Βαθειές εσωτερικές σκέψεις

[Γιώργος Δεμέτης]

Αρχικό μήνυμα απο Zin

Η θάλασσα καλώς ή κακώς είναι ενα περιβάλλον για το οποίο ο άνθρωπος δεν ειναι "κατασκευασμένος" να ζεί μεσα σε αυτό.
Γι'αυτό καλά κάνουμε και επιλέγουμε να είμαστε παρατηρητες .... (από το να μπαίνουμε σε αυτο το "ξενο" περιβάλλον και να τα κάνουμε λίμπα...)

Κυρία Μακροπούλου για να σε ενημερώσω θα σου πω το εξής:
Πριν 50 χρόνια η ιατρική πίστευε ότι στα 27 μέτρα ο πνεύμονας ενός ανθρώπου θα διερηγνύετο από την εξωτερική πίεση διότι ο αέρας μέσα σε αυτόν θα είχε γίνει τόσο λίγος που τα τοιχώματα του πνεύμονα δεν θα άντεχαν πλέον και θα έσπαγαν.

Κάποια στιγμή σε εκείνα τα χρόνια, λοιπόν ένας Έλληνας σφουγγαράς κατέβηκε στα 65 μέτρα με μία ανάσα και ψάρεψε με ένα σχοινί την άγκυρα από ένα μεγάλο καράβι. Η ιατρική επιστήμη εξετάζοντας πολύ μεταγενέστερα το παράδοξο φαινόμενο διαπίστωσε ότι ο οργανισμός του ανθρώπου αυτόματα γεμίζει μέρος του πνεύμονα μετά τα 25 μέτρα με αίμα ώστε να γίνει ασυμπίεστος και ο υπολοιπόμενος αέρας να βρει χώρο να παραμείνει μέσα σε αυτόν. Διαδικασία που ο μεγάλος Κουστώ ανακάλυψε ότι κάνει και το δελφίνι.

Δεν είναι τυχαίο που η επιστήμη δεν ξέρει ακόμα αν είμαστε εξέλιξη των δελφινιών ή του χιμπατζή. Κάθε μέρα ανακαλύπτουμε και νέα πράγματα που συμβαίνουν στο ανθρώπινο γένος και μας λένε ότι μοιάζουμε πιο πολύ με θαλάσσια όντα.