Ευτυχώς μας προσέχουν

[psyche]

Αρχικό μήνυμα απο fin

Προφανως εδω εκανα κακη διατυπωση που αφησε χωρο για παρανοηση.
Οταν γραφω "Οι ανθρωποι γενιουνται με βαρος, υψος, χρωμα, φυλετικη προελευση (επομενως και θρησκ πεποιθησεις) αλλα οχι ταξη", εννοω αυτα που δεν μπορει να αλλαξει κανεις.
Ειναι εντελως αδυνατο τεχνικα να αλλαξει κανεις το DNA του (βαρος, υψος, χρωμα), που του εδωσε τις βασεις για τα φυσικα χαρακτηριστικα του (οχι το συνολο βεβαια αλλα κρισιμη υποδομη για την αναπτυξη του).

To DNA δεν έχει μια απόλυτα ντετερμινιστική σχέση με όλα μας τα φυσικά χαρακτηριστικά. Ποιος ήταν ο μέσος όρος ύψους των ελλήνων πριν 20 χρόνια και ποιος είναι τώρα; Ή δες συγκριτικά τις τότε ομάδες μπάσκετ με τις σημερινές. Πως προέκυψε σήμερα μια τεράστια πληθώρα ανθρώπων > 2.00μ ενώ τότε δεν υπήρχε; Άλλαξε το DNA μας;
Πιθανώς να δίνει το optimal στο οποίο θα μπορούσε να φτάσει κάποιος. Το πόσο θα αποκλίνει όμως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό περιβάλλον. Και φυσικά εδώ μπαίνει και η "τάξη".

Αρχικό μήνυμα απο fin

Ειναι επισης εντελως αδυνατο τεχνικα να αλλαξει το παρελθον του μεχρι να ανεξαρτοποιηθει κοινωνικα (ειτε ειναι στα 8 οπως οι τσιγγανοι, ειτε στα 28 οπως οι νεοελληνες). Δεν γνωριζω κοινωνιες που να δινουν τις κοινωνικες και θρησκευτικες αξιες στα ατομα τους μετα απο την ηλικια αυτης της ανεξαρτητοποιησης.

Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις με αυτό.
Όλη η κοινωνία μιας χώρας μοιράζεται τις ίδιες θρησκευτικές πεποιθήσεις; Έχει όμως το ίδιο παρελθόν/ιστορία.
Όλα τα παιδιά πιστεύουν τα ίδια με τους γονείς τους; Όλοι οι γονείς ενδιαφέρονται να περάσουν τα θρησκευτικά τους πιστεύω στα παιδιά τους; Η θρησκευτικότητα είναι ένα κατ' εξοχήν κοινωνικό χαρακτηριστικό, καθαρά επίκτητο και εύκολα "μεταλλάξιμο".

Αρχικό μήνυμα απο fin

Μα αντιθετα οι (εντελως παραλογοι και αυτοκτονικοι) πολεμοι υπερνικουν το ενστικτο αυτοσυντηρησης βασιζομενοι σε ενα εξισου αρχεγονο ενστικτο αυτο της ασυνειδητης αντιγραφης της αγελης (κοινωνιας) στην οποια περιθαλπτει το ατομο τους φοβους του.

Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν πόλεμο στην ιστορία ο οποίος να ήταν παράλογος. Μα ούτε έναν. Όλοι είχαν βαθύτατα και σαφή αίτια. Τα οποία φυσικά ποτέ δεν ήταν στιγμιαία, αλλά έρχονται ως αποτελέσματα μακρόχρονων κοινωνικών διαδικασιών.

Αρχικό μήνυμα απο fin

Σε καμια αλλη κοινωνια ζωων δεν συνηθιζεται τετοιας κλιμακας αυτοκτονια. Στις κοινωνιες ζωων αυτο το ενστικτο συνηθως σωζει γιατι μειωνει το χρονο αντιδρασης της ομαδας και επομενως σωζει το κοπαδι σαν ενα ανθρωπινο ακουσιο αντανακλαστικο.

Το να μεταφέρεις και να προβάλλεις συμπεράσματα μεταξύ ανόμοιων πραγμάτων είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, ως προς την λογική του αξία. Καλώς ή κακώς η εποχή που εύκολα θα μπορούσαμε να παραλληλίζουμε την ανθρώπινη κοινωνία με αυτή των αγελαίων ζώων έχει περάσει. Άλλοι οι μηχανσιμοί του ενός και άλλοι του άλλου. Δεν είναι η κοινωνία των ανθρώπων ένα σύνολο ακούσιων αντανακλαστικών, και αυτά δεν αρκούν για να αναλύσεις τους μηχανισμούς της. Η μελέτη του ζωικού βασιλείου μπορεί να βοηθήσει να καταλάβει, ή μάλλον να υποθέσει κανείς, από που ξεκίνησε ο άνθρωπος. Ίσως ακόμα και κάποια αρχέγονα ατομικά χαρακτηριστικά (και εδώ με μεγάλο κίνδυνο). Μεταξύ του μικρο/ατόμου και του μακρο/ιστορία η σύνδεση δεν είναι αυτονόητη.

Αρχικό μήνυμα απο fin

Με την ιδεολογικη αυταρκεια η απληστια οπως το παρει κανεις (που με διακρινει ) θα παρακαμψω ολες αυτες τις αρχες.
Η σημερινη πραγματικοτητα δειχνει ποσο οι θεμελιωδεις για την διοικηση επιστημες οπως η οικονομια, η ψυχολογια και η ανθρωπολογια με τον τροπο που οριοθετουν το αντικειμενο τους εχουν θεσει τις βασεις της αποτυχιας τους στην ερμηνεια της πραγματικοτητας.

Μην μπερδεύεις την αυτάρκεια με την αυτοαναφορικότητα
Δλδ, το ότι εσύ πιθανώς δεν έχεις καταφέρει να ερμηνεύσεις την πραγματικότητα χρησιμοποιώντας την "οικονομία" δεν σημαίνει ότι η "οικονομία" δεν έχει καταφέρει να ερμηνεύσει την πραγματικότητα. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα και τεράστιο συγγραφικό έργο από μέρους της ανθρωπότητας, το οποίο εσύ επιλέγεις φυσικά να παρακάμψεις χαρίζοντας σου βέβαια την αυτάρκεια της αποτυχίας, την οποία έπειτα θεωρείς ότι μπορείς να προβάλλεις σε μια σειρά επιχειρημάτων από τα οποία αυτοεξαιρείσαι.

π.χ.

Αρχικό μήνυμα απο fin

Η ολεθρια σχεση οικονομιας και οικολογιας δεν θα δωσει ποτε συνταγη στο εικονικο τροπο θεμελιωσης του κοσμου μας που ειναι μονο η βιτρινα των "κατωτερων" κινητρων μας.

Εσύ λοιπόν βλέπεις τον τρόπο θεμελίωσης της κοινωνίας μας σαν μόνο τη βιτρίνα των κατώτερων κινήτρων μας. Παρ' ότι λοιπόν αυτή η θεώρηση αποτυγχάνει -φυσικά- να σου δώσει τη σύνδεση μεταξύ οικονομίας και οικολογίας εσύ την αυτοεξαιρείς από την αποτυχία και εν τέλει την προβάλλεις [την αποτυχία δλδ] σε αυτό που αποτυγχάνεις να συνδέσεις.

[eye love scuba]

Αρχικό μήνυμα απο fin

να και αυτο για να μας φερω στον ισιο δρομο

http://en.wikipedia.org/wiki/Mammalian_diving_reflex

Το θέμα έχει ξανασυζητηθεί

http://www.scubadive.gr/forum/showthread.php?t=365

[fivos]

Σύμφωνα με δημοσίευση του site www.tvxs.gr (TV Χωρίς Σύνορα) που διευθύνεται από τον Στέλιο Κούλογλου, ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης που τράβηξε τις φωτογραφίες των αστυνομικών να σημαδεύουν διαδηλωτές απολύθηκε από την εφημερίδα.

Aποκλειστικό: Απολύθηκε ο φωτογράφος της καλύτερης εικόνας των ημερών

[fin]

Αρχικό μήνυμα απο psyche

....

Λογικοι οι πολεμοι ε;
Δεν εχω το πσραμικρο αγχος να καταλαβαινουν ολοι (η να θελουν να καταλαβουν) αυτα που γραφω.
Δεν διεκδικω κανενα τιτλο αυθεντιας.
Ο τροπος που επιχειρηματολογεις μαλον με βοηθαει ομως τελικα.

peace!

[psyche]

Αρχικό μήνυμα απο fin

Λογικοι οι πολεμοι ε;
Δεν εχω το πσραμικρο αγχος να καταλαβαινουν ολοι (η να θελουν να καταλαβουν) αυτα που γραφω.
Δεν διεκδικω κανενα τιτλο αυθεντιας.
Ο τροπος που επιχειρηματολογεις ομως μαλον με βοηθαει ομως τελικα.

peace!

[D.Poursanidis]

http://athens.indymedia.org/front.ph...icle_id=939216

Διαβάστε και κρίνεται....

[geogeo]

Το διάβασα στην Ελευθεροτυπία, την Τρίτη. Το αντιγράφω από εδώ

«Τίποτα δεν είναι ίδιο, απλά άσε με να κλάψω...»

Πόνος, απορία, οργή για την εν ψυχρώ εκτέλεση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό. Μια κατάθεση ψυχής σε τρεις χειρόγραφες σελίδες γραμμένες από το χέρι μιας μαθήτριας της Γ' Λυκείου της Σχολής Μωραΐτη, εκεί όπου φοίτησε για κάποια χρόνια ο 15χρονος. Είχαν διαγώνισμα χθες το πρωί στο τμήμα της, στα Μαθηματικά. Λίγο αργότερα εκείνη παρέδωσε την κόλλα της. Τρεις σελίδες χωρίς αριθμούς και εξισώσεις, γεμάτη από λέξεις, συναισθήματα και σκέψεις για όλα αυτά που έγιναν τις τελευταίες δυο ημέρες. Αποσπάσματα δημοσιεύει σήμερα η «Ε»:


«Οχι, δεν διάβασα. Και ούτε θα είχα την ενέργεια να γράψω. Τα ίδια γυρνάνε στο μυαλό μου ξανά και ξανά. Πάνε πάνω από 24 ώρες που σκέφτομαι το ίδιο πράγμα. 15 χρονών, Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Το είδαν οι κολλητές μου. Στη Μεσολογγίου. Τον ήξερα μόνο φατσικά. Ηξερα τους κολλητούς του όμως...

...Εγώ δεν ήμουν εκεί. Είχα πάει Ψυρρή. Ηξερα ότι οι άλλες ήταν Εξάρχεια. Κανείς δεν είχε βγει από την υπόλοιπη παρέα. Ισως κάτι να ήξεραν παραπάνω. Ούτε εγώ ήθελα να πάω Εξάρχεια. Είπα "θα περάσω μετά". Η Α... βρέθηκε στον δρόμο μου και ήρθε και μου 'πε "15 χρονών παιδί νεκρό στη Μεσολογγίου". Ο νους μου πήγε στους δυο Ν..., είναι οι μικρότεροι εκεί πέρα. Για τρεις ώρες μετά ζήτημα να έβγαλα δέκα κουβέντες. "Ποιος είναι;", "Πώς είναι η φάτσα του;", "Είναι ο αδελφός του Τ...;", "Δεν πιστεύω να 'ναι ο Ν...". Τα τηλέφωνα βάραγαν όλο το βράδυ από παντού. Κλείσαν τα Εξάρχεια. Τα κορίτσια ήταν ακόμα εκεί. Και εγώ δεν ήμουνα κοντά τους. Γιατί δεν ήμουν κοντά τους; Δεν ήθελα να το δούνε αυτό. Δεν ήθελα να τους σημαδέψει μια τέτοια εικόνα. Μακάρι να μπορούσαμε να κλείσουμε τα μάτια στις φρίκες, να μην αφήνουμε τον άλλον να βλέπει, για να μην βλέπει εφιάλτες. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε το διεστραμμένο ύφος του κάθε τέρατος. Ακουγα. Ακουγα για το υπόλοιπο βράδυ, τα κρατούσα μέσα μου δεν έλεγα τίποτα. Σοκ. Επαιρνα τα κορίτσια τηλέφωνο. Μου έλεγαν τι έγινε: "Πριν 10 λεπτά σε αυτό το σημείο καθόμασταν. Εσκασε ένα περιπολικό και άρχισε το παιδί να το κοροϊδεύει. Ο μπάτσος μετά από φωνές σημάδεψε από ενάμιση μέτρο απόσταση. Τρεις σφαίρες. Μία τον πέτυχε στην καρδιά. Κοίταξε επάνω και σωριάστηκε πίσω. Λίγο ακόμα κατάφερε να αναπνεύσει. Μετά; Ασθενοφόρα, Λιποθυμίες. Η Κ... έπαθε κρίση πανικού. Η Τ... έκλαιγε, οι άλλες δύο... σοκ. Και στον αέρα να κυκλοφορούν οι λέξεις: Πέθανε - Παιδί - μίσος - οργή - μα είναι νεκρός - Πέθανε σας λέω - εκδίκηση. Μετά καπνός. Σπάστε τα ΟΛΑ. Σπάστε, σπάστε να γίνει η Αθήνα μαύρη σ' ένα βράδυ. Να μην υπάρχει τίποτα αύριο. Να ξεκινήσουν όλα από το μηδέν. Πώς τόλμησε ο δολοφόνος, πώς το σκέφτηκε; Εχει χρέος να αυτοκτονήσει. Να πεθάνει με τον χειρότερο τρόπο. Να ζήσει μια ζωή μέσα από τύψεις, τη χειρότερη ζωή. Να αυτοκτονήσει. Για αυτούς που το είδαν, για τους κολλητούς του, για την οικογένειά του. Να αυτοκτονήσει αυτός και κάθε άλλος ******* που μας θέλει νεκρούς. ΜΙΑ ΜΑΣ ΘΕΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ; ΕΜΕΙΣ 10! ΕΚΔΙΚΗΣΗ! ΟΛΑ ΕΔΩ ΘΑ ΦΑΝΟΥΝ. Κανένας από σας δεν θέλω να έχει το θράσος να με κοιτάξει στα μάτια. Μην μου μιλήσει κανένας σας. Την ασφάλειά μου πλέον εξασφαλίζουν μόνο οι φίλοι μου και αυτοί που θεωρώ οικογένεια...

...Με αυτή τη σκέψη κοιμήθηκα... Ξύπνησα 8. Δεν ήμουν σίγουρη για το τι συνέβαινε αλλά σηκώθηκα πήγα... κάπως μηχανικά. Βρήκα τις άλλες. Το ξέραμε όλες. Τίποτα πλέον δεν είναι ίδιο. Ούτε σε μας ούτε στον κόσμο. Δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να κλάψει ούτε να συνειδητοποιήσει τι γινόταν. Κάθισα μαζί τους.

Είδα τον Ν... τον κολλητό του. Σηκώθηκα. Τον αγκάλιασα. Δεν είπαμε τίποτε άλλο. Τον έσφιξα και με έσφιξε. Τα μάτια του ήταν πρησμένα. Γιατί Ν... μου να το έχεις δει αυτό; Το πιο σκληρό πράγμα στον κόσμο. Εσπασα. Ας καιγόταν όλη η Αθήνα, ας γινόντουσαν όλα μαύρα, δεν με νοιάζει. Δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοια πρόσωπα. Δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοιες σκέψεις. Η πορεία ξεκινά. Αποφασίζουμε να πάμε μαζί με την Ρ...

...Δεν άργησαν οι ηλίθιοι να ρίξουν χημικά. ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ; Τα παιδιά καίγαν, καίγαν, καίγαν. Καπνοί παντού. Και εμείς τρέχαμε. Πατησίων, Αλεξάνδρας, στενά, στενά κι άλλα στενά. Μας κυνηγά διμοιρία. Ποιον κυνηγάς ρε; κάτσε στα αυγά σου! Αυτή η μέρα είναι για τον Αλέξανδρο. Κάνε πίσω επιτέλους...

...Τρέξιμο, τρέξιμο. «Μπαίνουμε μέσα στα Εξάρχεια». Βρήκαμε κάποιους δικούς μας. Και εκεί βρεθήκαμε ξαφνικά. Στο σημείο. Στη Μεσολογγίου και η Ρ... πάγωσε. Και από πίσω να μας ακολουθούν. Ε, όχι και εδώ ρε. Γιατί πατάς εδώ; Την πήρα από το χέρι να την κάνω να τρέξει...

...Μέσα σε όλους τους καπνούς η Ρ... τρέχει πίσω από τους ΜΑΤάδες και ουρλιάζει: "Είμαι 17! Σκοτώστε με! Αντε! Δολοφόνοι". Ρ..., φύγε έρχονται από στενά. Τρέχει. Η συνέχεια έχει σημασία; Δε νομίζω. Απλά περνάνε οι ίδιες σκέψεις από το μυαλό μου... Σε τι κόσμο μεγαλώνουν τα παιδιά; Γιατί μας θέλουν νεκρούς; Δεν θέλω να ξαναγίνει αυτό. Πώς θα αντιδράσω; Πώς θα τους κάνω να μετανιώνουν που γεννήθηκαν; Πώς θα κάνω τον κόσμο να καταλάβει; Γιατί με θέλουν νεκρή; Εκεί ήταν που γύρισα σπίτι. Και η μόνη ασφάλεια ήταν η αγκαλιά της μάνας μου. Και έκλαιγα, έκλαιγα μέχρι σήμερα. Ασε με τώρα μη μου μιλάς. Τίποτα δεν είναι ίδιο, απλά άσε με να κλάψω. Και μη με κοιτάξεις στα μάτια γιατί η θλίψη μου θα γίνει οργή».

Για την αντιγραφή Μ.Δ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008

... και τι να τους πεις;
οτι το σύστημα δουλεύει ρολόι και πέντε μόλις μέρες μετά μιλάμε για την "οικονομική καταστροφή";
οτι ο θυμός τους στερείται ικανοποιητικού θεωρητικού υποβάθρου, άρα απορρίπτεται;
ή ότι εμείς είμαστε ποιο οργανωμένοι και τους την έχουμε στημένη στη γωνία;
δεν θα ξεφύγουν, θα τους κάνουμε σαν τα μούτρα μας!
θα χρειάζονται κι αυτοί δακρυγόνα για να κλάψουν ...

[Andreas Triantopoulos]

μερικές χιλιάδες χρόνια πριν... αλλά δυστυχώς ισχύουν και σήμερα:

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία» Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)

[Zin]

Nowadays ως γελοιογραφία στον ΕΤ...



aka: Ανώνυμος νεαρός 2008 μ.Χ

[psyche]

βέβαια ο Ισοκράτης είχε πει κάτι λίιιιγο διαφορετικό.

"Οἱ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν"

Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.