ΑΙΣΧΟΣ και ΑΗΔΙΑ!!!

[paparazzi]

Μου έστειλαν το παρακάτω mail.
Δεν ξέρω αν είναι παλιό ή όχι, εγώ πρώτη φορά το λαμβάνω.
Αξίζει όμως της προσοχής σας.
Προσοχή οι σκηνές είναι πραγματικά ενοχλητικές.


Θυμόμαστε την αντίστοιχη θηριωδία εναντίον των φαλαινών.
Οι φάλαινες και τα δελφίνια στην Ιαπωνία,
οι φώκιες στον Καναδά
και η λίστα αντί να περιορίζεται, μεγαλώνει!

Προειδοποίηση: το σχετικό video είναι σοκαριστικό και βίαιο.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στην Ιαπωνία
για τη μαζική σφαγή δελφινιών, θυμίζουν άλλες εποχές.
Αν δεν αντέχετε να δείτε το video, υπογράψτε την αίτηση. Αξίζει τον κόπο.

To video
www.glumbert.com/media/dolphin

H αίτηση
www.petitiononline.com/golfinho

[Manta]

Είναι παλιό αλλά καλά έκανες και το επαναφέρεις μπορεί ορισμένοι να μην ξέρουν ότι γίνεται αυτή η σφαγή (αν δεν κάνω λάθος) κάθε χρόνο.
Καπού εκεί είναι και το δικό μου όνομα.

[Physalia]

Το έχω υπογράψει κι εγώ, αλλά έχει δίκιο κι ο Αλέξης, αυτά δεν είναι για να ξεχνιούνται
(παιδιά, αν και φανατική οπαδός των ταινιών τρόμου και απανταχού splatter, το συγκεκριμένο βίντεο δεν έχω τολμήσει ακόμα να το δω. Μου αρκούν οι περιγραφές σας...)

[ssot]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

παιδιά, αν και φανατική οπαδός των ταινιών τρόμου και απανταχού splatter, το συγκεκριμένο βίντεο δεν έχω τολμήσει ακόμα να το δω. Μου αρκούν οι περιγραφές σας...

Το ξεκίνησα....δεν μπόρεσα να το τελειώσω

[Manta]

Εκτός τις σφαγής, ο τρόπος με τον οποιο τα μεταχειρίζονται είναι εντελώς απάνθρωπος

[ssot]

Αρχικό μήνυμα απο Manta

Εκτός τις σφαγής, ο τρόπος με τον οποιο τα μεταχειρίζονται είναι εντελώς απάνθρωπος

εδώ έχουμε φτάσει να μεταχειριζόμαστε ο ένας το άλλον απάνθρωπα...

[Μπλε]

'Εχω δει το video στο παρελθόν και το ξαναείδα, για να το εμπεδώσω...


Αναρωτιέμαι πόσο διαφορετική είναι η εικόνα σε κάποιο από τα ελληνικά σφαγεία, με "θύματα" μοσχαράκια και αρνάκια γάλακτος, γουρουνάκια που στριγγλίζουν και πρώην-χαριτωμένα νυν ακέφαλα κατσικάκια... Γιατί δεν διαμαρτύρεται κανείς γι'αυτά?

Θα μου πείτε, είναι διαφορετικό να σκοτώνεις ένα ζώο που μεγαλώνει και εκτρέφεται σε "αιχμαλωσία" για να σκοτωθεί και να καταναλωθεί και διαφορετικό να σκοτώνεις ένα "άγριο" ζώο που ζει ελεύθερο στην "άγρια φύση".

Τελικά όμως, είναι αλήθεια πολύ διαφορετική η μια εικόνα από την άλλη; 'Η μήπως εμείς σαν λαός έχουμε το δελφίνι στη θέση που έχουν οι Ινδοί τις αγελάδες; Μήπως φταίει και το ότι δεν έχουμε δει και πολλά ντοκυμανταίρ για τα κατσικάκια, για το πόσο χαριτωμένα χοροπηδάνε στους αγρούς και τι όμορφα ματάκια έχουν κτλ;


Δε θέλω να πω ότι η πρακτική που είδαμε στο παραπάνω βίντεο δε με σοκάρει. Κάθε άλλο, νιώθω και εγώ όπως νιώθετε και εσείς. Αυτό που θέλω να κάνω είναι να μοιραστώ το δικό μου προβληματισμό, πέρα από τα πρώτα συναισθήματα που δημιουργεί η θέαση τέτοιων εικόνων.

Η συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στη φύση γενικότερα και στα ζώα ειδικότερα μπορεί να είναι άθλια ανεξάρτητα από τη φυλή στην οποία ανήκει. Δεν είναι οι Ιάπωνες χειρότεροι από τους Έλληνες ή τους Βέλγους.

Αναρωτιέμαι ποιος θα ήταν ο σωστός τρόπος να σκοτώνεις ένα δελφίνι. Μήπως δεν κόλλάμε μόνο στον τρόπο αλλά και στο ίδιο το γεγονός, ότι οι Ιάπωνες τρώνε δελφίνια και φάλαινες και καρχαρίες; Είναι πραγματικά δύσκολο να αλλάξεις νοοτροπία σε ένα λαό, όταν η θανάτωση και κατανάλωση αυτών των ζώων έχει περάσει μέσα από τις εκατονταετίες στον πολιτισμό τους (με ή χωρίς εισαγωγικά, όπως προτιμάτε).

Το πραγματικά θλιβερό σε αυτή την ιστορία, πέρα από την απάνθρωπη πρακτική που παρατηρήσαμε στο βίντεο, είναι ότι τα αποθέματα σιγά σιγά μειώνονται, όπως ακριβώς μειώνονται τα αποθέματα του τόνου και πολλών άλλων αλιευμάτων. Τα είδη αυτά (και άλλα πολλά) αφανίζονται από εμάς.

Δεν έχω να προτείνω κάτι συγκεκριμένο. Θα ήθελα πολύ όμως να ξεκινούσε μια συζήτηση για τη σχέση της ανθρώπινης παράδοσης με την εκμετάλλευση της φύσης. Για παράδειγμα, πρέπει ο άνθρωπος να αλλάξει την παράδοση του (που μπορεί σε άλλες εποχές να μην δημιουργούσε τόσο μεγάλο πρόβλημα, ίσως μάλιστα και να βοηθούσε) και να "συγχρονίσει" τις αντιλήψεις του με τα σημερινά δεδομένα και καταστάσεις στον πλανήτη; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο με τις παλιές γενιές ή μόνο με τις νέες;



Συγνώμη για την ασυνέχεια και το ασύνδετο των σκέψεών μου, έγραψα τόσο μπερδεμένα όσο ακριβώς μπερδεμένα νιώθω. Θα ήθελα πολύ να διαβάσω τις δικές σας...

[Big-Blue]

Της ίδιας άποψης είμαι και εγώ grandbleu και την έχω ξαναγράψει στο φόρουμ.
Άνθρωποι είμαστε τα βλέπουμε με όποιο χρώμα θέλουμε τα πράγματα χωρίς αυτό να είναι κακό.
Εγώ που μεγάλωσα σε χωριό έχω συνηθίσει την εικόνα της γιαγιάς να στρίβει το κεφάλι ενός πιτσουνιού (μικρό περιστέρι) και να το μαδάει στη συνέχεια αλλά και το ίδιο με τα κοκόρια (τα οποία αν ξεφύγουν προσωρινά μπορούν να διανύσουν πολλά μέτρα χωρίς κεφάλι). Παρομοίως για τα άλλα ζωάκια που καθημερινά τρώμε (βλ. κόκκορας αλανιάρης και κουνελάκι σπιτίσιο).
Εννοείται πως όλα αυτά μας ανακαταύουν το στομάχι είτε είναι ζώα της στεριάς είτε της θάλασσας αλλά καλό θα είναι να αντιδρούμε σε όλα το ίδιο και να μην κατηγορούμε εύκολα τον κάθε λαό ως βάρβαρο απάνθρωπο...

[Physalia]

Συμφωνώ κι εγώ στη φιλοσοφική διάσταση του πράγματος.
Θυμάμαι πόσο είχα σοκαριστεί όταν οι "οικολόγοι" τα είχαν βάλει με τους "Εσκιμώους", τους ιθαγενείς της Αρκτικής. Τους κατηγορούσαν επειδή σκότωναν και τρέφονταν με φώκιες ή και φάλαινες. Λες και οι άνθρωποι αυτοί είχαν άλλους πόρους..... Είχα διαβάσει κάπου ότι αρνιόντουσαν το όνομα Εσκιμώος γιατί στην πραγματικότητα σημαίνει "Αυτός που τρέφεται με ωμό κρέας". Το όνομά τους είναι Ινουίτ (κάτι σαν "είμαστε ανθρώπινοι").

Καλά κάνουμε και αντιδρούμε, καλά κάνουμε και υπογράφουμε για την προστασία των σπάνιων πλέον δελφινιών.....
Αλλά ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλαδάρα, καλό είναι να κοιτάμε πρώτα τα μπάζα στις αυλές μας και μετά να τη λέμε στον γείτονα.
Οι διαφορές στις κουλτούρες δημιουργούν φοβερούς επικοινωνιακούς φραγμούς: Σκεφτείτε τι φρίκη τρώνε οι Ινδοί στη θέα ενός έλληνα που καταβροχθίζει τη ζουμερή μοσχαρίσια του.....

Χωρίς υστερίες, χωρίς δραματισμούς, μακάρι να μπορούσαμε απλά να δίναμε το καλό παράδειγμα.
Αλλά έχουμε δρόμοοοοοο

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο grandbleu

Για παράδειγμα, πρέπει ο άνθρωπος να αλλάξει την παράδοση του (που μπορεί σε άλλες εποχές να μην δημιουργούσε τόσο μεγάλο πρόβλημα, ίσως μάλιστα και να βοηθούσε) και να "συγχρονίσει" τις αντιλήψεις του με τα σημερινά δεδομένα και καταστάσεις στον πλανήτη; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο με τις παλιές γενιές ή μόνο με τις νέες;

Ας αναγνωρίσουμε και κάποια καλά στοιχεία. Σήμερα συνταξίδευα με έναν κύριο κάποιας ηλικίας ο οποίος μου άνοιξε κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Κυρίως περί πυρκαγιών και δασών μάλλον. Συζητούσαμε ακριβώς αυτό, περί της ανάγκης αλλαγής νοοτροπιών. Και φέρνοντάς μου ένα παράδειγμα, είπε:
"Θυμάμαι κάποτε που επιδοτούσαν τη θανάτωση των δελφινιών. Πήγαινες πτερύγιο κι έπαιρνες χρήματα. Δες όμως σήμερα, προστατεύονται"

Οι αλλαγές γίνονται. Αγάλι-αγάλι, βάλτε κι εσείς ένα χεράκι να σπρώξουμε όλοι μαζί παρέα. Με τις φωνές χάνουμε δυνάμεις.