Ανακαλύφθηκε νέα αποικία μεσογειακής φώκιας

[kristalia]

Εξαιρετικά σημαντική είδηση για τη βιοποικιλότητα αποτελεί η ανακάλυψη από τη Μοm μίας νέας αποικίας της φώκιας monachus – monachus στην Ελλάδα.

Η φώκια monachus – monachus ζει και αναπαράγεται αποκλειστικά σε ελληνικά νερά και παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η προστασία της αναβαθμίστηκε, εξακολουθεί να βρίσκεται στην κόκκινη γραμμή των απειλούμενων ειδών της Ευρώπης, με μόλις 600 θηλαστικά πληθυσμό.

Η ανακάλυψη από τη Μοm της νέας αποικίας της στο Αιγαίο, που για την ώρα παραμένει μυστική, αναπτερώνει τις ελπίδες για τη διατήρηση του είδους, αφού αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τόπους αναπαραγωγής.

Επειδή πρόκειται για ένα ακατοίκητο νησί, τα ζώα έχουν μείνει ανενόχλητα και ασφαλή για πολύ καιρό.

Το νησάκι ήδη έχει ενταχθεί στις περιοχές ΝATURA. Εκκρεμεί η κήρυξή του ως προστατευόμενη περιοχή από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, κάτι που θα γίνει μετά την εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης.

Η μεσογειακή φώκια, που έχει εξαφανιστεί οριστικά από όλες τις άλλες μεσογειακές χώρες και έχει καταφέρει να επιζήσει στα Ελληνικά νερά λόγω της ιδιόμορφης ακτογραμμής της χώρας μας, είναι το πιο σπάνιο είδος φώκιας στον κόσμο.


Πηγή

[seafarer]

Στην Πολύαιγο είναι;

Να κάνουμε ενα κουιζ

[Tiburon]

Μακάρι να υπάρχουν και άλλες μυστικές και ανενόχλητες αποικίες !!!

[Rabea]

Πολύ ωραίο νέο!!
Να και το πολύ θετικό της ιδιομορφίας της ακτογραμμής μας! Καταφέρνει και κρατά ακόμη μυστικά!

[Tiburon]

Εθνικό πάρκο για τη σωτηρία της φώκιας

17/1/2011 8:05:00 μμ

Θαλάσσιο πάρκο για την προστασία της Μεσογειακής φώκιας Monachus monachus δρομολογεί, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Realplanet, το υπουργείο Περιβάλλοντος στο νησιωτικό σύμπλεγμα Κιμώλου - Πολυαίγου, στις δυτικές Κυκλάδες.

Πρόκειται για το τρίτο θαλάσσιο πάρκο -μετά της Ζακύνθου και της Αλοννήσου- που ιδρύεται στην Ελλάδα και με το οποίο εξασφαλίζεται η πιο ουσιαστική προστασία της απειλούμενης Μεσογειακής φώκιας, καθώς και πολλών ακόμη ειδών χλωρίδας και πανίδας.

Η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για την περιοχή ολοκληρώθηκε πρόσφατα και βασίζεται σε παλαιότερη που είχε συνταχθεί το 1997 από τον Σύλλογο Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας (MΟm), στο πλαίσιο του προγράμματος Life-Nature «Η Μεσογειακή φώκια στην Ελλάδα: Δράσεις προστασίας», το οποίο είχε αναλάβει η περιβαλλοντική οργάνωση σε συνεργασία με το WWF Ελλάς.

Περιλαμβάνει λεπτομερή περιγραφή και αξιολόγηση της περιοχής ως προς τα οικολογικά και όχι μόνο χαρακτηριστικά της, αιτιολόγηση των σκοπών και στόχων προστασίας και προτείνονται οι όροι διαχείρισής της.

Natura 2000

Η περιοχή μελέτης ανήκει στις δυτικές Κυκλάδες και στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και λόγω «Καλλικράτη» υπάγεται πλέον στην Περιφερειακή Ενότητα Μήλου.

Μεγάλο τμήμα της έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 (Κωδικός GR 4220006) και θεωρείται ένα από τα πιο αξιόλογα και καλοδιατηρημένα οικοσυστήματα στο Αιγαίο.

Επιπλέον, από το 2001, με υπουργική απόφαση, η Πολύαιγος έχει χαρακτηριστεί περιοχή ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, ένα θεσμικό πλαίσιο που έβαλε «φρένο» στις όποιες βλέψεις για τουριστική ανάπτυξη.

Σπάνιο οικοσύστημα

Η Πολύαιγος αποτελεί σημαντικό βιότοπο για τη Μεσογειακή φώκια, το σπανιότερο είδος φώκιας στον πλανήτη του οποίου οι τελευταίοι πληθυσμοί επιβιώνουν σήμερα στη χώρα μας.

Εδώ έχει καταγραφεί ένα εκτεταμένο δίκτυο 21 διαφορετικών σπηλιών/καταφύγιων κατάλληλης μορφολογίας για χρήση από τις φώκιες, από τις οποίες 13 χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή.

Συνολικά, έχουν καταμετρηθεί πάνω από 50 άτομα διαφόρων ηλικιών, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού του είδους και στο 19,6% του συνολικού πληθυσμού που εκτιμάται ότι ζει στην Ελλάδα.

Γενικά, το νησί είναι ακατοίκητο και δέχεται ελάχιστες ανθρωπογενείς πιέσεις, με αποτέλεσμα να φιλοξενεί πλούσια και σε πολύ καλή κατάσταση βιοποικιλότητα.

Στην Κίμωλο έχουν καταγραφεί 185 είδη χλωρίδας, στην Πολύαιγο 91 και σε ολόκληρο το σύμπλεγμα 96 είδη πανίδας.

Επίσης, απαντώνται και δύο ενδημικά είδη ερπετών, η οχιά Macrovipera schweizeri και η σαύρα Podarcis milensis της Μήλου, καθώς και άγρια απειλούμενα πουλιά όπως ο θαλασσοκόρακας Phalacrocorax aristotelis, ο αιγαιόγλαρος Larusaudouinii και ο μαυροπετρίτης Falco eleonorae.

Σημαντική έκταση

Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Κιμώλου - Πολυαίγου, όπως πρόκειται να ονομαστεί, θα θεσμοθετηθεί με Προεδρικό Διάταγμα, σχέδιο του οποίου θα δοθεί σύντομα σε διαβούλευση.

Οπως αναφέρεται στη μελέτη, η περιοχή ορίζεται «ως τμήμα καμπύλης γραμμής, τα σημεία της οποίας απέχουν 3 ναυτικά μίλια από την οριογραμμή αιγιαλού των νήσων Κιμώλου, Πολυαίγου, Αγ. Γεωργίου», καλύπτοντας μια έκταση 374 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Η προστατευόμενη περιοχή περιλαμβάνει 3 θαλάσσιες και 4 χερσαίες ζώνες, οι οποίες και καθορίζουν τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες: την έρευνα, τη διαχείριση, την αλιεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τον τουρισμό, την εξόρυξη υλικών και τις παραγωγικές δραστηριότητες εν γένει, την ανάδειξη του περιβάλλοντος αλλά και των πολιτιστικών μνημείων, της δόμησης και της κατασκευής έργων και δικτύων κοινής ωφελείας.

Κύριος στόχος της προστασίας είναι η διατήρηση και η ορθή διαχείριση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και η εξασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης.

Σημαντικότεροι επιμέρους στόχοι είναι επίσης η προστασία της Ποσειδωνίας, των ιχθυοαποθεμάτων, του τοπίου, των πολιτιστικών, αρχαιολογικών και ιστορικών στοιχείων της περιοχής αλλά και την προώθηση της τοπικής ανάπτυξης μέσα από την ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων.

Η Monachus monachus στα ελληνικά νερά

Στα ελληνικά νερά φιλοξενείται ο σημαντικότερος πληθυσμός της Μεσογειακής φώκιας Monachus monachus, ο οποίος όμως υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνά τα 250 με 300 άτομα. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα είδη φωκιών στον κόσμο, με μήκος 2,5 μέτρα και βάρος 300 κιλά.

Σύμφωνα με στοιχεία της MΟm, οι μεγαλύτεροι μέχρι στιγμής μελετημένοι πληθυσμοί του είδους βρίσκονται στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου, Βορείων Σποράδων και στο νησιωτικό σύμπλεγμα Κιμώλου - Πολυαίγου στις νοτιοδυτικές Κυκλάδες.

Παράλληλα, έχουν καταγραφεί μικρότεροι αναπαραγόμενοι πληθυσμοί στη Ζάκυνθο και στην Κεφαλλονιά αλλά και στην Κάρπαθο και στην Κάσο.

Οι κύριες απειλές που αντιμετωπίζει το είδος είναι η αλλοίωση και η προοδευτική καταστροφή των ενδιαιτημάτων του, λόγω των αυξανόμενων ανθρώπινων δραστηριοτήτων, η μείωση της διαθέσιμης τροφής λόγω της υπεραλίευσης, ο πνιγμός από αλιευτικά εργαλεία και η ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΧΑΪΝΗ

Από http://www.real.gr/DefaultArthro.asp...=39388&catID=5