Η ανατομία ενός VR3

[GKAM]

Συνεχίζοντας την κουβέντα περί trimix DC, νομίζω πως έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τα βασικά στοιχεία ενός τέτοιου dive computer. Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι παρμένες σε ανύποπτο χρόνο από το internet οπότε δεν θυμάμαι την ακριβή προέλευση τους.

Το πρώτο «τούβλο» VR3 από το 1998 όταν κυκλοφορούσε ακόμα κάτω από το brand της OMS.


Νεότερο VR3



Το computer χωρίς το καπάκι και την οθόνη LCD (matirx). Από πλευράς αρχιτεκτονικής και κατασκευής, βλέπει κανείς πόσο απλό είναι. Πρόκειται για ένα αλουμινένιο σώμα με τις εξής πύλες εισόδου.

- Την πρόσοψη όπου κουμπώνει το «τζαμάκι»
- Το καπάκι του διαμερίσματος της μπαταρίας
- Την οπή για το pressure transducer (αισθητήρας πίεσης)
- Προαιρετικά μια θύρα με το Fischer Connector για τον αισθητήρα οξυγόνου (βασικά, νομίζω πως από το 2003 και μετά είναι standard)

Διακρίνονται, άλλα 3 σημεία ενδιαφέροντος στην φωτο: τα reed switches (μαγνητικοί διακόπτες), το καλώδιο από το διαμέρισμα της μπαταρίας και τα σπειρώματα από τις βίδες που συγκρατούν την πρόσοψη. (Ένα από τα κλασσικά προβλήματα είναι πως οι ανοξείδωτες βίδες σε επαφή με το αλουμινένιο σώμα έχουν σαν αποτέλεσμα την ηλεκτρόλυση.)



Στην κάτω πλευρά της πλακέτας, διακρίνεται ο επεξεργαστής, ο αισθητήρας θερμοκρασίας και ο αισθητήρας πίεσης. Ο τελευταίος, είναι εύκολο να εντοπιστεί – είναι το στρογγυλό στοιχείο στα δεξιά, με το o-ring.

Γενικά, διαπιστώνει κανείς πως δεν πρόκειται για τίποτα το συνταρακτικό. Όσοι έχουν επαφή με την ηλεκτρονική, είμαι σίγουρος πως απογοητεύτηκαν και απορούν που πάνε τόσα λεφτά

/GKAM