21.01.2008 - 2o Σεμινάριο ΚΑΡΠΑ (Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση - Ε.Ε.Σ.)

[fivos]

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Βρισκόμαστε στη εποχή της βιοματικής εκπαίδευσης και της συναισθηματικής νοημοσύνης. Μην τοποθετείτε την ακαδημαική γνώση σε πρακτικά θέματα όπως η ΚΑΡΠΑ σε ψηλότερο βαθμό προτεραιότητας από την πρακτική και μην εκθειάζετε την ακαδημαική γνώση σε αυτό το θέμα. Εκείνο που χρειάζεται είναι πρακτική προπόνηση τσαγανό και μηχανική εφαρμογή του ABCD. Η εξάσκηση θα μας κάνει τέλειους και το διάβασμα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Τι να τον κάνω εγώ το λόχο αν δεν έχει ρίξει βόλι και να ξέρει πυρηνική φυσική?

Εδω μαζί σου 1000%

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Καλή η καζούρα αλλά δεν μπορύμε να μην κλέβουμε από άλλους λαούς (ηλίθιους κατά τα άλλα) τις μεθόδους που αποδίδουν.

Εδώ θα διαφωνήσω. Τα μηνύματα που παίρνω εγώ από φίλους που ζουν στις ΗΠΑ είναι πραγματικά πολύ απαισιόδοξα: Έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό ηλιθιότητας και αποξένωσης που φοβούνται να βοηθήσουν τον διπλανό τους, με το σκεπτικό ότι θα τους κάνει μήνυση για αμέλεια ή παράλειψη.

Παραδείγματα:

α. Φίλοι βλέπουν σε εμπορικό κέντρο της Ν.Υόρκης κάποιον να έχει πέσει στο πάτωμα και να χτυπιέται (99% από εππιληψία) ενώ γύρω του έχουν κάνει κλοιό οι φρουροί του εμπορικού κέντρου και απλώς τον κοιτάνε. Πλησιάζουν για να βοηθήσουν (ένας από τους φίλους μου ήταν γιατρός) και η απάντηση που παίρνουν είναι αποστομωτική: Έχουμε ειδοποιήσει ασθενοφόρο, παρακαλώ μη τον αγγίζετε γιατί μπορεί να σας κάνει μήνυση για κακό χειρισμό.
Δηλ. έχουμε έναν άνθρωπο που μπορεί να καταπιεί τη γλώσσα του και να πνιγεί και περιμένουμε το ασθενοφόρο

β. Γίνεται ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο δρόμο και δε σταματάει κανείς, για τους ίδιους λόγους που ανέφερα στο (α)

γ. Σου χτυπάει το κουδούνι κάποιος από το διπλανό διαμέρισμα ζητώντας βοήθεια: Δεν του ανοίγεις καθόλου, γιατί μπορεί μετά να σου κάνει μήνυση ...ότι άργησες να καλέσεις το ασθενοφόρο

Έχω κι άλλα παραδείγματα μανίας μηνύσεων, αλλά είναι άσχετα από το θέμα των πρώτων βοηθειών. Φυσικά ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης πέφτει στον τρόπο που λειτουργούν οι δικηγόροι και τις συμβουλές που δίνουν στους πελάτες τους αλλά το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στον καθένα προσωπικά: Όταν η φυσική αυτορύθμιση των σχέσεων σε μια κοινωνία και η βοήθεια προς το διπλανό μας, μετατίθεται σε ένα πολύπλοκο και ψυχρό νομικό σύστημα, τότε κάτι πάει στραβά.
Να αντιστρέψω λοιπόν το ερωτημά σου: Τι να τον κάνω εγώ τον αμερικανό που έχει την αυτοπεποίθηση της εκπαίδευσής του, αν για να εφαρμόσει οτιδήποτε πρέπει να πάρει τηλέφωνο τον δικηγόρο του?

Φυσικά στην Ελλάδα - δόξα τω θεώ - δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα μηνυσο-λαγνείας, οπότε συμφωνώ απολύτως και επαυξάνω:

Μην τοποθετείτε την ακαδημαική γνώση σε πρακτικά θέματα όπως η ΚΑΡΠΑ σε ψηλότερο βαθμό προτεραιότητας από την πρακτική και μην εκθειάζετε την ακαδημαική γνώση σε αυτό το θέμα. Εκείνο που χρειάζεται είναι πρακτική προπόνηση τσαγανό και μηχανική εφαρμογή του ABCD.

[Σώτος Χριστοδούλου]

Αρχικό μήνυμα απο fivos

Να αντιστρέψω λοιπόν το ερωτημά σου: Τι να τον κάνω εγώ τον αμερικανό που έχει την αυτοπεποίθηση της εκπαίδευσής του, αν για να εφαρμόσει οτιδήποτε πρέπει να πάρει τηλέφωνο τον δικηγόρο του?

Φυσικά στην Ελλάδα - δόξα τω θεώ - δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα μηνυσο-λαγνείας, οπότε συμφωνώ απολύτως και επαυξάνω:

Φοίβο όντως δόξα τω Θεώ! Το καλύτερο σύστημα θα έλεγα είναι ένας αμερικάνικος τρόπος εκπαίδευσης σε Έλληνες μαθητές. Ξέρεις ότι θα τους δώσει τα πρακτικά εφόδια και την απαραίτητη αυτοπεποίθηση. Ο κανόνας είναι ότι έννοιες όπως αλτρουισμός, ανθρωπιά, και παλλικαριά είναι έννοιες συνυφασμένες με την Ελληνική ψυχή.

Στο θέμα της αυτοπεποίθησης όμως μπερδεύτηκα λίγο από τα γραφώμενα των φίλων και την όλη σημμασία που δώθηκε στην εδώ γραπτή συζήτηση γύρω από το νομικό θέμα. Έτσι λανθασμένα φαίνεται συμπέρανα ότι έγινε μια δουλειά που υποσυνείδητα έβαλε αυτό το αγκάθι στα μυαλά των συμμετέχοντων. Εϊδα δηλαδή Έλληνες να συζητάνε σαν Αμερικάνοι!

Στα σχολεία που κάνουμε εμείς συνήθως το νομικό θέμα καλύπτεται με 3 διαφάνειες και κανένας δεν επιμένει τόσο πολύ ώστε να θέλει τόση πολλή ανάλυση. Αν συνέβαινε αυτό θα ανησυχούσα και θα αμφέβαλλα για την αποτελεσματικότητα που θα είχε το σεμινάριο.

Δεν ανάφερα πουθενά ότι το αμερικάνικο σύστημα αποδίδει για τους αμερικάνους! Αποδίδει όμως σε αυτό το θέμα πολύ καλά για τους Έλληνες.

[DHMHTRHS]

Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δόθηκε από τον σύλλογο για την παρακολούθηση του σεμιναρίου αυτού !!!
Η παρουσία της δίδας Λυμπέρη ήταν αρκετά παραστατική, ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη παρά τον περιορισμένο χρόνο των δύο ωρών και το τόσο διψασμένο και γεμάτο απορίες κοινό για την ΚΑΡΠΑ αλλά και τις Πρώτες Βοήθειες.
Ευελπιστώ στην επανάληψη τέτοιων συναντήσεων καθώς και στη συνέχιση των προσπαθειών του συλλόγου.

[Physalia]

Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση που εξελίσσεται με αφορμή το Σεμινάριο.

Επειδή ήμουν και στην πρώτη αλλά και στη δεύτερη ομάδα που οργάνωσε ο Σύλλογος για την ΚΑΡΠΑ ( ε, ναι λοιπόν, έκλεψα, αλλά ήταν για λόγους λειτουργικούς), θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πραγματάκια για να μην αφήσουμε χώρο σε παρεξηγήσεις:
Τα σεμινάρια του ΕΕΣ δίνουν μεγάλη σημασία στην πρακτική εξάσκηση σε κούκλα. Στο πρώτο σεμινάριο ας πούμε, δεν υπήρξε άτομο που να μην εφάρμοσε στην πράξη όσα διδάχτηκε θεωρητικώς και κανείς δεν κόλλησε σε θέματα νομικής φύσης.

Στο δεύτερο σεμινάριο τώρα, ο λαός διψούσε για Πρώτες Βοήθειες γενικά... Συζητήθηκαν θέματα πνιγμού, θέματα επιληψίας, θέματα καταγμάτων, θέματα αιμορραγιών, λιποθυμιών... εεε δεν αφήσαμε και τίποτα που να μη ρωτήσουμε! Σας διαβεβαιώ ότι η πρώτη ομάδα δεν άγγιξε ούτε τα μισά από τα θέματα που συζητήθηκαν αυτή τη Δευτέρα. Φυσικά η κα. Λυμπέρη γνώριζε όλα τα θέματα σε βάθος και απαντουσε σε όλες τις απορίες με θέρμη. Αυτό ομολογουμένως αποπροσανατόλισε από τον πραγματικό στόχο: την ΚΑΡΠΑ.

Δεν θα μπορούσα όμως να ρίξω το φταίξιμο στην εισηγήτρια ή τον ΕΕΣ, παρά στο αχόρταγο και άπληστο ακροατήριο!!

Ίσως την επόμενη φορά θα έπρεπε να είμαστε σαφέστεροι ως προς αυτό:

Οι Πρώτες Βοήθειες του ΕΕΣ είναι ένας πολύ μεγάλος κύκλος σεμιναρίων που απαιτεί σημαντικό ποσοστό του ελεύθερου χρόνου μας. Στην παρούσα φάση ο Σύλλογος επέλεξε και απομόνωσε το σεμινάριο της ΚΑΡΠΑ σαν ένα λογικό ξεκίνημα. Σε καμία περίπτωση το δίωρο αυτό σεμινάριο δεν επαρκεί για να μας κάνει γιατρούς ή έστω πλήρεις πάροχους πρώτων βοηθειών.

Αυτό που έχει σημασία τελικά είναι το ενδιαφέρον και η δίψα του κόσμου.

Ξαναλέω λοιπόν ότι αυτό που μου έμεινε εμένα από την επανάληψη του σεμιναρίου ΚΑΡΠΑ είναι η ανάγκη να παρακολουθήσουμε τον πλήρη κύκλο πρώτων βοηθειών.
Προσωπικά ο Ερυθρός Σταυρός με καλύπτει. Αν το σκορ 2/2 αρκεί για να κάνω γενικεύσεις, τότε οι εισηγήτριες του ΕΕΣ φαίνονται απόλυτα ενήμερες, με γνώσεις αρτιότατες αλλά και έμπρακτες ενώ παράλληλα ήταν και οι δύο συμπαθέστατες και κέρδιζαν αβίαστα το κοινό τους.

Προσωπκά, ανυπομονώ να συνεχίσω μαζί τους τα σεμινάρια -κι ας τρέχω για όσο χρειαστεί πανικόβλητη μετά τη δουλειά στο κέντρο της Αθήνας!

[geogeo]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση που εξελίσσεται με αφορμή το Σεμινάριο...
... Στο πρώτο σεμινάριο ας πούμε, δεν υπήρξε άτομο που να μην εφάρμοσε στην πράξη όσα διδάχτηκε θεωρητικώς
...

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

...
Ξαναλέω λοιπόν ότι αυτό που μου έμεινε εμένα από την επανάληψη του σεμιναρίου ΚΑΡΠΑ είναι η ανάγκη να παρακολουθήσουμε τον πλήρη κύκλο πρώτων βοηθειών
...
Προσωπκά, ανυπομονώ να συνεχίσω μαζί τους τα σεμινάρια -κι ας τρέχω για όσο χρειαστεί πανικόβλητη μετά τη δουλειά στο κέντρο της Αθήνας!

Πολύ ενδιαφέρον θα είναι κάτι τέτοιο και φαίνεται να υπάρχει επιθυμία από πολύ κόσμο ...

[DHMHTRHS]

[eye love scuba]

Προσωπικά πιστεύω ότι η πρωτοβολία να διοργανωθεί σεμινάριο ΚΑΡΠΑ είναι πραγματικά πολύ αξιόλογη. Η πιθανότητα να βρεθεί κάποιος στη θέση να πρέπει να παράσχει ΚΑΡΠΑ δεν είναι διόλου αμελητέα, το αντίθετο μάλιστα. Από αυτούς που θα βρεθούν δίπλα σε ένα άτομο που χρειάζεται ΚΑΡΠΑ:
1. ελάχιστοι είναι αυτοί που θα την έχουν διδαχθεί.
2. από αυτούς που την έχουν διδαχθεί, μόνο κάποιοι θα μπουν στη διαδικάσία να την παράσχουν, ανεξάρτητα από το νομικό θέμα.
3. από αυτούς που θα την παράσχουν, ένα μόνο ποσοστό θα την παράσχει σωστά.
Ας τα πάρουμε όμως ένα-ένα.
1. Δυστυχώς πολύ λίγοι έχουν διδαχθεί ΚΑΡΠΑ, και εκεί είναι που η πρωτοβουλία του ΤΗΘΥΣ είναι σημαντική.
2. Ακόμα και αρκετοί γιατροί που έχουν διδαχθεί ΚΑΡΠΑ και που έχουν το θεωρητικό υπόβαθρο να καταλάβουν τι κάνουν και γιατί, θα διστάσουν αν βρεθούν εμπρός σε ένα περιστατικό π.χ. στο δρόμο που χρειάζεται ΚΑΡΠΑ να του την παράσχουν. Γιατί το να την έχεις διδαχτεί ακόμα και σε κούκλα απέχει αρκετά από την κατάσταση του να πρέπει να την παράσχεις στο διπλανό σου που πεθαίνει. Πέρα από το τεχνικό μέρος, υπάρχει και μεγάλο ψυχολογικό στρες, ειδικά αν αυτό το κάνεις για πρώτη φορά ή το θύμα είναι κάποιος γνωστός σου. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει κανείς να δρασει εντελώς μηχανικά. Είναι παντελώς αδιάφορο αν ξέρεις τον παθοφυσιολογικό μηχανισμό που οδήγησε το θύμα στην κατάσταση που είναι. Πρέπει να ακολουθήσεις έναν απλό αλλά αποτελεσματικό τυφλοσούρτη ΑΜΕΣΑ, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Και εκεί είναι που έχει αξία η πρακτική άσκηση στην κούκλα. Αν δεν την έχεις κάνει, πολύ πιο δύσκολα θα αποφασίσεις να κάνεις ΚΑΡΠΑ. Εδώ θα συμφωνήσω με το αμερικανικό σύστημα. Επίσης θα ξέρεις και τι σε περιμένει. Η σωματική κόπωση του διασώστη είναι τεράστια, ειδικά αν πρέπει να κάνει ΚΑΡΠΑ πολλή ώρα, που μπορεί να φτάσει και τα 30-60΄ σε κάποιες περιπτώσεις και δεν έχει καμία σχέση με τα λίγα δευτερόλεπτα που ασκείται κανείς στην κούκλα.
3. Από το φόβο μήπως καποιος κάνει λάθος ΚΑΡΠΑ, δεν την κάνει καθόλου. Κι εδώ η πρακτική εξάσκηση έχει τη σημασία της, ώστε να δώσει μία μικρή αυτοπεποίθηση. Βέβαια, αν δεν υπάρχει κανείς άλλος που να ξέρει ΚΑΡΠΑ, ακόμα και μία τεχνική με λάθη έχει πιθανότητες να σώσει το θύμα, που αλλιώς είναι καταδικασμένο.
Θα υποστηρίξω την άποψη ότι κανείς στην ΚΑΡΠΑ πρέπει να δρα μηχανικά με το παρακάτω παράδειγμα μιας πιο πολύπλοκης κατάστασης. Στα οργανωμένα κέντρα τραύματος που υποδέχονται πολυτραυματίες σε πολύ βαρειά κατάσταση, άσφυγμους κλπ κλπ υπάρχει η ομάδα τραύματος, που αποτελείται από εξειδικευμένο προσωπικό στο τραύμα. Ένας από αυτούς είναι ο team leader, δηλαδή αυτός που δεν κάνει, αλλά δίνει εντολές και συντονίζει, αυτός που κάνει τις συνδιαστικές σκέψεις. Οι άλλοι ακολουθούν τις εντολές του μηχανικά βάσει ενός αλγόριθμου. Γιατί σε μία τέτοια κατάσταση είναι πολύ δύσκολο να σκέφτεσαι όλες τις εκδοχές και να κάνεις. Άλλος κάνει το πρώτο, άλλοι το δεύτερο.