Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #15  
Παλιά 19-06-07, 22:54
Το avatar του χρήστη GKAM
GKAM GKAM is offline
 
Εγγραφή: 05-06-2007
Περιοχή: Munich
Μηνύματα: 459
Απάντηση: Πόσο βαθιά πρέπει να γίνονται οι βαθιές στάσεις αποσυμπίεσης;

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου Εμφάνιση μηνυμάτων
Μήπως έχει κανείς μελετήσει καμία από τις νεότερες προσεγγίσεις πάνω στη θεωρεία της αποσυμπίεσης VPM, Bubble models, probabilitic models?
ΟΚ Σώτο, θα επιχειρήσω όσο μπορώ να ρίξω λίγο φως στο θέμα των Gas Phase Models – ειδικά στο VPM και κατ’ επέκταση στο RGBM. Σε προηγούμενα posts, δώσαμε ορισμένες βασικές αρχές γύρω από τον αλγόριθμο Buhlmann και τα M-values.

Ο αλγόριθμος Buhlmann λοιπόν, θεωρεί και υπολογίζει αέρια διαλυμένα στους ανθρώπινους ιστούς. Οι ιστοί αυτοί αντιπροσωπεύονται από 16 υποθετικά διαμερίσματα στο μοντέλο ZH-L16. Η αρχή είναι απλή: όσο καταδυόμαστε οι ιστοί αυτοί δεσμεύουν αδρανή αέρια (π.χ. άζωτο ή/και ήλιο) και τα αποδεσμεύουν κατά την ανάδυση ή ακόμα και μετά, όσο είμαστε στην επιφάνεια. Το κάθε διαμέρισμα δεσμεύει και αποδεσμεύει με διαφορετικούς ρυθμούς. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε διαφορετικές μερικές πιέσεις αδρανών αερίων από διαμέρισμα σε διαμέρισμα.

Το μοντέλο VPM του Eric Baker κάνει χρήση υλικού του καθηγητού Yount και έχει ως βάση του, το μοντέλο ZH-L16. Η κύρια διαφορά είναι οτι πέρα από τα διαλυμένα αέρια εντός των ιστών, θεωρεί την παρουσία μίας φυσαλίδας αδρανούς αερίου σε κάθε ένα από τα 16 διαμερίσματα. Το μοντέλο VPM λοιπόν, λαμβάνει υπόψη του τα διαλυμένα αδρανή αέρια συν αδρανή αέρια σε ελεύθερη κατάσταση φυσαλίδας. (Στην πραγματικότητα λαμβάνονται υπόψη και το CO2, H2O και το O2 στους ιστούς).

Η φυσαλίδα σε κάθε διαμέρισμα έχει ορισμένες ιδιότητες και χαρακτηριστικά:

- Μια ακτίνα που ορίζει και το μέγεθος της φυσαλίδας
- Μια εξωτερική επιφάνεια η οποία μεταξύ άλλων είναι περατή (δηλαδή, τα αέρια μπορούν να περάσουν από και προς την φυσαλίδα)
- H περατότητα της μεμβράνης είναι μεταβαλλόμενη (εξ'ού και ο όρος Variable Permeability στο VPM...) ανάλογα με τις πιέσεις. Υπό μεγάλες πιέσεις η φυσαλίδα γίνεται αδιαπέρατη
- Η φυσαλίδα είναι ελαστική αλλά διατηρεί για αρκετή ώρα την παραμόρφωση από την πίεση που δέχεται
- Το βασικότερο σημείο είναι ότι η πίεση εντός της φυσαλίδας εξαρτάται από την πίεση που την περιβάλλει, από την ακτίνα και από τις ιδιότητες της εξωτερικής επιφάνειας που μόλις ορίσαμε.

Σημειώστε ότι εάν η πίεση εντός της φυσαλίδας είναι υψηλότερη από την εξωτερική και εφόσον η εξωτερική επιφάνεια είναι περατή, τότε τα αέρια δραπετεύουν και η φυσαλίδα σκάει. Από την άλλη, τα αέρια που βρίσκονται διαλυμένα εντός των ιστών περνούν μέσα στην φυσαλίδα όταν η μερική πίεση (εντός του ιστού) είναι μεγαλύτερη από την πίεση εντός της φυσαλίδας.

Όλη η ιστορία λοιπόν είναι να κρατηθεί μια ισορροπία μεταξύ της εσωτερικής πίεσης στην φυσαλίδα και της πίεσης στον ιστό. Στόχος είναι να μην επιτρέψουμε στις φυσαλίδες αυτές να μεγαλώσουν και να παρακολουθήσουμε (μέσω του μοντέλου) τις περιπτώσεις που αυτές συνθλίβονται κατά την κάθοδο.

Το VPM με τις φυσαλίδες του Yount, «χτίζει» πάνω στο μοντέλο του Buhlmann. Όλος ο αλγόριθμος και η θεωρία του VPM είναι public domain και βρίσκονται στο site http://www.decompression.org/maiken/...m_Site_Map.htm

Το RGBM του Bruce Wienke, είναι μια μεταγενέστερη πρόταση βασιζόμενη στις ίδιες αρχές και στηρίχτηκε πάνω στο VPM. Θεωρείται μια εξελιγμένη μορφή του VPM από πολλούς, ενώ άλλοι αμφισβητούν την αξία του. Ο αλγόριθμος δεν είναι σε public domain και ο Bruce χρεώνει δικαιώματα για την χρήση του. Το site του, είναι το http://www.rgbmdiving.com/

Γενικά τα profiles που δίνουν και τα δύο μοντέλα είναι παρόμοια. Το RGBM έχει βαθιές στάσεις μεγαλύτερης διάρκειας και συντομότερες ρηχές ενώ το VPM κάνει το αντίθετο. Και τα δύο μοντέλα δίνουν περίπου το ίδιο συνολικά runtime.

Τώρα, για τα probabilistic models, το μόνο που γνωρίζω είναι πως βασίζονται κυρίως στην στατιστική. Με σημείο αναφοράς βάσεις δεδομένων με στοιχεία από πραγματικές καταδύσεις, προσπαθούν στατιστικώς να υπολογίσουν εμπειρικά τα αποδεκτά πλάνα αποσυμπίεσης. Ο σχετικός αλγόριθμος είναι ο Αμερικανικός VVAL-18.

Γυρνώντας στο θέμα μας περί στάσεων, δεν θα πρότεινα το «καθαρό» VPM ή το «καθαρό» RGBM για καταδύσεις με αέρα ή nitrox. Εννοώ τα πλάνα που βγαίνουν από τα προγράμματα σχεδιασμού καταδύσεων. (Για να μην μπερδευόμαστε, το RGBM στα DCs αναψυχής είναι τροποποιημένο και έχει μεγαλύτερο συντηρητισμό και πραγματικά ρηχότερες στάσεις από ότι το «καθαρό» RGBM)

/GKAM

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη GKAM : 20-06-07 στις 06:07.
Απάντηση με παράθεση