|
|
|||||||
| Μόλις γυρίσατε από κάποιο ταξίδι σε μαγικούς εξωτικούς βυθούς; Ε.. δεν θα μας πείτε πως περάσατε να ζηλέψουμε; :-) |
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#1
11-05-09, 01:47
|
||||
|
||||
|
SIPADAN-MALAYSIA 2009.Εμπειρίες και Προβληματισμοί.
Πριν από λίγες μέρες επέστρεψα από ένα πραγματικά μοναδικό ταξίδι στο Sipadan της Μαλαισίας, που τα είχε όλα.
Καταδύσεις σε κοραλλιογενείς υφάλους παρέα με καρχαρίες, χελώνες, πελαγίσια ψάρια, κολύμπι σε καταγάλανες τροπικές παραλίες, βόλτα στους περίφημους δίδυμους πύργους Petronas Tower στην Kuala Lumpur, φαγητό παρέα με τους ιθαγενείς του νησιού Sibuan, βόλτες στα σοκάκια της κινέζικης συνοικίας στην Kuala Lumpur, και το πιο εντυπωσιακό η 7ημερη διαβίωση στην κωμόπολη Semporna δίπλα στις φτωχικές καλύβες των ντόπιων Μαλαισιανών όπου πραγματικά πήρα κάποια μαθήματα ζωής. Μαθήματα από παιδιά φτωχά, ξυπόλυτα, πολλές φορές χωρίς ρούχα, με εμφανή τα σημάδια της απλυσιάς, που μας υποδέχτηκαν με ένα πλατύ αληθινό χαμόγελο. Ένα χαμόγελο που στην αρχή με ξάφνιασε και με έκανε να αναρωτηθώ τι είναι αυτό που τα κάνει να είναι τόσο πολύ ευτυχισμένα!! Και όμως! Μπορεί να μην είχαν ρούχα να βάλουν και νερό για να πλυθούν, αλλά είναι ευτυχισμένα γιατί έμαθαν να κολυμπούν σε μια ξύλινη σαπισμένη σανίδα, να παίζουν μπάλα με ένα άδειο πλαστικό μπουκάλι, και να αισθάνονται ευγνωμοσύνη στους ξένους επισκέπτες με τα καθαρά σιδερωμένα τους ρούχα, και τα ακριβά αθλητικά τους παπούτσια, απλά και μόνο γιατί ήρθαν να επισκεφτούν το δικό τους μικρό παράδεισο!! Σήμερα λοιπόν, και αφού έχει καταλαγιάσει ο ενθουσιασμός και η συναισθηματική φόρτιση από το ταξίδι, σκεφτόμουν πόσο σημαντικό ρόλο στο ταξίδι έπαιξε η ομάδα μας. Είμαστε 14 άτομα, τα περισσότερα άγνωστα μεταξύ μας έως την ημέρα του ταξιδιού. 14 άτομα ηλικίας από 30 έως 47 ετών (εδώ έχασα και στοίχημα). 14 διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετική καταδυτική εμπειρία, με διαφορετικές διατροφικές συνήθειες, με διαφορετική αίσθηση του χιούμορ, με διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο, άλλοι με τον σύντροφό τους, άλλοι μόνοι, άλλοι,.............. Με λίγα λόγια ήμασταν μια ομάδα ανθρώπων με μεγάλο βαθμό διαφορετικότητας, που όμως είχαμε κάτι κοινό. Την αγάπη μας για την θάλασσα, την φύση, και την περιπέτεια. Αυτά τα 3 ήταν αρκετά για να μας κάνουν να λειτουργήσουμε σαν ομάδα και να περάσουμε υπέροχα. Γέλια, πειράγματα, ατάκες, παρατσούκλια, αυτοσαρκασμοί, ανέκδοτα, με αποκορύφωμα το σόου του φίλου μας του Στέλιου ( ο ‘παρατράγουδος’) που με την βοήθεια του ‘μπαλέτου’ μας, ( Έλλη και Εμμυ), εκλεψαν τις καρδιές των κατοίκων της Semporna σε διαγωνισμό ΚΑΡΑΟΚΕ στη πλατεία του χωριού. Μεγάλη και η προσπάθεια του συνδετικού κρίκου της ομάδας, τού Γιώργου Δελβερούδη, που κράτησε τις ισορροπίες, και μπόρεσε να δώσει λύσεις σε μικρά προβληματάκια που αν δεν λύνονταν έγκαιρα, θα μπορούσαν ίσως να προκαλέσουν ανεπιθύμητες τριβές. Ερχόμενος στο καταδυτικό κομμάτι του ταξιδιού, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια μαθήματα που πήρα, και που σίγουρα είναι χρήσιμα για όλους μας. 1. Η χρήση ολόσωμής στολής με κουκούλα και γάντια, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική, διότι η επαφή και μόνο με τα κοράλλια η άλλους θαλάσσιους οργανισμούς μπορεί να προκαλέσει δερματικούς μικροτραυματισμούς και κάποιες φορές και αλλεργικές αντιδράσεις. 2. Η χρήση γιλέκου μέσα από την στολή, μπορεί να φανεί χρήσιμη για όσους θέλουν να κάνουν και κάποια 4η, βραδινή βουτιά. Παρά τις υψηλές θερμοκρασίες νερού (28 βαθμοί), ο οργανισμός μας μετά από παρατεταμένη παραμονή στο νερό, είναι πιθανό να αρχίσει να κρυώνει. 3. Δεν είναι ντροπή να απαιτούμε παρουσία μας τον έλεγχο της φιάλης ΝΙΤROX ( πίεση αέρα, και ποσόστωση αερίων), πριν την κατάδυση. Πολλές φορές γίνονται παραλείψεις και λάθη, με αποτέλεσμα η σήμανση των φιαλών να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. 4. Όταν καταδυόμαστε για πρώτη φορά σε κάποιο βυθό, καλό είναι να έχουμε μαζί μας ένα SMB. Προσωπικά μου χρειάστηκε αρκετές φορές, διότι απορροφημένος στην φωτογραφική μου μηχανή, απομακρύνθηκα από τον σύντροφό μου, και παρασυρμένος από το ρεύμα βγήκα στην επιφάνεια τελευταίος, όπου συνειδητοποίησα πως η ομάδα μου είχε ήδη επιβιβαστεί στο σκάφος και είχε αρχίσει να ανησυχεί. Το SMB μου βοήθησε τον υπεύθυνο ασφαλείας του σκάφους να με εντοπίσει και να με περισυλλέξει γρήγορα. 5. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΤΑΝ ΒΟΥΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ. Η χαλάρωση και η κουβεντούλα στο σκάφος μπορεί να αποβεί μοιραία για τον αυτοδύτη που είναι στο νερό και περιμένει τον σύντροφο του να βουτήξει. Λίγο πριν βουτήξουμε ελέγχουμε οι ίδιοι την θάλασσα στο σημείο που θα πέσουμε. Αυτό δεν είναι μόνο ευθύνη ενός, αλλά όλων μας, και καταρχήν του υπεύθυνου ασφάλειας του σκάφους. Ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται μέσα στο νερό έχουν ευθύνη. Πρέπει να κρατάνε απόσταση ασφαλείας από το σκάφος μέχρι να πέσει και ο τελευταίος αυτοδύτης. Εδώ πάλι είχα προσωπική εμπειρία, όταν ένας αυτοδύτης της ομάδας μας, αφηρημένος, έγειρε πίσω χωρίς να ρωτήσει κανένα στο σκάφος αν είναι ελεύθερα τα νερά πίσω του. Ευτυχώς την τελευταία στιγμή τραβήχτηκα ενστικτωδώς τόσο, όσο χρειαζόταν για να με βρει στα πέδιλα μου..... 6. ΠΡΟΣΟΧΉ ΟΤΑΝ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ. Πάντα κρατάμε απόσταση ασφαλείας από τον συνδύτη μας που προσπαθεί φορτωμένος να ανέβει τη σκάλα του σκάφους. Με το παραμικρό γλίστρημα μπορεί να βρεθεί πάνω μας. 7. Όσο και να φαντάζουν απομακρυσμένες και ανέπαφες από τον πολιτισμό οι παραλίες των νησιών που βρεθήκαμε, έκρυβαν και κάποιους κινδύνους που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε. Πολλά μικρά σπασμένα γυαλιά από μπουκάλια μπίρας κυκλοφορούσαν στις ‘παρθένες’ κατά τα άλλα παραλίες. Συνεπώς τέρμα οι ξένοιαστες βόλτες με γυμνά ποδαράκια στην άμμο. Η δική μας ομάδα σεβάστηκε με τον καλύτερο τρόπο το εκπληκτικό οικοσύστημα του Sipadan. Όμως, κάποιοι άλλοι τουρίστες, που υποκρίνονται ότι προέρχονται από τις ‘αναπτυγμένες χώρες’ του δυτικού πολιτισμού, προσέχουν και σέβονται μόνο το δικό τους φυσικό περιβάλλον, αδιαφορώντας για οτιδήποτε βρίσκεται έξω από τα χωρικά τους ύδατα. Ο νοών νοήτω........ 8. Η συννεφιά προκαλεί εγκαύματα. Έτσι την πάτησα, και κάηκε η πλάτη μου όταν τόλμησα να κυκλοφορήσω χωρίς αντηλιακό για 2ωρες στην συννεφιά. Μην ξεχνάτε ότι το Sipadan είναι σχεδόν πάνω στον Ισημερινό. 9. Η φύση θέλει σεβασμό. Ακόμα και το πιό μικρόκαμωμένο και αδύναμο πλάσμα εχει τον δικό του τρόπο για να αμυθνεί οταν αισθανθεί οτι κινδυνεύει. Προσοχή λοιπόν στην συμπεριφορά μας υποβρυχίως. Η παρενόχληση σε ενα θαλάσσιο οργανισμό μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεκτη κατάσταση. Οταν καταδυόμαστε ειμαστε φιλοξενούμενοι και οχι κατακτητές των βυθών.......Ο νοών νοήτω ξανά..... Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω όλη την ομάδα για τις όμορφες στιγμές που έζησα σε αυτό το ταξίδι. Α!!!! και λίγες φωτό απο το ταξίδι. http://i524.photobucket.com/albums/c.../IMG_0090a.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_0328.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_0140.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c.../IMG_94701.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_9783.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_0342.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_0408.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_0217.jpg http://i524.photobucket.com/albums/c...S/IMG_0411.jpg Δημ.Αδάμης. 
|
|
#2
11-05-09, 10:21
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: SIPADAN-MALAYSIA 2009.Εμπειρίες και Προβληματισμοί.
άψογη περιγραφή, χρήσιμες παρατηρήσεις, υπέροχες φωτό!
Δημήτρη... thx! 
__________________
The fish doesn't think because the fish knows everything
|
|
#3
11-05-09, 16:36
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: SIPADAN-MALAYSIA 2009.Εμπειρίες και Προβληματισμοί.
Δε γράφω ΤΙΠΟΤΑ άλλο, ζηλεύω  .Μπράβο Δημήτρη και σε ευχαριστούμε για την "άλλη" , ματιά στους κατοίκους της Μαλαισίας, μπράβο που προσπάθησες να δείς την κουλτούρα τους. Ένας Αμερικανός γνωστός μου και επίσης αυτοδύτης μου είχε πεί ότι πηγαίνοντας στην Τζαμάικα για καταδύσεις χαίρεται (όπως και οι υπόλοιποι Γιάνκηδες φαντάζομαι) που οι ντόπιοι είναι "επιμελώς εξαφανισμένοι" γιατί όταν πηγαίνει διακοπές θέλει όπως έλεγε να ξεκουραστεί και όχι να προβληματιστεί....
|
|
#4
11-05-09, 21:43
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: SIPADAN-MALAYSIA 2009.Εμπειρίες και Προβληματισμοί.
Παράθεση:
Όσον αφορά το θέμα στολή, να προσθέσω ότι η αφυδάτωση που υφίστασαι μετά από επαναλαμβανόμενες βουτιές είναι πάρα πολύ μεγάλη. Έχω παρατηρήσει ότι η διούρηση αυξάνεται προοδευτικά όταν κάνεις πολλές βουτιές τη μία μετά την άλλη. Η θερμική προστασία σε σώζει. Ακόμα και στην ερυθρά τους χειμερινούς μήνες με 20 βαθμούς στο νερό, εκπαιδευτές βουτάνε με στεγανή... Ο έλεγχος της φιάλης NITROX είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ από το δύτη που θα τη χρησιμοποιήσει, δεν τίθεται θέμα επιλογής. Άλλωστε αυτός θα πάθει την τοξικότητα ή τη νόσο και θα καταλήξει στο θάλαμο ή κάπου πιο ψηλά...  Το DSMB δεν είναι κάποιο κυριλλέ αξεσουάρ, αλλά απαραίτητο. Είναι βλακεία να βουτάει κανείς χωρίς. Δε φτάνει όμως μόνο να το έχει πάνω του, αλλά και να ξέρει να το χρησιμοποιεί με άνεση , ακόμα και στα μεσόνερα (εκεί άλλωστε του είναι πιο χρήσιμο), χωρίς να χάσει ή να πάρει βάθος. Πέρα από αυτο, αν βγει στην επιφάνεια και το σκάφος είναι μακριά, εντοπίζεται πολύ πιο εύκολα. Και αν είναι νύχτα και το φουσκώσει, αν το φωτίσει κανείς από κάτω ή μέσω του κάτω ανοίγματός του, είναι σαν φωτεινό μπαλόνι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το φουσκώσεις και να το στείλεις πάνω, πρέπει να ξέρουμε τουλάχιστον έναν καλά ώστε να το κάνουμε με ασφάλεια.
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
