Σ.E.A. 'ΤΗΘΥΣ'  

Επιστροφή   Σ.E.A. 'ΤΗΘΥΣ' > Σχετικά με την Αυτόνομη Κατάδυση > Εκπαίδευση, Προβληματισμοί και Εμπειρίες
Εγγραφή Forum Συχνές Ερωτήσεις Λίστα Μελών Ημερολόγιο Σημείωσε τα forums ως διαβασμένα

Ας μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, για ακόμη πιο απολαυστικές βουτιές...

 
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #11  
Παλιά 10-05-11, 09:55
Το avatar του χρήστη Χρηστος Ευθυμιου
Χρηστος Ευθυμιου Χρηστος Ευθυμιου is offline
Μέλος ΔΣ του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 11-04-2007
Περιοχή: Άλιμος
Μηνύματα: 2.974
Απάντηση: Κρίση πανικού.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο vanilly Εμφάνιση μηνυμάτων
Έβγαλα το open water πρίν από έναν χρόνο και από τότε μέχρι τώρα είχα την ευκαιρία να βουτήξω 11 φορές.. Η τελευταία βουτιά έγινε το Νοέμβριο και από τότε κατάφερα να ξαναβουτήξω αυτές τις μέρες (Μαιο)..
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο vanilly Εμφάνιση μηνυμάτων
Στη τελευταία βουτιά που έγινε ύστερα από 6 μήνες αποχής, πρίν το μέγιστο βάθος και ξαφνικά άρχισε το περιβάλλον να μη μου αρέσει... Ήταν αρκετά θολά και κρύα, ο τοίχος από πάνω μου, κάπως μου φάνηκε.., παρότι στο ίδιο μέρος είχα βουτήξει άλλες 3 φορές...
Και πιο κάτω

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο vanilly Εμφάνιση μηνυμάτων
Open water με 11 βουτιές….. και μέσα στις 11 βουτιές βάθη 30,7m και 40m. Και η επόμενη κατάδυση μετά από 6 μήνες…
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο vanilly Εμφάνιση μηνυμάτων
Και επιπλέον τα μέτρα που συνέβη το περιστατικό ήταν ήδη πολλά περισσότερα από όσα θα έπρεπε για μια βουτιά μετά από 6 μήνες.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία φωτογραφίζουν το σύνδρομο “Essoufflement” γαλλική λέξη που μεταφράζεται σε υπερκαπνία, δύσπνοια, σύνδρομο το οποίον εμφανίζεται υποβρυχίως αναπνέοντας από καταδυτική συσκευή που μπορεί να εξελιχτεί ακόμα και σε Black-out.

Συνήθως παρουσιάζεται σε αυτοδύτες οι οποίοι:
  • δεν έχουν καλή φυσική κατάσταση
  • έχουν παθολογικά αίτια
  • όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε πολύ δύσκολες απαιτήσεις μιας κατάδυσης
  • σε κατάδυση με χαμηλή θερμοκρασία νερού
  • εκτελούν αυξημένη σωματική εργασία
  • έχουν πρόβλημα κλειστοφοβίας κ.λ.π.

Τα πρώτα σημάδια είναι:
  • ανασφάλεια
  • φοβία
  • ταχυπαλμία
  • αυξημένος ρυθμός αναπνοής…..
Στην συνέχεια υπάρχει η αίσθηση ότι δεν επαρκεί ο αέρας που μας δίνει ο ρυθμιστής με αποτέλεσμα να εντείνεται ο ρυθμός της αναπνοής ακόμα περισσότερο. Στην εξέλιξη του φαινομένου συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες όπως:
  • η δύσκολη αναπνοή λόγου της πυκνότητας του αέρα που αναπνέουμε (σε κάπως μεγαλύτερα βάθη)
  • ο στροβιλισμός του αέρα μέσα στους πνεύμονες ο οποίος εμποδίζει σημαντικά την ανταλλαγή και την εκπνοή των αερίων
  • η αλλαγή τρόπου αναπνοής υποβρυχίως (βλέπε σημείωση).
Η αίσθηση ότι δεν επαρκεί ο αέρα μας αναγκάζει υποσυνείδητα να έχουμε πάντα τους πνεύμονες γεμάτους με αποτέλεσμα να αναπνέουμε μικρότερη ποσότητα αέρα, μερικές φορές ο αέρας παραμένει στους νεκρούς χώρους του αναπνευστικού μας συστήματος χωρίς να φτάνει σωστά στους πνεύμονες. Έτσι αυξάνει το διοξείδιο του άνθρακα CO2 ακόμα περισσότερο στο αίμα που ως γνωστόν ρυθμίζει το αναπνευστικό μας σύστημα.

Από κει και πέρα είναι θέμα 20-30 δευτερολέπτων το ξέσπασμα του πανικού. Πέρα των 20-30 δευτερολέπτων σε αυτό το στάδιο ο πανικός δεν είναι πλέον διαχειρίσιμος από το ίδιο άτομο.

Όπως αποδεικνύουν συστηματικές έρευνες, πολλά ατυχήματα οφείλονται σε αυτό ακριβώς το φαινόμενο, αυτοδύτες βρέθηκαν πνιγμένοι ενώ οι ρυθμιστές ήταν εντάξει και στις φιάλες με αρκετή ποσότητα αερίου, παρόλα αυτά βρέθηκαν πνιγμένοι και σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις χωρίς ρυθμιστή στο στόμα.

Τι μπορούμε όμως να κάνουμε ώστε να αποφύγουμε μια τέτοια εξέλιξη?
Κατά αρχήν το πρόβλημα δεν παρουσιάζεται ξαφνικά και αυτό είναι το ευτύχημα.
Αφού καταλάβουμε τις πρώτες ενδείξεις που προανέφερα, κάνουμε οικονομία δυνάμεων, δηλαδή σταματάμε να κολυμπάμε, αναπνέουμε και εκπνέουμε βαθιά (ελεγχόμενα) 3 - 4 φορές ανανεώνοντας τον αέρα στους πνεύμονες.

Κατ’ αυτό τον τρόπο επιστρατεύουμε τις τελευταίες αντιδράσεις του οργανισμού μας και μας δίνει την ευκαιρία μιας στοιχειώδους διαχείρισης του προβλήματος. Στην συνέχεια με την βοήθεια του συντρόφου μας (είναι καθοριστικής σημασίας και επιδρά θετικά στην ψυχολογία) αρχίζουμε ελεγχόμενη άνοδο φτάνοντας σιγά σιγά σε μικρότερο βάθος όπου η αναπνοή αρχίζει να επανέρχεται σε κανονική λειτουργία.

Σε κάμια περίπτωση δεν συνεχίζουμε την κατάδυση, παρά την διακόπτουμε αμέσως τηρώντας ταχύτητα ανόδου και τυχόν στάσεις αποσυμπίεσης.

Σημείωση:
Στο φυσικό μας περιβάλλον κάτω από ομαλές συνθήκες η εκπνοή είναι η κανονική κατάσταση, υποβρύχιως όμως και χωρίς την θεληση μας αντιστρέφεται και η κανονική κατάσταση είναι η εισπνοή. Αλλάζει επομένως και η χρονική σχέση του κύκλου αναπνοής. Ενώ στο φυσικό μας περιβάλλον o κύκλος αναπνοής είναι αναπνοή- εκπνοή-μικρό διάλειμμα-αναπνοή....., υποβρυχίως στην πλειοψηφία των δυτών είναι αντίστροφα, μικρό διάλειμμα-εκπνοή-εισπνοή-μικρό διάλειμα.........

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο vanilly Εμφάνιση μηνυμάτων
Την άλλη βδομάδα ξεκινάω το σχολείο για το advanced και θέλω να μου πάει καλά..


Χρήστος Ευθυμίου
__________________
Μέλος ΔΣ του Σ.Ε.Α ΤΗΘΥΣ
http://christos-efthymiou.blogspot.gr/
Απάντηση με παράθεση
 


Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέα θέματα
Δεν Μπορείτε να απαντήσετε
Δεν Μπορείτε να ανεβάσετε συνημμένα αρχεία
Δεν Μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματα σας

vB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας
Forum Jump


Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 04:51.


Powered by vBulletin® Version 3.6.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.