Είπα ότι το πλάνο είναι στο περίπου, (και αυτό το πρόγραμμα που έχω στο γραφείο δεν βγάζει όγκους αερίων), δεν είναι square profile. Ρυθμούς ανόδου και καθόδου έβαλα 7 μέτρα/λεπτό και συντηρητισμό στο 30%. Μπορούν να σαφώς να επιταχυνθούν όλοι οι χρόνοι ή και να αλλάξουν κατά το δοκούν.
Τον αέρα τον έχω και σαν εφεδρία (και λέτε ότι θέλετε περί νάρκωσης και μερικών πιέσεων). Γιατί να γεμίσω ήλιο για να κατέβω μέχρι τα 55-60 όπου θα περάσω και την περισσότερη ώρα βουτιάς (όχι αποσυμπίεσης). Με τη λογική αυτή βγάζω διπλά γεμίσματα. Όσο για τις τυχόν βλάβες που μπορεί να τύχουν δεν έχω ακούσει ποτέ βλάβη κλείστρου ή ρυμθιστή σε αυτά τα βάθη ή και ρηχότερα. Συνήθως αν τύχει κάτι συμβαίνει σε πολύ ρηχότερα βάθη την ώρα που ξεκινάει η βουτιά. Όχι ότι είναι αδύνατο αλλά μάλλον απίθανο. Πιο πιθανό είναι να στουκάρω με το αυτοκίνητο επειδή δεν φορά χειμωνιάτικα λάστιχα (θεωρούν ότι κάτω από τους 12 βαθμούς τα καλοκαιρινά δεν μπορούν να αναπτύξουν ικανοποιητική θερμοκρασία λειτουργίας).
Όπως έχω ξαναπεί δεν βουτάω με πίνακες αλλά με DC (VR3), οπότε ανάλογα με το που βρίσκομαι τι αέριο μου έχει απομείνει κανονίζω τη βουτιά. Πάντα βγαίνω με 50bar στις διπλές και περί τα 70bar στα stage.
Βουτάμε πάντα δύο μαζί άρα όλα είναι εις διπλούν (αέρια, DC, κτλ.).
Πάντως το '90 κάνανε πολλά πράγματα καλύτερα και απλούστερα από το 2008.
