Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο DrIVER
[Οι καρχαρίες στην Ελλάδα είναι ως επί το πλείστον βαθιά.
Αν μπει κάποια στιγμή ο DrIVER (ίσως και ο Thoc) θα σου περιγράψει μερικές συναντήσεις σε βάθη που δύσκολα σουλατσάρουμε οι αυτόνομοι.]
Κύθνος 2005, απο τη βορειοανατολική πλευρά του νησιού 5 μίλια ανοιχτά απο την ακτή , βάθος 500μ. έμεινε μαζί μας για 5-6 λεπτά , είχε μήκος περίπου 3,5 μέτρα και το άνοιγμα των πτερυγίων του (μαζί με σώμα) 1,40μ.
|
Πολύ ενδιαφέρουσες οι φωτογραφίες σου από αυτά τα βάθη! Σε ευχαριστούμε! Θα με ενδιέφερε πολύ να μας περιέγραφες πιο αναλυτικά την υποβρύχια συνάντηση. Η εγκοπή που υπάρχει στην άκρη του άνω λοβού της ουράς, το γεγονός ότι έχει ένα ραχιαίο πτερύγιο (νομίζω… δεν διακρίνεται καλά στη φωτογραφία το προφίλ του καρχαρία), συν το γεγονός ότι συνάντησες το ψάρι κοντά στον πυθμένα (παρα-βενθικό είδος) σε βάθος 500 μ, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα πρόκειται για το είδος
Hexanchus griseus (γκρίζος καρχαρίας με 6 ζεύγη βραγχιακών σχισμών) ή το είδος
Heptrancias perlo (καρχαρίας με 7 ζεύγη βραγχιακών σχισμών). Το πρώτο είδος (δείτε φωτογραφία στη
Wikipedia ή
εδώ) φτάνει σε μήκος τα 5 μ και είναι μάλλον ακίνδυνο για τον άνθρωπο (δεν είναι βέβαιο) και το δεύτερο φτάνει τα 3 μ σε μήκος και είναι ακίνδυνο. Πρόκειται για είδη που προτιμούν τα βαθιά νερά και ανεβαίνουν σε μικρότερα βάθη τη νύχτα για να τραφούν με ψάρια και καλαμάρια. Θα μπορούσαμε να καταλάβουμε ποιο είδος είναι με μεγαλύτερη σιγουριά αν φαινόταν καθαρά ο αριθμός των βραγχιακών σχισμών ή αν βλέπαμε καλύτερα το κεφάλι και το προφίλ του καρχαρία (π.χ. ένα ή δύο ραχιαία πτερύγια; ). Διαφορετικά, εγκοπή στον άνω λοβό της ουράς και παρόμοιο σχήμα σώματος έχουν και άλλα είδη καρχαρία όπως είναι οι
Odontaspis ferox και
Carcharias taurus (μόνο που αυτά έχουν 5 ζεύγη βραγχιακών σχισμών, 2 ραχιαία πτερύγια και είναι πολύ επικίνδυνα για τον άνθρωπο). Δεν νομίζω ότι είδες αυτά τα είδη γιατί θεωρούνται και πιο σπάνια για τα νερά μας. Έχουν
χαρακτηριστικά σαγόνια και δόντια και θα τα αναγνωρίζαμε κατευθείαν αν είχαμε καλύτερη φωτογραφία των σαγονιών.
Αν έχετε προσέξει, στο GoogleOcean, θα δείτε έναν κόλπο στα Τουρκικά παράλια, στα ανατολικά της Κω, που χαρακτηρίζεται ως το μοναδικό νηπιοτροφείο (nursery) για καρχαρίες του είδους Carcharhinus plumbeus σε ολόκληρη τη Μεσόγειο! Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Σε ένα ακόμη σημείο, στα δυτικά της Ικαρίας μπορείτε να δείτε και πάλι αναφορά για το είδος Carcharhinus plumbeus.
Τώρα σε ότι αφορά ιστορίες που έχω ακούσει για συναντήσεις με καρχαρίες στα Ελληνικά νερά, μου έχουν πει γνωστοί αυτοδύτες ότι συνάντησαν καρχαρία στη Ρόδο πριν από κάποια χρόνια (δεν γνωρίζω είδος). Σύμφωνα με το λιμεναρχείο ο καρχαρίας ακολουθούσε κάποιο πλοίο.
Επίσης φίλοι που ασχολούνται με το υποβρύχιο ψάρεμα έχουν συναντήσει καρχαρία στην Κρήτη και στη Μυτιλήνη (και μάλιστα στα πολύ ρηχά!), όπου μόλις έβγαινε από το λιμάνι της Βαριάς και έκοβε βόλτες κάτω από το αεροδρόμιο (για όσους ξέρουν από Μυτιλήνη).
Σε μεγαλύτερα βάθη έχω ακούσει από ανθρώπους του ΕΛΚΕΘΕ για συναντήσεις με καρχαρίες στα ανοιχτά του Αγίου Όρους καθώς και μεταξύ Βόρειων Σποράδων και Χαλκιδικής.
Φυσικά, είναι αυτονόητο ότι ιστορίες για συναντήσεις με καρχαρίες μπορούν να μας διηγηθούν ψαράδες από όλες τις περιοχές της Ελλάδας λίγο πολύ. Εγώ προσωπικά έχω ακούσει τέτοιες ιστορίες για την περιοχή Θερμαϊκού – Χαλκιδικής και Β. Σποράδων (κυρίως για τον καρχαρία ‘αλεπού’ Alopias vulpinus που έχω δει να ψαρεύουν και για σαπουνάδες Cetorhinus maximus), για τη Σαντορίνη (συγκεκριμένα για ‘σπαθόψαρα’), για τις βόρειες ακτές της Λέσβου (καρχαρίας ‘Mako’ ή ‘Λάμια’ – Lamna nasus) όπου μάλιστα υπάρχει και θαλάσσια περιοχή απίστευτης υποβρύχιας ομορφιάς ονόματι ‘Λάμνα’, για το στενό Μυτιλήνης (Μυρσίνια και Στόμιο Κόλπου Γέρας), για την περιοχή μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Σαμοθράκης και τέλος για τον Κορινθιακό (γαλάζιος, σαπουνάδες κ.α.) και για την Κέρκυρα στο Ιόνιο.
Τέλος έχω ακούσει αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω ότι καρχαρίες συνάντησαν και τα μέλη της ομάδας του Cousteau όταν επισκέφτηκαν την καλντέρα της Σαντορίνης.