S/S LOUVAIN, πρώην S/S DRESDEN

[geogeo]

Μπράβο Δημήτρη, φοβερή δουλειά για μια ακόμη φορά!

Ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας!

[ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

Πολύ ωραίο το παραμυθι σου Δημήτρη, είναι υπέροχη η αίσθηση του
μυστηρίου που χαρίζει η έρευνα και όταν αφιερώνεις χρόνο (συνήθως απαιτείται και ουκ ολίγο χρήμα...) σχεδόν πάντα σε περιμένουν απίστευτες
εκπλήξεις...Ομολογώ πως γι αυτό το ατμόπλοιο δεν είχα ακούσει τίποτα,
ούτε κατά διάνοια δεν είχα φανταστεί ότι υπήρχε και άλλο επιβατικό στη "γειτονιά των ναυαγίων" που τόσο είχαμε ψάξει όσο ερευνούσαμε το Burdigala.
Το πλοίο έχει και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία
http://www.uboat.net/forums/read.php?23,69801,75496
αλλά δυστυχώς είναι κομματάκι βαθιά , αγγίζει το βάθος που βρίσκεται ο Βρεταννικός....

[seafarer]

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!
Δημητρη συγχαρητηρια για την ερευνα!


υ.γ. φανταστητε απλα αυτα τα ναυαγια να ητανε σε πιο ρηχα νερα...
τι κινητρο θα ητανε για τον καταδυτικο τουρισμο η χωρα μας!
Απο την μια σκεφτομαι αυτο - απο την αλλη σκεφτομαι ασε καλυτερα....

[Beracuda]

Αρχικό μήνυμα απο ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

...Ομολογώ πως γι αυτό το ατμόπλοιο δεν είχα ακούσει τίποτα, ούτε κατά διάνοια δεν είχα φανταστεί ότι υπήρχε και άλλο επιβατικό στη "γειτονιά των ναυαγίων" που τόσο είχαμε ψάξει όσο ερευνούσαμε το Burdigala.
Το πλοίο έχει και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία
http://www.uboat.net/forums/read.php?23,69801,75496
αλλά δυστυχώς είναι κομματάκι βαθιά , αγγίζει το βάθος που βρίσκεται ο Βρεταννικός....

Από το σύνδεσμο του έγκριτου www.UBoat.net που παραθέτει ο Γιώργος, μαθαίνουμε αρκετές λεπτομέρειες για το τι έγινε το σούρουπο της Κυριακής 20.1.1918 στο μοιραίο κανάλι της Κέας, από την οπτική γωνία του πληγέντος αυτή τη φορά.

Ο συνδετικός κρίκος των τριών μέχρι τώρα γνωστών ναυαγίων του Α! Π.Π. της περιοχής της Κέας, δηλ. των S/S Burdigala, HMHS Britannic & HMS Louvain ήταν αφ' ενός το Μέτωπο της Καλλίπολης και οι Βαλκανικοί πόλεμοι, και αφ' εταίρου το ασφαλές λιμάνι του Μούδρου της Λήμνου που είχε μετατραπεί σε Ναύσταθμο των συμμάχων της ΑΝΤΑΝΤ, προσελκύοντας αυξημένη κίνηση πλοίων από και προς αυτό, με διελεύσεις μέσω του στενού της Κέας (Keos Channel).

Το Γαλλικό πλοίο επέστρεφε με ρότα νότια ενώ τα δύο Αγγλικά είχαν αντίθετη κατεύθυνση, με ρότα Βόρεια. Και τα τρία συνάντησαν τη μοίρα τους από ενέργειες έμμεσες (νάρκες βυθού) ή άμεσες (τορπιλισμός) των Γερμανικών υποβρυχίων (U-73 και UC-22 αντίστοιχα).

Δύο αναφορές: από ένα επιβιώσαντα και ένα απολεσθέντα του Louvain παραθέτονται εδώ:
Jim Hanna's ship was torpedoed in WWI &
Tribute From a Yorkshire Town - The Sinking of HMS Louvain - and the story of Arthur Farrar

Το ξετύλιγμα ανθρώπινων ιστοριών είναι πάντα συγκινητικό. Υπάρχουν πολλά ονόματα επιβατών/πληρώματος για ψάξιμο...

Επίσης δύο λόγια για το όνομα Louvain. Μάλλον προέρχεται από τη Βελγική πόλη Leuven, 25 χιλ. ανατολικά των Βρυξελλών ή οποία αντιστάθηκε στα Γερμανικά στρατεύματα. Το πλοίο ως επιβατηγό S/S DRESDEN εκτελούσε πλόες στη γραμμή Νότια Αγγλία - Βέλγιο. Πρακτική του Αγγλικού Ναυαρχείου την εποχή εκείνη ήταν να δίνονται στα επιταγμένα πλοία ονόματα "ηρωικών" πόλεων, πόσο μάλλον η αλλαγή από DRESDEN

Η συνέχεια της πράγματι παραμυθένιας ιστορίας του "νέου" ναυαγίου, επί των οθονών μας!

[yan]

Η κατάδυση σε ναυάγιο είναι από μόνη της συγκλονιστική. Μπορεί να μοιάζει με επίσκεψη σε κάποιο μουσείο ή με μια προβολή τρισδιάστατης ταινίας, όπου ο κάθε δύτης γράφει το δικό του σενάριο και κάνει τη δική του σκηνοθεσία.

Πόσο μάλλον όταν αυτή η κατάδυση είναι ταυτόχρονα και ανακάλυψη. Τα ένστικτα του εξερευνητή ενεργοποιούνται και πλέον ανατριχιάζεις μόνο στην θέα του επιβλητικού όγκου.

Όταν δε έχουν προηγηθεί, έρευνα σε βιβλιοθήκες, ατέλειωτες ώρες στο διαδίκτυο, έξοδα, επικοινωνίες, τότε η κατάδυση οδηγεί στην εξερεύνηση, στην ανακάλυψη και στην ταύτιση, για να καταλήξει στη μετάδοση της γνώσης, προσθέτοντας ακόμα ένα κομμάτι στο παζλ της ιστορίας.

Να 'σαι καλά Δημήτρη, να συνεχίσεις να μας οδηγείς στα σιδερένια μονοπάτια του βυθού
.

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ]

να το πω λιγο αγοραια....

γεια σου ρε γκαλων με τα ωραια σου!

[Dimitris Galon]

@ Όλους

Γεια σας παιδιά,

σας ευχαριστώ όλους πολύ για τα καλά σας λόγια, αλλά το μόνο που έκανα εγώ ήταν να μεταφέρω τα γραφόμενα του κυβερνήτη του υποβρυχίου UC 22 στα ελληνικά. Δεν έχει να κάνει με κάποιο δικό μου οίστρο, αλλά με τον τρόπο γραφής του κυβερνήτη Carl Bünte. Έχοντας διαβάσει αρκετά πολεμικά ημερολόγια διαπίστωσα ότι ο κάθε κυβερνήτης έχει τον δικό του τρόπο και στίλ γραφής. Αν και τα στρατιωτικά πλαίσια της ημερολογιακής αναφοράς είναι στενά, πολλοί κυβερνήτες κατάφεραν να διαμορφώσουν ένα προσωπικό στιλ που περιείχε και τα δύο, και την στρατιωτική πληροφορία αλλά και κάποια ψήγματα λογοτεχνίας. Φέρνω σαν παράδειγμα κάποιους από τους γερμανούς κυβερνήτες υποβρυχίων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αναφερόμενος στον Waldemar Kophamel (U-35) και στον Gustav Sieß (U-73), οι οποίοι έγραφαν πολύ οικονομικά, με ελάχιστες αλλά σημαντικές πληροφορίες, κρατώντας μια απόσταση από τα δρώμενα. Εν αντιθέσει με αυτούς ο Wilhelm Marschall (UC-74) και ο Carl Bünte (UC-22) έχουν έναν λυρισμό στην αφήγηση τους, ζουν τα γεγονότα και αυτό μεταβιβάζεται και στον αναγνώστη.

Νομίζω ότι τα ανθρώπινα δημιουργικά χαρακτηριστικά, όσο και να περιορίζονται από τους κώδικες και τα πρωτόκολλα, πάντα θα βρουν τρόπο να εκδηλωθούν. Θυμάμαι ένα κομμάτι από το βιβλίο του Robert Harris με τον τίτλο ENIGMA. Η σκηνή έχει ως εξής. Μια από τις κοπέλες που εργάζεται στην τμήμα αποκωδικοποίησης μηνυμάτων ακούει στον ασύρματο χιλιάδες μηνύματα που στέλνουν οι γερμανικές υπηρεσίες από την Ρωσία μέχρι την Βόρεια Αφρική σε κώδικα Μορς. Ανάμεσα στους αποστολείς μηνυμάτων υπάρχει και κάποιος τον οποίον διακρίνει η κοπέλα πάντα από τον τρόπο μετάδοσης του. Τον περιγράφει σαν μεγάλο καλλιτέχνη και τον εξισώνει με πιανίστα κοντσέρτων δίνοντας μεγάλη σημασία στο προσωπικό του στιλ και στο στακάτο της μετάδοσης του μηνύματος.

Παιδιά, είναι ευχαρίστηση και μεγάλη μου τιμή να μοιράζομαι μαζί σας την χαρά της έρευνας, ιδιαίτερα όταν προκύπτουν και άμεσα αποτελέσματα. Με αφορμή ένα μήνυμα του Άκη Γκούμα σε άλλο φόρουμ, για την δράση των με ναυάγια ασχολούμενων δυτών στην Ελλάδα και των ομάδων που έχουν δημιουργηθεί, θα ήθελα να αναφέρω ότι για να εντοπίσει και να καταδυθεί κανείς τα ναυάγια του ελληνικού αρχιπελάγους δεν φθάνουν τρεις ζωές. Πάντα κάτι καινούργιο θα εντοπίζεται, κάτι καινούργιο θα γίνεται γνωστό. Πιστεύω ότι η κατάργηση των στεγανών και η πρόθυμα προσφερόμενη πληροφορία, είναι σε θέση να αλλάξει την μέχρι τώρα νοοτροπία, δημιουργώντας έναν διαφορετικό κώδικα συμπεριφοράς και αξιών, δίνοντας με τονν τρόπο αυτόν και την συλλογική αλληλουποστήριξη, την δυνατότητα ανάδειξης των ναυαγίων του ελληνικού αρχιπελάγους.

@ sfougarisb

Ναι Μπάμπη η περιγραφή του Ουμπέρτο Έκο πλησιάζει πολύ. Επίσης η περιγραφή του Robert Louis Stevenson στην εισαγωγή του "The Bottle Imp", πάλι σε παλαιοπωλείο, δίνει επίσης πολύ έντονα το ίδιο συναίσθημα, ενισχυμένο με την παρουσία μιας κρυφής απειλής.

Επίσης όταν θα φθάσουν και τα παραγγελθέντα ADM. 137/3715 και ADM. 1/8523/119 από το National Archives, τότε θα έχουμε και ενα μέρος από το άλλο 50% των πρωταγωνιστών της ιστορίας.

@ ΚΑΡΕΛΑΣ

Ναι Γιώργο, συνήθως αρκετοί από μας ξεκινούν με την έρευνα από το δίτομο έργο του Χρήστου Ντούνη, "Τα Ναυάγια στις Ελληνικές Θάλασσες", το οποίο, όσο και καλό να είναι, εμπεριέχει λάθη και έχει ελλείψεις. Δεν θέλω να μειώσω την τεράστια προσφορά του κυρίου Ντούνη και του έργου του μια και λάθη και ελλείψεις υπάρχουν και στα πιο αξιόπιστα και σημαντικά ιστορικά έργα, ακόμα και στα ίδια τα πολεμικά ημερολόγια. Ένα παράδειγμα είναι η αναφορά του κυβερνήτη του UC 22 για το τονάζ του πλοίου, το οποίο εκτιμά σε 7000 τόνους, ενώ το S/S LOUVAIN ήταν 1805 ΚΟΧ. Αυτό που θέλω να τονίσω όμως είναι ότι συνήθως η χρήσιμη πληροφορία προέρχεται από τις πρωτογενείς πηγές και όταν έχουμε την δυνατότητα να ερευνούμε σε αυτές, τότε πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.

Κάτι ακόμα σε σχέση με την βύθιση του LOUVAIN και τα αρχεία. Συνήθως όταν γίνεται ένα λάθος στην αρχειακή καταγραφή ενός γεγονότος, αυτό αναπαράγεται διότι πολλοί λίγοι ερευνητές γνωρίζουν την ύπαρξη της παρθενογένεσης, συνήθως ο ένας αντιγράφει τον άλλον. Γι΄ αυτό μίλησα και μιλάω πάντα για τις πρωτογενείς πηγές. Στην περίπτωση του LOUVAIN θα δεις, αν το ψάξεις, ότι η καταχώρηση βύθισης στα διάφορα αρχεία αναφέρει την περιοχή "Kelos". Αν δεν γνωρίζει κανείς ότι η Κέα ή Τζιά, όπως την αποκαλούμε σήμερα, ήταν γνωστή στις εμπόλεμες ευρωπαικές δυνάμεις, και στους δύο πολέμους, σαν Κέος, και δεν υπολογίσει ότι ο γραφέας που καταχώρησε το συμβάν έκανε λάθος προσθέτοντας ένα Λ, τότε δεν θα καταφέρει να φθάσει ποτέ στην Τζιά.

Αυτό όμως με το παραμύθι (βλ. παρά - μύθος) δεν το κατάλαβα. Επειδή όμως είσαι πολύ καλός φίλος και ξέρω την βαθιά σου καλοσύνη, είμαι σίγουρος ότι δεν το θεωρείς όπως θα μπορούσε να το εκλάβει ένας αρνητικά προσκείμενος στο θέμα.

Και κάτι ακόμα. Αυτό με το βάθος δεν είναι το πρόβλημα. Αυτό που μου φαίνεται δύσκολο, και με ανησυχεί, είναι η συχνή διέλευση πλοίων από τον δίαυλο της Κέας. Τέλος πάντων θα δούμε, προς στιγμήν ας εμβαθύνουμε στα ιστορικά. Έχει ψάξιμο ακόμα.

@ yan

Γιάννη, πάντα έγραφες και γράφεις ωραία και περιεκτικά ποστ.
Εμείς φίλε θα τα πούμε στον βυθό.

@ Δέλβε

Για να στο πω και στην γλώσσα σου φίλε, μετά από τόσα ταξίδια στην Ινδονησία επόμενο είναι, terima kasi banya.

[Dimitris Galon]

...και μια φωτογραφία του συνοδευτικού πλοίου που παρέμεινε στο σημείο τορπιλισμού και συνέλεξε τους επιβιώσαντες ναυαγούς του S/S LOUVAIN. Πρόκειται για την τορπιλάκατο HMS COLNE, και όχι αντιτορπιλικό (γερμ. Zerstörer) όπως αναφέρει ο κυβερνήτης του UC 22.

[apeiranthos]

Απίστευτο αλλά αληθινό.
Γειά σου Δημήτρη, είσαι μαγνήτης φίλε

[Dimitris Galon]

Αρχικό μήνυμα απο apeiranthos

Απίστευτο αλλά αληθινό.

Έτσι είναι Μανώλη.
Φαντάζομαι ότι το διασταύρωσες.

Λοιπόν, είναι μεσημέρι και χτυπάει το τηλέφωνο.

-Παρακαλώ
-Ο Λίνο είμαι, βρίσκομαι στο Αμβούργο. Τι θα έλεγες να συναντηθούμε;
-Πολύ ευχαρίστως αλλά δουλεύω μέχρι τις πέντε. Θα φύγω όμως λίγο νωρίτερα και θα συναντηθούμε στο κέντρο.
-Ωραία. Που;
-Εκεί κι εκεί.

Πράγματι συναντηθήκαμε. Ώρα αργότερα, και ενώ πίναμε καφέ, προέκυψε η ακόλουθη συζήτηση.

-Τι έκανες το απόγευμα;
-Τελείωσα κάτι δουλειές που είχα και μέχρι να έρθεις πετάχτηκα σε ένα παλαιοπωλείο που ξέρω στο κέντρο για να ρίξω μια ματιά.
-Βρήκες κάτι ενδιαφέρον;
-Ναι, ένα πολεμικό ημερολόγιο του UC 22.
-Να του ρίξω μια ματιά;
-Πολύ ευχαρίστως.