Κατάδυση - Γενικότητες περί ασφάλειας

[Vasilis_UW]

Αρχικό μήνυμα απο Κατερινα

...Δεν είναι διαστροφή αλλά ανησυχία – μήπως θα μπορούσα να είμαι και εγώ στη θέση της? ... Και έχω και κάποιους προβληματισμούς εδώ και καιρό όσον αφορά την εκπαίδευση, τους οποίος απλά τους λέω ως σχετικούς με όσα ειπώθηκαν παραπάνω, όχι ως σχετικούς με το περιστατικό: Ξέρετε κανέναν που να πλήρωσε για το OW ή το advanced και να μην πήρε την πιστοποίηση επειδή ο εκπαιδευτής τον θεώρησε ανεπαρκή? Εγώ προσωπικά δεν ξέρω ...είχε κάνει το OW το ένα Σαββατοκύριακο και το advanced το άλλο.
..

Φοβία θα το έλεγα, και όχι ανησυχία. Οι φοβίες είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς να ξεπεράσει εύκολα και σχεδόν πάντα νομίζει ότι είναι κάτι λογικό, μια λογική ανησυχία. Τα εξαιρετικά σπάνια δυσάρεστα γεγονότα δεν βοηθάνε προς αυτή την κατεύθυνση αλλά ούτε η μικρή συχνότητά τους προς την αντίθετη, αφού δεν πρόκειται για λογική. Ένα ψυχολόγος θα το εξηγούσε καλύτερα. Αν θέλει κάποιος να φέρει στο μηδέν ακριβώς την πιθανότητα να πάει από κατάδυση, τότε το να τα παρατήσει θα κάνει σίγουρα τη δουλειά μιά χαρά. Οι συνολικές πιθανότητες όμως να πεθάνει νέος δεν θα αλλάξουν και πολύ, ιδιαίτερα αν κάνει ποδήλατο και ζεί σε πόλη, κ.α πολλά άλλα που δεν προκαλούν φοβίες αλλά όμως σκοτώνουν.

Το ότι δεν ξέρεις κανέναν που να κόπηκε σημαίνει ότι κανένας δεν κόβεται ποτέ ή συμβαίνει και απλώς δεν το ξέρεις. Ας αφήσουμε το δεύτερο, παρόλο που νομίζω ότι είναι η σωστή απάντηση. Έστω ότι δεν κόβεται κανένας. Είναι ''χαμηλά'' τα στάνταρντς των οργανισμών και περνάνε εύκολα όλοι ή τους δίνουν πτυχίο έτσι, για τα $$; Ας αφήσουμε το πρώτο, παρόλο που νομίζω ότι είναι η σωστή απάντηση. (Τα στάνταρντς είναι για την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων αρκετά εύκολα και έτσι με λίγη προσπάθεια τα πετυχαίνουν. Όπως και σχεδόν όλοι μπορούν να μάθουν ποδήλατο ή ελεύθερη κατάδυση από μικρά παιδιά.) Ας πούμε όμως πως τα πτυχία δίνονται χωρίς αντίκρυσμα, όπως υπονοείς. Δεν θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να θρηνούμε κάθε ημέρα θύματα; Και μάλιστα αρχάριους. Ας μην κάνουμε τις εξαιρέσεις κανόνα όμως.

Και εμένα με φοβίζουν (συναισθηματικά) τα αεροπλάνα και δεν καταλαβαίνω (λογικά) γιατί δεν πέφτουν κάθε μέρα.

Φιλικά,

Β.