η MRI άλλες μετρήσεις για υποδόριο λίπος κλπ. Στην συντριπτική πλειοψηφία δεν χρειαζόμαστε όμως αυτές τις μεθόδους για να πούμε αν ένα άτομο έχει πρόβλημα με πολύ λίπος. Χρειαζόμαστε?
Καθώς ισχύει το γενικότερο ότι άτομα με σχετικά ψιλά ποσοστά λίπους είναι και σε δυσμενή φυσική κατάσταση (είναι πράγματα αλληλένδετα κατά κανόνα και μην αναφερθείς σε εξαιρέσεις που πάντα υπάρχουν) και άρα το καρδιαγγειακό είναι περισσότερο βεβαρυμένο, καθώς επίσης είναι γεγονός ότι η παχυσαρκία συνδέεται επιδημιολογικά με μεγαλύτερο ρίσκο για DCS (βλέπε DAN) τότε τα όποια ενδεχώμενα πλεονεκτήματα του λίπους σαν θερμομονωτικό κλπ πιστεύω ότι είναι μικρότερης σημμασίας από τα ρίσκα που είναι στην άλλη θέση της πλάστιγγας.