Το ιταλικό Βασιλικό Ναρκαλιευτικό R.D. 7

[Dimitris Galon]

Το ιταλικό ναρκαλιευτικό R.D.7 κατά την διάρκεια επιχείρησης στην βόρεια Αδριατική, τον Οκτώβρη του 1940. (© Collection Achille Rastelli)

Στις 15 Ιουνίου του 1942, το γερμανικό Πολεμικό Ημερολόγιο της «Γερμανικής Ναυτικής Διοίκησης Αττικής» (Kommandant der Seeverteidigung Attika), εμπεριέχει μια καταχώρηση η οποία αναφέρει ότι:

Στις 07.15, στο ναρκοπέδιο Μεθάνων βυθίστηκε το ιταλικό ναρκαλιευτικό πλοίο “RD7“, μετά από πρόσκρουση σε νάρκη. Σκάφη που απέπλευσαν από την Πέρδικα [Αίγινα] κατάφεραν να σώσουν 6 άτομα από τα συνολικά 24 άτομα του πληρώματος.



(Η καταχώρηση του ΚΤΒ της γερμανικής Ναυτικής Διοίκησης Αττικής (Seeko Attika)

Πρόκειται για ένα γεγονός το οποίο παρέμεινε γραμμένο στα «ψηλά» της ιστορίας, και αν δεν υπήρχαν οι γέροι ψαράδες της Πέρδικας και το ωραίο άρθρο του ιταλού ερευνητή Aldo Fraccaroli, με τον τίτλο IL DRAGAMINE «R.D.7», κανείς δεν θα γνώριζε σήμερα κάτι για το συγκεκριμένο ναυάγιο.

Φέτος, τον Αύγουστο του 2010, μετά από πολλές έρευνες και στηριγμένοι στα διορθωμένα στίγματα των ναυαγίων του Σαρωνικού από την Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού –όπως αυτά βρίσκονται καταχωρημένα στο δελτάριο των Οδηγιών προς τους Ναυτιλλόμενους, του τεύχους Μαρτίου 2010-, προσπαθήσαμε να βρούμε το προαναφερόμενο ναυάγιο χωρίς αυτό να σταθεί αρχικά δυνατό. Μόνο μετά από πολλές προσπάθειες και την συνδρομή του φίλου δύτη Βασίλη Π., καθώς και την βοήθεια περδικιωτών ψαράδων, καταφέραμε να το εντοπίσουμε, σε επικλινή βυθό, εκτινόμενο από τα 96 έως τα 102 μέτρα βάθος, στα νότια της ακατοίκητης νήσου Μονής, η οποία βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Αίγινας.

Το φερόμενο ως το ιταλικό ναρκαλιευτικό R.D.7 ναυάγιο, βρίσκεται βυθισμένο στην περιοχή του παλαιού ελληνικού ναρκοπεδίου το οποίο βρισκόταν ποντισμένο ανάμεσα στον Άγιο Γεώργιο Μεθάνων και την νήσο Μονή Αιγίνης.



Η ενδεικτική θέση του ναυαγίου R.D. 7

Στα μέσα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1916, το ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό, η Regia Marina Italiana, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης του στόλου του, υπέγραψε εθνικές συμβάσεις, με ιταλικά ναυπηγεία, για την κατασκευή 69 ναρκαλιευτικών, των 200 περίπου τόνων έκαστο. Από τα ναρκαλιευτικά αυτά, τα οποία έφεραν τα διακριτικά R.D., προερχόμενα από τον όρο «Regio Dragamine», που σημαίνει «Βασιλικό Ναρκαλιευτικό», παραδόθηκαν και τέθηκαν σε υπηρεσία πριν από το τέλος του πολέμου 26. Μετά το τέλος του πολέμου, το 1918, και μέχρι το 1926 παραδόθηκαν στο ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό άλλα 28. Ας ληφθεί υπ΄ όψιν ότι η Ιταλία συμμετείχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σαν σύμμαχος της Entente, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στο τέλος του πολέμου από την πλευρά των νικητών.

Αν και τα συγκεκριμένα πλοία είχαν, εν μέρει, σημαντικές κατασκευαστικές διαφορές, η γενική ναυπηγική τους φόρμα, σύμφωνα με τα σχέδια, ήταν όμοια. Η ναυπηγική γραμμή του σκάφους έμοιαζε με ρυμουλκό, φέρον κανόνι του ναυτικού, σε πυργίσκο, στο πρωραίο τμήμα του σκάφους, σκοπός του οποίου ήταν αφ΄ ενός η χρησιμοποίηση του για την βύθιση των αποκομμένων ναρκών, αλλά και ταυτόχρονα για την προστασία του σκάφους σε ναυμαχία ή σε αεροπορική επιδρομή.

Ένα από τα ναρκαλιευτικά αυτά, φέρον τον αύξοντα αριθμό κατασκευής 7, ήταν και το φερόμενο ως το R.D.7 ναυάγιο που βρίσκεται μέχρι σήμερα βυθισμένο στα νότια της νήσου Μονής. Το πλοίο παραγγέλθηκε στα ναυπηγεία Tosi, του Τάραντα (Taranto) της Ιταλίας, και η ναυπήγηση του άρχισε στις 15 Μαΐου του 1916. Καθελκύστηκε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1916 και παραδόθηκε στην Regia Marina στις 2 Μαρτίου του 1917. Τα γενικά τεχνικά του χαρακτηριστικά ήταν:

Κλάση: RD7
Τύπος: Ναρκαλιευτικό
Εκτόπισμα: 215,67 τόνοι
Ολικό μήκος: 35,25 μέτρα
Πλάτος: 5,88 μέτρα
Βύθισμα: 2,11 μέτρα
Κινητήρας: Κάθετη παλινδρομική μηχανή, τριπλής εκτόνωσης
Ισχύς μηχανής: 950 ίπποι (ονομαστική ιπποδύναμη)
Ενδεικτική ταχύτητα: 14,4 κόμβοι
Επιχειρησιακή εμβέλεια: 750 ναυτικά μίλια, με ταχύτητα 14 κόμβων
Κύριος οπλισμός: Ένα ναυτικό-αντιαεροπορικό κανόνι των 76/40
Βοηθητικός οπλισμός: Δύο πολυβόλα των 6,5 χιλ.
Ενδεικτικό πλήρωμα: 22 άτομα



(© Collection Achille Rastelli)

Κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου, και μέχρι τις 11 Ιουνίου του 1940, το R.D.7 ανήκε στον 21 Στολίσκο Ναρκαλιευτικών του ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού (XXI Flottiglia Dragamine) με βάση του το Λίντο της Βενετίας, επιχειρώντας στην βόρεια Αδριατική. Κατά το διάστημα αυτό η ταχύτητα του, λόγω παλαιότητας και συχνής χρήσης, μειώθηκε στους εννέα κόμβους. Στις 26 Μαρτίου του 1940 το πλοίο, με κυβερνήτη τον Salvatore Galatolo, εστάλη στην περιοχή των ελληνοαλβανικών συνόρων όπου και παρέμεινε μέχρι και την υπογραφή παράδοσης του ελληνικού στρατού στις «Δυνάμεις του Άξονα», από τον στρατηγό Γεώργιο Τσολάκογλου, τον Απρίλη του 1941. Στην συνέχεια, το R.D.7, κατέπλευσε στον Πειραιά όπου εντάχθηκε στον 39 Στολίσκο Ναρκαλιευτικών του ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού, επιχειρώντας πρωτίστως στην περιοχή του Σαρωνικού. Το βράδυ της 14ης Ιουνίου 1942, και βρισκόμενο κάτω από τις διαταγές του κυβερνήτη Vito Guglielmi, αναχώρησε, σαν εποπτικό σκάφος, για την τελευταία του αποστολή. Το πρωί της επόμενης ημέρας, 15 Ιουνίου 1942, πλέοντας στην θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην χερσόνησο Μεθάνων και στην νήσο Μονή Αιγίνης, προσέκρουσε σε νάρκη του παλαιού ελληνικού ναρκοπεδίου Αγίου Γεωργίου Μεθάνων-Μονής Αιγίνης, με αποτέλεσμα να βυθισθεί. Κατά την διάρκεια της βύθισης απωλέσθηκαν 18 από τα 24 μέλη του πληρώματος, συμπεριλαμβανομένου και του κυβερνήτη.

[Beracuda]

Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon

Το ιταλικό Βασιλικό Ναρκαλιευτικό.

Μόνο μετά από πολλές προσπάθειες και την συνδρομή του φίλου δύτη Βασίλη Π., καθώς και την βοήθεια περδικιωτών ψαράδων, καταφέραμε να το εντοπίσουμε, σε επικλινή βυθό, εκτινόμενο από τα 96 έως τα 102 μέτρα βάθος, στα νότια της ακατοίκητης νήσου Μονής, η οποία βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Αίγινας.

Ωραία νέα ανακάλυψη
Έγινε κατάδυση?
Αν ναι ανέβασε λίγες φωτογραφίες...

[Dimitris Galon]

Αρχικό μήνυμα απο Beracuda

Ωραία νέα ανακάλυψη
Έγινε κατάδυση?
Αν ναι ανέβασε λίγες φωτογραφίες...

Καλημέρα Βύρωνα,

όχι δεν έγινε κατάδυση, ειρήσθω εν παρόδω ότι πραγματοποιήσαμε καταδύσεις σε άλλο ιστορικό αντικείμενο για το οποίο θα αναφερθώ διεξοδικά σε άρθρο περιοδικού στο άμεσο μέλλον, με πολύ αρχειακό υλικό, φωτογραφίες ιστορικές και σύγχρονες, ιστορικά ντοκουμέντα, και πολύ απομυθοποίηση. Η έρευνα για την εντόπιση του φερόμενου ως R.D.7 ναυαγίου προέκυψε σαν απόρροια των αρχειακών ερευνών και των πληροφοριών από παλιούς ψαράδες, σε συνδυασμό με τις διορθώσεις στιγμάτων της Υδρογραφικής Υπηρεσίας, αν και το τελευταίο μάλλον εμπόδισε παρά βοήθησε τον εντοπισμό του ναυαγίου. Το συγκεκριμένο ναυάγιο βέβαια καταχωρήθηκε στην λίστα των καταδυτικών μας στόχων, και μετά την ανάλογη αξιολόγηση θα αποφασιστεί αν θα το καταδυθούμε άμεσα ή όχι.

Χαιρετώ
DG

[ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon

Καλημέρα Βύρωνα,

όχι δεν έγινε κατάδυση, ειρήσθω εν παρόδω ότι πραγματοποιήσαμε καταδύσεις σε άλλο ιστορικό αντικείμενο για το οποίο θα αναφερθώ διεξοδικά σε άρθρο περιοδικού στο άμεσο μέλλον, με πολύ αρχειακό υλικό, φωτογραφίες ιστορικές και σύγχρονες, ιστορικά ντοκουμέντα, και πολύ απομυθοποίηση. Η έρευνα για την εντόπιση του φερόμενου ως R.D.7 ναυαγίου προέκυψε σαν απόρροια των αρχειακών ερευνών και των πληροφοριών από παλιούς ψαράδες, σε συνδυασμό με τις διορθώσεις στιγμάτων της Υδρογραφικής Υπηρεσίας, αν και το τελευταίο μάλλον εμπόδισε παρά βοήθησε τον εντοπισμό του ναυαγίου. Το συγκεκριμένο ναυάγιο βέβαια καταχωρήθηκε στην λίστα των καταδυτικών μας στόχων, και μετά την ανάλογη αξιολόγηση θα αποφασιστεί αν θα το καταδυθούμε άμεσα ή όχι.

Χαιρετώ
DG

Δεν παύει πάντως να είναι μια ακόμα σημαντική ανακάλυψη!

Το θέμα των διορθώσεων παλαιότερων λάθος στιγμάτων της Υδρογραφικής που συνεχίζουν να είναι επίσης λάθος έχει αρχίσει και με απασχολεί σοβαρά. Κάποιες τελευταίες διορθώσεις βγάζουν ναυάγια στα βουνά!!!!!!! Τον τελευταίο μήνα έχω ξεκινήσει μια προσπάθεια αποκρυπτογράφισης υπολογίζοντας τις αποκλίσεις από τις διορθώσεις της Υδρογραφικής από τα πραγματικά στίγματα ναυαγίων που ξέρω.
Πάρτε παράδειγμα το στίγμα του Burdigala που αναρτήθηκε από την ομάδα του Kea dive expedition στο blog και δόθηκε και στο Λιμεναρχείο Λαυρίου εκτός από την Εναλίων (αν κάνω λάθος Δημήτρη διόρθωσέ με...)
Στις αναγγελίες προς ναυτιλομένους μηνός Απριλίου 2010 το στίγμα δίνεται 37 40 06,2 Β
24 17 40,8 Α (πηγή αναφέρεται το Λιμεναρχείο Λαυρίου) και με μια απλή μετατροπή από εδώ
http://www.fcc.gov/mb/audio/bickel/DDDMMSS-decimal.html

......................
αντί αυτού που δώσαμε τότε εδώ

http://keaexpedition2008.wordpress.com/

Η Υδρογραφική ξέρω πως χρησιμοποιούσε το γεωδαιτικό σύστημα WGS 84 με πρώτα , δεύτερα και τρίτα
Το στίγμα πάντως που δίνει για το Burdigala (που φαντάζομαι αυτό εννοεί) θα ταίριαζε κάπως μόνο σε συντεταγμένες δεκαδικών αριθμών (decimal co-ordinates).


Αν δίνουν επίτηδες κάποια στίγματα λάθος που με κάποιο τρόπο μετατρέπονται σε σωστά και οι κώδικες είναι γνωστοί μόνο σε "κάποιους" τότε τι να πω, φταίμε εμείς που τους πληροφορούμε...
Αν δεν είναι έτσι και δημοσιεύουν κάθε μήνα αρλούμπες στις "Αγγελίες προς ναυτιλομένους" τότε αυτό δεν είναι μόνο ηλιθιότητα , είναι κάτι παραπάνω...

[Dimitris Galon]

Αρχικό μήνυμα απο ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάρτε παράδειγμα το στίγμα του Burdigala που αναρτήθηκε από την ομάδα του Kea dive expedition στο blog και δόθηκε και στο Λιμεναρχείο Λαυρίου εκτός από την Εναλίων (αν κάνω λάθος Δημήτρη διόρθωσέ με...)

Έτσι όπως τα λες είναι Γιώργο.

Τι να διορθώσω εγώ, ήσουν εκεί και τα ξέρεις από πρώτο χέρι. Το στίγμα δόθηκε στο Λιμεναρχείο Λαυρίου, στην ΕΕΑ, και στον κύριο Κ. της Υδρογραφικής Υπηρεσίας προφορικώς και γραπτώς, συνοδευόμενο από μια πρωτόλεια έρευνα η οποία ταυτοποιούσε με αδιάσειστα στοιχεία την ταυτότητα του ναυαγίου. Η απάντηση ήταν η άμεση αμφισβήτηση και μια φαιδρή επιστολή με την προτροπή να καταδυθούμε στο στενό Τήνου Μυκόνου για να βρούμε το Burdigala. Ήταν η επίσημη θέση για να μην εκτεθεί ο επίτιμος. Ξέρεις ποιος και φαντάζομαι ότι τα θυμάσαι.

Και να ήταν μόνο αυτό; Στο χοντρό εθνικιστικό κόλλημα που έχουν φάει οι δημόσιες υπηρεσίες διαστρεβλώνεται η «ιστορική αλήθεια» τόσες πολλές φορές που θα μπορούσε να γεμίσει κανείς ένα ολόκληρο βιβλίο. Ένα παράδειγμα είναι ο υπερβολικός ηρωισμός του ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ (χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω τον ηρωισμό του πληρώματος του), το οποίο σύμφωνα με τους «ιστορικούς» του Πολεμικού Ναυτικού «Στις 18 Σεπτεμβρίου 1943 βύθισε σε συνεργασία με τα βρετανικά A/T FAULKNOR και ΕCLIPSE κοντά στην Αστυπάλαια και άλλη νηοπομπή, αποτελούμενη από τα φορτηγά ΡLUTO (2.000 τόν.) και PAOLO (4.000 τόν.) και το συνοδό τους Νο 2104». Την ίδια στιγμή που το HMS FAULKNOR είχε το γενικό διάταγμα, και το γερμανικό συνοδευτικό ανθυποβρυχιακό UJ 2104 (αυτό είναι το προαναφερόμενο Νο 2104) βρέθηκε μέρες αργότερα στην Αστροπαλιά να βομβαρδίζεται από την RAF.

Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον κάποια πράγματα θ΄ αλλάξουν προάγοντας την ιστορική αλήθεια σ΄ αυτό που κατά την γνώμη μου πρέπει να είναι, στις συντεταγμένες στοιχείων τα οποία καθορίζουν τα γεγονότα άσχετα από τις προθέσεις κάθε στρατόκαβλου. Μακριά από εθνικές επιθυμίες, ηρωικές προβολές ή φυλετικές αναδείξεις, προασπίζοντας το δικαίωμα στην έρευνα και την μέσα από αυτήν ανάδειξη των θυμάτων, όλων των εμπόλεμων, δίνοντας τους φωνή όπου σίγουρα, πάντα κατά την γνώμη μου, στο βάθος της υπάρχει η κραυγή «ποτέ ξανά πόλεμος».

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon

........
Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον κάποια πράγματα θ΄ αλλάξουν προάγοντας την ιστορική αλήθεια σ΄ αυτό που κατά την γνώμη μου πρέπει να είναι, στις συντεταγμένες στοιχείων τα οποία καθορίζουν τα γεγονότα άσχετα από τις προθέσεις κάθε στρατόκαβλου. Μακριά από εθνικές επιθυμίες, ηρωικές προβολές ή φυλετικές αναδείξεις, προασπίζοντας το δικαίωμα στην έρευνα και την μέσα από αυτήν ανάδειξη των θυμάτων, όλων των εμπόλεμων, δίνοντας τους φωνή όπου σίγουρα, πάντα κατά την γνώμη μου, στο βάθος της υπάρχει η κραυγή «ποτέ ξανά πόλεμος».

[Dimitris Galon]

Τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη ανακοίνωση για τον εντοπισμό του φερόμενου από τον γράφοντα ως το ιταλικό Βασιλικό Ναρκαλιευτικό R.D. 7 ναυαγίου, στα νότια της νήσου Μονής Αιγίνης, η καταδυτική ομάδα του Αντώνη Γράφα κατάφερε να καταδυθεί σε αυτό με επιτυχία, 72 περίπου χρόνια μετά την βύθισή του.

Οι καταδύσεις που πραγματοποιήθηκαν τον Φεβρουάριο του 2014, είχαν σαν κύριο στόχο την φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση του πλοίου, το οποίο βρίσκεται βυθισμένο σε βάθος 100 περίπου μέτρων, στην περιοχή που κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρισκόταν ποντισμένο το ελληνικό ναρκοπέδιο του Αγίου Γεωργίου Μεθάνων. Η έρευνα πεδίου και το οπτικό υλικό που προέκυψε από αυτήν, έδειξε ευθύς εξαρχής ότι επρόκειτο για το αναμενόμενο ναυάγιο του ιταλικού βασιλικού ναρκαλιευτικού R.D. 7 το οποίο βυθίστηκε, με τουλάχιστον δέκα οκτώ απώλειες, τον Ιούνιο του 1942.

Ο αναγνώστης που ενδιαφέρεται για περισσότερες και πιο διεξοδικές πληροφορίες θα τις βρει στο ανάλογο λήμμα της ιστοσελίδας του Αντώνη Γράφα με τον τίτλο „Ιταλικό Βασιλικό Ναρκαλιευτικό R.D. 7“.

Καλή ανάγνωση
DG

[pierre-sifnos]

Καλημέρα, για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται:
http://pierrekosmidis.blogspot.gr/20...post_4266.html

[Πολικός]

Τα συγχαρητήρια μου στην ομάδα για το εύρημα και την έρευνα. Να προσθέσω και εγώ τον οβολό μου με ένα σχέδιο του σκάφους:

0464.jpg
πηγή

Aξίζει πιστεύω να αναφέρουμε ότι από τα έξι πλοία της κλάσης R.D. 7 στον Πειραιά κατέπλευσε και το R.D.9. Μετά την ιταλική ανακοχή το πλοίο καταλήφθηκε από τους Γερμανούς και αρχικά έλαβε το διακριτικό GA.80 εντασόμενο στον στολίσκο ακτοφυλακής Αττικής (Küstenschutzflottille Attika) και αργότερα μετονομάστηκε M.1226. Βυθίστηκε στις 11.1.44 κατά το συμμαχικό βομβαρδισμό του Πειραιά.Θα μου επιτρέψετε και μια διόρθωση στο παρακάτω:

Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon

Από τα ναρκαλιευτικά αυτά, τα οποία έφεραν τα διακριτικά R.D., προερχόμενα από τον όρο «Regio Dragamine», που σημαίνει «Βασιλικό Ναρκαλιευτικό»

Τα αρχικά R.D. προέρχονται από τις λέξεις Rimorchiatore-Dragamine, δηλαδή "ρυμουλκά-ναρκαλιευτικά" μιας και τα σκάφη αυτά είχαν ναυπηγηθεί σε σχέδια ρυμουλκών.

Από τα υπόλοιπα R.D., στην Ελλάδα βυθίστηκαν τα R.D.35 και R.D.17 που επίσης περιήλθαν στους Γερμανούς ως GA.83 (κατόπιν Μ.1229) και GA.81 (κατόπιν Μ.1227) αντίστοιχα.

[Dimitris Galon]

Αγαπητέ Άρη σε χαιρετώ και σε ευχαριστώ αφενός για την συμμετοχή σου και αφετέρου για την προσθήκη του σχεδίου του σκάφους.

Είχα την εντύπωση, λόγω μιας επίσημης λίστας συντμήσεων της Regia Marina, ότι η σύντμηση του Rimorchiatore (ρυμουλκού) ήταν „Re“. Όπως όμως αναφέρεται στην ιστοσελίδα Regiamarina (πηγή) και οι δυο όροι ήταν σε χρήση (βλ. „where RD stands for "Regio Dragamine" or "Rimorchiatore Dragamine, Italian for Royal Minesweeper or Tug-Minesweeper“) οπότε και οι δυο όροι ισχύουν για τον συγκεκριμένο τύπο σκάφους.

Για τα υπόλοιπα ιταλικά ναρκαλιευτικά, στα οποία αναφέρεσαι, οι πληροφορίες ισχύουν σε γενικές γραμμές αν και υπάρχουν και κάποια λάθη. Παραθέτω εδώ κάποιες πληροφορίες από τα γερμανικά ημερολόγια πολέμου των μονάδων που σχετίζονται με την ιστορία των αναφερόμενων πλοίων και τα οποία ίσως ρίξουν λίγο επιπλέον φως στα γεγονότα και στις αναφορές σου.

Την 9.9.1943, μια ημέρα μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, τέθηκε σε ενέργεια από τον γερμανικό στρατό η επιχείρηση „Άξονας“ (Unternehmen „Achse“) η οποία είχε σαν στόχο την επίταξη ολόκληρου του ιταλικού οπλισμού. Σύμφωνα με την καταχώρηση στο ημερολόγιο πολέμου της Küstenschutzflottille Attika (βλ. συνημμένα) επιτάχθηκαν στον Πειραιά τα ιταλικά ναρκαλιευτικά RD 17 και RD 26, στο Λαύριο τα RD 9, RD 112 και RD 139, και στην Σύρο, από την 21. UJ-Flottille, το ιταλικό RD 35. Τα RD 9, 17, 26 και 35 προγραμματίστηκαν να ενταχθούν στην Küstenschutzflottille Attika με τους κωδικούς GA 80 (πρ. RD 9), GA 81 (πρ. RD 17), GA 82 (πρ. RD 26) και GA 83 (πρ. RD 35), όπου τα αρχικά GA σήμαιναν G = Griechenland (Ελλάδα) και A = Attika (Αττική). Ο αριθμός ήταν ο αύξοντας αριθμός του πλοίου. Η „Küstenschutzflottille Attika“ ήταν η πρώην 12η Küstenschutzflottille η οποία συστάθηκε τον Ιούλιο του 1941 στο Πειραιά και αργότερα μετονομάσθηκε σε Küstenschutzflottille Attika. Διαλύθηκε τον Οκτώβρη του 1944.

Πριν ενταχθούν τα ιταλικά ναρκαλιευτικά στην ΚΜ το RD 9 βυθίστηκε, όπως σωστά ανέφερες, την 11.1.1944 κατά τον μεγάλο συμμαχικό βομβαρδισμό του Πειραιά χωρίς ποτέ να ενταχθεί στην Küstenschutzflottille Attika και χωρίς ποτέ να λάβει τον προβλεπόμενο κωδικό GA 80. Τα GA 81 (πρ. RD 17), GA 82 (πρ. RD 26) και GA 83 (πρ. RD 35), εντάχθηκαν στην Küstenschutzflottille Attika την 15.1.1944 χωρίς όμως να τεθούν σε υπηρεσία μέχρι τον Μάρτιο του 1944. Το μόνο από τα πλοία αυτά το οποίο έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις ήταν το GA 81 (πρ. RD 17) το οποίο βυθίστηκε με πέντε απώλειες, μετά από μετατόπιση φορτίου και οπλισμού, το πρωί της 17.8.1944 στα βόρεια της Κρήτης. Η αποπεράτωση των GA 82 (πρ. RD 26) και GA 83 (πρ. RD 35) δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και μέχρι την αποχώρηση του γερμανικού στρατού από την Αττική, τον Οκτώβρη του 1944, τα πλοία αυτά βρίσκονταν συνεχώς σε επισκευή στην Σαλαμίνα. Η αναφορά του Hafenkommandant Piräus δεν αναφέρει βύθιση τους.

Στα γραφόμενα σου Άρη αναφέρεις ότι τα πλοία αυτά μετονομάστηκαν αργότερα σε M.1226 το GA 80 (πρ. RD 9), σε Μ.1227 το GA 81 (πρ. RD 17)και σε Μ.1229 το GA 83 (πρ. RD 35). Είμαι της άποψης ότι κάποιο λάθος κάνεις εκεί, καθώς τα πλοία αυτά παρέμειναν μέχρι το τέλος του πολέμου έχοντας τον κωδικό „GA“ και τους ανάλογους αύξοντες αριθμούς. Από πού έχεις την πληροφορία ότι τα πλοία απέκτησαν τους κωδικούς που ανέφερες; Μήπως πρόκειται για προσχεδιασμένα ονόματα τα οποία σχετίζονται με την επιχείρηση „Άξονας“ και είχαν προγραματισθεί να δοθούν στα πλοία αυτά;

Καλό απόγευμα.
Ευχαριστώ για την συμμετοχή, την προσφορά, και την ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων.
DG