Αποτελεσματικότητα τεχνικών διάσωσης

[fin]

Αρχικό μήνυμα απο JOHNABIT

...Στην Καρπα μεγαλυτερη σημασια εχουν οι μαλαξεις με τα καινουργια δεδομενα και οχι οι αναπνοες

Περα απο οργανισμους, πρακτικες , ειδικες πρακτικες για καταδυση και ολα τα εκατονταδες που γραφονται, διδασκονται και συζητουνται η αληθεια ειναι μπροστα στα ματια μας.
Οπως ειπωθηκε και πριν οι μαλαξεις στη καρδια, επειδη προκαλουν καποια ροη αιματος στο σωμα, δινουν αυτο το λιγο περισοτερο χρονο στον εγκεφαλο του θυματος πριν αυτος πεθανει (απο ελειψη οξυγονου). Το κρισιμοτερο στη διασωση ειναι η εκτιμηση των ειδικων συνθηκων και για αυτο δεν υπαρχουν απολυτες συνταγες. Εμεις απο μονοι μας οτι και να εχουμε μαζι δεν πρεπει να θεωρουμε οτι καλυπτουμε το συμβαν. Σημασια εχει να μικρινουμε το χρονο της μεταφορας του θυματος πρωτα σε σταθερο περιβαλον και επειτα στη μοναδα επειγοντων και σε αυτο το χρονο να εξασφαλισουμε οτι δεν θα μας πεθανει ο εγκεφαλος του θυματος (μαλαξεις). Δεν ισχυριζομαι οτι δεν θα χρειαστουμε την αναπν υποστηριξη στην επιφανεια, αλλα οτι το να αναλωθουμε σε αυτο χωρις να υπολογισουμε χρονους και σεναρια, θα μας στερησει χρονο - ενεργεια απο το πιο σπουδαιο (να βγει το θυμα σε σκαφος η στερια και να ερθει μοναδα επειγοντων). Πολλες φορες μετα απο ενα ατυχημα συμπεραινει κανεις οτι θα μπορουσαν να γινουν πολλα για να εχει το θυμα πιο νωρις επαγγελματικη βοηθεια επειδη δοθηκε προτεραιοτητα στις αμεσες ενεργειες.
Λυπαμαι αν δεν περιοριστηκα στα resque breaths αλλα απο τα παραπανω σημαντικο ειναι να κρινουμε εμεις τι θα κανουμε , αν εχει κυματισμο προσεχουμε η δεν κανουμε.
Απο παλαιοτερα μου ειχαν φανει ουτοπικα τα resque breaths στο νερο και σημερα χαιρομαι που τα βλεπω πια σαν μια εναλλακτικη στη περιπτωση που δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο (ειμαστε μονοι με το θυμα και το κολυμπι μαζι του προς σκαφος η στερια ειναι πανω απο 20-30 λεπτα).
Ειναι ενδιαφερον να κατατεθουν πολλες αποψεις εδω και μαλιστα με ενδιαφερουν πιο πολυ οι μη επαγγελματιες αφου δεν πρεπει να ξεχναμαι οτι αλλο πραγμα το "σχολειο" και αλλο η "ζωη".

[seafarer]

Ακριβως αυτο!
Συμφωνω και εγω με τα παρακατω...

Συμφωνα με τις καινουργιες πρακτικες στην ΚΑΡΠΑ τεραστιο ρολο παιζουν πλεον οι μαλαξεις και οχι τοσο οι εμφυσησεις στο (αναισθητο) θυμα!
Και εχουν δικιο αφου ανεβαινει συνεχεια οσο περνανε τα χρονια ο αριθμος τους. Ξεκινησαν απο 5 και τωρα διδασκονται 30 μαλαξεις και αυτο γιατι εχει βρεθει εργαστηριακα οτι ο καρδιακος μυς χρειαζεται εναν ορισμενο χρονο μεχρι να αντλησει και να στειλει το αιμα προς τη περιφερεια και ακομη μεχρι να κανει την πληρη κυκλοφορια του απο τις κοιλιες της καρδιας.
Αρα λοιπον αυτο το κλεινουμε και παμε παρακατω....

Ρωτας αν θα πρεπει να δωθουν εμφυσησεις και κυριως σε κυματισμο.
Προσεξε!
Ο ΣΩΣΤΟΣ (ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΣ) ΔΙΑΣΩΣΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΕΚΤΙΜΑΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ!
Ειναι μακρια η ακτη?
Εχει ρευμα αντιθετο που θα με καθυστερησει στην ρυμουλκηση?
Αφου τον βγαλω εξω τι γινεται? (ειναι βραχωδης ακτη - εχει κοσμο ή θα ειμαι μονος μου? κλπ.....)
Ειμαι καλα ή εχω εξαντληθει και εγω?
Με λιγα λογια εκτιμαει και πρατει αναλογα τις εκαστοτε συνθηκες (που ποτε δεν ειναι ιδιες)

Και τωρα στο προκειμενο....
Το αν θα δωσεις εμφυσησεις εκεινη την στιγμη θα το εκτιμησεις εσυ σαν διασωστης απο την στιγμη που θα βαλεις τον εαυτο σου σε αυτη την διαδικασια. Στην συγκεκριμενη περιπτωση αν μπορεις να καλυψεις το προσωπο και να δωσεις καντο - η εμφυσηση παντα βοηθαει παρολο το μειωμενο ποσοστο οξυγονου που παρεχεις - μια μασκα τσεπης (που ειπε ο Νεοκλης) κρινεται ιδανικη, ενας αναπνευστηρας επισης μπορει να κανει δουλεια. Τωρα αν αντιμετωπισεις τοσο δυσκολες συνθηκες και αν ειναι κοντα η ακτη ή το σκαφος τοτε μην διακυνδυνευσεις ουτε εσυ (απο εξαντληση) ουτε το θυμα. Ρυμουλκηση εξω για εμφυσησεις και μαλαξεις σε ασφαλες και σταθερο σημειο.

Σε γενικες γραμμες....
Καλα κανεις και εχεις ανησυχιες και προβληματισμους.
Παντα να ρωτας τους εκπαιδευτες να σου τεκμηριωσουν μια ασκηση και την σημασια της.
Ξεχνα την επιδειξη μιας ασκησης διασωσης στην πισινα (αυτα ειναι αμερικανιες) η εκπαιδευση σε τετοια θεματα πρεπει (επιβαλλεται) να γινεται στο πραγματικο περιβαλλον της θαλασσας! Τουλαχιστον στην Ελλαδα που να παρει ο διαολος! Και μαλιστα να επιλεγονται δυσκολες συνθηκες (οχι μπουνατσες!)
Αφου περασεις απο ενα σχολειο καταδυσεων τετοιου επιπεδου να εμπλουτιζεις συνεχως τις γνωσεις σου σε θεματα διασωσης (αν σε ενδιαφερει) με σεμιναρια απο τους ειδικους (βλεπε διασωστες ΕΚΑΒ κ.α...)

[neokles]

Το θέμα αρχίζει και έχει πολύ ενδιαφέρον!!!

Συμφωνώ κι εγώ ότι εφόσον η έξοδος στην ακτή/σκάφος είναι πολύ κοντά το να βγάλεις τον δύτη έξω γρήγορα μπορεί να είναι η καλλίτερη επιλογή.

Από την άλλη μην ξεχνάμε ότι ενδεχομένως η καρδιά του δύτη μπορεί ακόμα να χτυπάει και οι εμφυσήσεις είναι το μόνο που θα την κρατήσουν να χτυπάει. Στις πρώτες βοήθειες μαθαίνουμε ότι σε θύματα καρδιακής ανακοπής από ασφυξία δίνουμε πρώτα εμφυσήσεις σε αντίθεση με όλες τις άλλες περιπτώσεις όπου δίνουμε πρώτα μαλάξεις και μετά εμφυσήσεις

Με δεδομένο ότι ούτως ή άλλος μαλάξεις στο νερό δεν μπορούμε να κάνουμε είναι αρκετές οι περιπτώσεις που οι εμφυσήσεις θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα. Σε κάθε περίπτωση αν έχεις αμφιβολία δώσε αναπνοές!

Φυσικά νο1 είναι η κρίση του διασώστη. Κάθε διάσωση που καταλήγει με θύμα και διασώστη ζωντανούς, είναι και η σωστή διάσωση

Πηγή:
European Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation 2005, J Soar et al, S142-S143, Aquatic rescue and recovery from the water.

Rescue breathing

The first and most important treatment for the
drowning victim is alleviation of hypoxaemia.
Prompt initiation of rescue breathing or positive
pressure ventilation increases the survival. In
the apnoeic victim, start rescue breathing as soon
as the victim’s airway is opened and the rescuer’s
safety ensured. This can sometimes be achieved
when the victim is still in shallow water. It is likely
to be difficult to pinch the victim’s nose, so mouthto-
nose ventilation may be used as an alternative to
mouth-to-mouth ventilation. If the victim is in deep
water, start in-water rescue breathing if trained to
do so, ideally with the support of a buoyant rescue
aid, although in-water, unsupported resuscitation
may also be possible. Untrained rescuers should
not attempt to perform any form of resuscitation
with a victim in deep water.

If there is no spontaneous breathing after opening
the airway, give rescue breaths for approximately
1 min.

If the victim does not start breathing
spontaneously, further management depends on
the distance from land. If the victim can be brought
to land in <5 min of rescue time, continue rescue
breaths while towing. If more than an estimated
5 min from land, give further rescue breaths over
1 min, then bring the victim to land as quickly as
possible without further attempts at ventilation.

There is no need to clear the airway of aspirated
water. The majority of drowning victims aspirate
only a modest amount of water, and this is
absorbed rapidly into the central circulation. An
attempt to remove water from the air passages
by any means other than suction is unnecessary
and dangerous. Abdominal thrusts cause regurgitation
of gastric contents and subsequent aspiration.
They have been associated with other lifethreatening
injuries and should not be performed
unless there are clear signs of foreign-body airway
obstruction.

Chest compression
As soon as the victim is removed from water,
check for breathing. A healthcare professional who
is trained in pulse checking may also check for
pulse, but this may be even more difficult to find
in a drowning victim, particularly if cold. If the
victim is not breathing, start chest compressions
immediately. Chest compression is ineffective in
water.

[eye love scuba]

όταν κανείς κρατάει το θύμα σε στάση "σερβιτόρου" με τα δάκτυλα τεντωμένα αποτρέπει την είσοδο νερού στους αεραγωγους σε ένα βαθμό. Η τεχνική με τον αναπνευστήρα είναι πολύ καλή, αλλά δουλεύει με τους παλιου τυπου αναπνευστήρες και όχι με τους καινούργιους high tech με βαλβίδες και διάφορα ματζούνια. Γι αυτο καλό είναι να έχουμε έναν τέτοιο αναπνευστήρα στο bcd ή στο μαχαίρι μας (όχι στη μάσκα).