Σ.E.A. 'ΤΗΘΥΣ'  

Επιστροφή   Σ.E.A. 'ΤΗΘΥΣ' > Ο Σύλλογος 'ΤΗΘΥΣ' > Εκδηλώσεις - Δραστηριότητες - Δράσεις του Συλλόγου
Εγγραφή Forum Συχνές Ερωτήσεις Λίστα Μελών Ημερολόγιο Σημείωσε τα forums ως διαβασμένα

Ενημερωθείτε για τις δραστηριότητες του Συλλόγου. Οι προτάσεις σας είναι πάντα ευπρόσδεκτες...

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #11  
Παλιά 07-11-09, 16:56
Το avatar του χρήστη Έκτωρ
Έκτωρ Έκτωρ is offline
 
Εγγραφή: 20-11-2008
Περιοχή: Μεστά Χίου!
Μηνύματα: 430
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη εκδήλωση το ΔΣ και τα μέλη του συλλόγου που διαθέσαν χρόνο και μεράκι για να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η ομιλία του κ.Δαμάλα και συγχαίρω τον σύλλογο που για δεύτερη φορά (τουλάχιστον για έμενα) φέρνει σε επαφή την καταδυτική κοινότητα με τους πλέον καταρτισμένους ανθρώπους σε θέματα που μας αφοράνε και δεν έχουν να κάνουν καθεαυτού με την κατάδυση. (την προηγούμενη φορά είχαμε ακούσει έναν διδάκτωρ Αρχαιολογίας).

Υγ. Στην ενότητα τι δεν μου άρεσε από την εκδήλωση έχω να καταθέσω ότι τα ποτήρια που επιλέγετε δεν κάνουν για φραπέ, και ότι το πολύπατο σάντουιτς είναι μούφα και την επόμενη φορά πρέπει να προτιμήσετε το αντίστοιχο από τον τεκερνλή.
Yγ2.Για την δυσκολία πρόσβασης στον μπουφέ δεν σχολιάζω διότι ήταν αναμενόμενη (βλ. Έλενα σε προηγούμενη εκδήλωση) και είναι συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
__________________
www.tortugadive.gr
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 07-11-09, 18:54
Το avatar του χρήστη Σ.Ε.Α. ΤΗΘΥΣ
Σ.Ε.Α. ΤΗΘΥΣ Σ.Ε.Α. ΤΗΘΥΣ is offline
Ανακοινώσεις Δ.Σ. του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αυτοδυτών ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 05-04-2007
Μηνύματα: 984
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ειλικρινά πολύ όλους και όλες εσάς
που βρεθήκατε χτες μαζί μας στον Άλιμο,
σε αυτή την εκδήλωση γνωριμίας με κάποια από τα πιο όμορφα ζώα των θαλασσών μας.



Όπως είχε προγραμματιστεί, η εκδήλωση ξεκίνησε με την ελεύθερη προβολή της παρουσίασης «Καρχαρίας: Ο κυνηγός που έγινε θήραμα», μια όμορφη εισαγωγή στους πρωταγωνιστές της βραδιάς: τα καρχαριοειδή των ευρωπαϊκών θαλασσών. Την παρουσίαση μάς είχε παραχωρήσει η Οργάνωση Shark Alliance, μαζί με άλλο ενδιαφέρον υλικό για την υποστήριξη της εκδήλωσης όπως αφίσες, φόρμες συλλογής υπογραφών, κονκάρδες (δεν φτάσαν για όλους* –good news) κι ένα T-Shirt της European Shark Week, που ο Σύλλογος βρήκε πολύ ταιριαστό για τον Ομιλητή της βραδιάς μας Δημήτρη Δαμαλά.



Ο Δημήτρης μας είπε τα πάντα. Δεν ξέρουμε πώς το κατάφερε αυτό μέσα σε μόλις τρία τέταρτα που του είχαν παραχωρηθεί, αλλά το έκανε. Γνωρίσαμε τον καρχαρία από μέσα και από έξω, είδαμε πώς μεγαλώνουν τα δόντια του και πώς είναι φτιαγμένο το δέρμα του. Τον είδαμε να ζευγαρώνει και να γεννάει, μάθαμε πώς αισθάνεται και αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του, γνωρίσαμε τις ανάγκες και τις συμπεριφορές του.
Τον κοιτάξαμε από την οπτική γωνία του εχθρού: υπερευχάριστη για όλους μας η αναφορά του ομιλητή στην εργασία του Μανώλη Μπαρδάνη «Επιθέσεις Καρχαριών–Καταγραφές στην Ελλάδα», την οποία μάλιστα ο Δημήτρης επαίνεσε ως εξαιρετική δουλειά -Μανώλη .



Έπειτα είδαμε και τον Καρχαρία ως θύμα. Ως ένα ακόμα είδος αυτού του πλανήτη που αδυνατεί να προσαρμοστεί στις απειράριθμες απαιτήσεις –λογικές ή και απολύτως παράλογες- ενός άλλου γήινου είδους, του σοφού.



Είχαμε προγραμματισμένα 15 λεπτά σε περίπτωση που υπήρχαν ερωτήσεις... τελικά κρατήσαμε τον Δημήτρη όρθιο για τουλάχιστον ένα ακόμη μισάωρο .
Διψούσαμε να μάθουμε κάτι παραπάνω για ένα ζώο που στη συντριπτική μας πλειοψηφία είχαμε πρωτογνωρίσει από «Τα σαγόνια του καρχαρία»... Κι ήταν τόσο πολλά αυτά που δεν ξέραμε ή ξέραμε λάθος!


Ευχαριστούμε πολύ τον Δημήτρη Δαμαλά που υπερκάλυψε κάθε μας προσδοκία!

Ακολούθησε χαιρετισμός της Οργάνωσης Protect the Sharks Foundation και προβολή του ντοκιμαντέρ: "Δώσε μου μια αγκαλιά", σε σκηνοθεσία του Geert Droppers και ελληνικό υποτιτλισμό της Ραμπέας Ιατρίδου.
Μια ταινία που είχε συζητηθεί και παλιότερα στο φόρουμ και για την οποία είχαν εκφραστεί κάποιες ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσο προωθούσε τον καρχαρία σαν ένα ακόμα εν δυνάμει ...pet. Η πραγματικότητα αποδείχθηκε τελείως διαφορετική αφού το ντοκιμαντέρ στην ουσία πραγματευόταν την περίφημη «τονική ακινησία», μία ακόμα θαυμαστή και παράξενη βιολογική ιδιαιτερότητα των καρχαριών, που μένει ακόμα να κατανοηθεί σε βάθος από τους επιστήμονες. Κι αν λοιπόν υπήρξε οποιοσδήποτε δισταγμός όταν αρχικά η Οργάνωση Protect the Sharks Foundation, μέσω των ελλήνων εκπροσώπων της Ραμπέας Ιατρίδου και Νικόλα Σαμαρά, μάς πρότεινε την προβολή αυτής της ταινίας, μπορούμε πλέον με βεβαιότητα να πούμε ότι η εμπειρία άξιζε το κάθε ένα από τα 13 λεπτά της!

Νικόλα και Ραμπέα σας ευχαριστούμε ακόμα μία φορά και Ραμπέα πολλά συγχαρητήρια που έκανες για εμάς αυτήν την εμπειρία ελληνική!

Ακολούθησε ένα σύντομο διάλειμμα networking και massabooking και επιστρέψαμε στην αίθουσα για το πολυαναμενόμενο "Sharkwater".

Είχαμε ζητήσει εδώ και καιρό άδεια προβολής του. Όμως απάντηση δεν ερχόταν και το είχαμε σχεδόν ξεγράψει. Αλλά μόλις δυο εβδομάδες πριν την εκδήλωση, μας απάντησε η April Towel που μας παραχωρούσε με χαρά την άδεια προβολής, εφόσον επρόκειτο για αυτό τον σκοπό. Και τον ενθουσιασμό μας για αυτή την κατάφαση, ακολούθησε ένας μικρός πανικός όταν διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχαν ελληνικοί υπότιτλοι για την ταινία! Εν πάσει περιπτώση, λύθηκε και αυτό και η ταινία προβλήθηκε, μεταβάλλοντας την αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Αλίμου σε έναν μικρό, ζεστό, ημιθερινό κινηματογράφο...

Η ταινία απεικόνισε με τον καλύτερο τρόπο όλα όσα είχαμε μάθει για τους Καρχαρίες μέσα σε αυτό το ζωηρό απόγευμα.
Η April έχει ζητήσει να μάθει τις αντιδράσεις του κόσμου για την ταινία. Θα θέλαμε πολύ να ακούσουμε και εδώ τις απόψεις σας και να τις μεταφέρουμε -μαζί με τις θερμές ευχαριστίες μας για την ευγενική αυτή παραχώρηση- στην April Towel και τον Rob Stewart.

Συνήθως κάτι τέτοιες εκδηλώσεις αργούν να αρχίσουν. Η δική μας άργησε να τελειώσει γιατί απλά κανείς δεν ήθελε να φύγει.
Έπρεπε όμως κάποτε να αφήσουμε την αίθουσα οπότε μετακομίσαμε.



Σας ευχαριστούμε όλους. Μας κάνετε να αγαπάμε όλο και περισσότερο αυτόν τον Σύλλογο!


*Γιατί δεν φτάσαν οι κονκάρδες
__________________
Scuba Club Tethys

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Physalia : 08-11-09 στις 21:55. Αιτία: καστ α σπέλινγκ
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 08-11-09, 01:24
Το avatar του χρήστη georgiapap
georgiapap georgiapap is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 28-07-2009
Μηνύματα: 30
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Περίμενα να δω προχθές ένα ακόμα ντοκυμαντέρ για καρχαρίες αλλά με έκπληξη είδα ένα ‘έργο’ ολοκληρωμένο. Η ταινία Sharkwaterπραγματευόταν ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και το εξέταζε σε πολλά επίπεδα έχοντας ως στόχους τους σπουδαιότερους παράγοντες της ανθρώπινης συμπεριφοράς: περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, γνώσεις για περιβαλλοντικά θέματα, προσωπική επένδυση στο περιβάλλον, (κάποιες) γνώσεις για στρατηγικές περιβαλλοντικών δράσεων.

Ως προς το συναισθηματικό στοιχείο τα πράγματα ήταν έκδηλα. Οι σκηνές του σφαγιασμού των ψαριών ήταν ανατριχιαστικές ενώ αυτές με τους καρχαρίες που κολυμπούσαν στα γαλάζια νερά γύρω από τον ‘ήρωα’, γαλήνιες και χαλαρωτικές. (Τη διακαή επιθυμία του αφηγητή – σκηνοθέτη κ.λ.π. να βρίσκεται στο νερό με τους αγαπημένους του καρχαρίες προσωπικά δεν την καταλαβαίνω αλλά την σέβομαι. Είναι θέμα προσωπικής ανάγκης. Άλλωστε, αυτή είναι άλλη κουβέντα...).

Εκείνα τα στοιχεία όμως που πιστεύω ότι έκαναν την διαφορά είναι οι αναφορές της ταινίας σε θέματα κοινωνικά. Επιτέλους, τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι κοινωνικά προβλήματα. Οι καρχαρίες δεν εξολοθρεύονται επειδή κάποιοι κακοί άνθρωποι τους σκοτώνουν αλλά επειδή υπάρχει οικονομικό όφελος από αυτό.
Βεβαίως, η σύγχρονη κυρίαρχη φιλοσοφία είναι ακόμη ανθρωποκεντρική και αρνείται τον σεβασμό σε άλλα έμβια ή άβια στοιχεία. Όμως κι αυτή ακόμη η ανθρωποκεντρική θεώρηση πιστεύω πως υποστηρίζει και υποστηρίζεται από την οικονομική εξουσία γιατί την εξυπηρετεί.
Μου άρεσε λοιπόν ιδιαιτέρως η αναφορά στο παράνομο εμπόριο των πτερυγίων και η σύνδεση: παράνομη αλιεία από ψαράδες – διεφθαρμένες αρχές – μαφία της Ανατολής. Πιστεύω ότι ο τρόπος για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων δεν είναι απλά η περίφημη ‘ευαισθητοποίηση’ του κόσμου. Καλή κι αναγκαία είναι κι αυτή αλλά πρέπει αναγκαστικά να προχωρήσουμε στην συνειδητοποίηση των αλληλεξαρτήσεων κοινωνίας, οικονομίας και πολιτικής και βεβαίως στην συνειδητοποίηση της θέσης και της δυναμικής του ανθρώπου μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Μου άρεσε επίσης η αναφορά στη λειτουργία των τροφικών πλεγμάτων και στη σύνδεση που έγινε με το φαινόμενο του θερμοκηπίου: λιγότεροι καρχαρίες στην κορυφή – περισσότερα ζώα στα ενδιάμεσα στρώματα – λιγότερο φυτοπλαγκτόν στη βάση– περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα. Μπορεί τώρα αυτό να είναι απλώς μια υπόθεση αλλά ίσως και να αποδειχθεί...
Και μου άρεσε τέλος, η αναφορά στην ανθρώπινη άγνοια και στην αναπαραγωγή στερεοτύπων χωρίς ίχνος κριτικής διάθεσης, χωρίς καν λογική.

Τώρα, υπάρχουν και πράγματα που είδα με κάποιο σκεπτικισμό. Ένα μεγάλο κομμάτι της ταινίας ήταν αφιερωμένο στην δράση της SeaShepherd. Πέρα από τα προκαλούμενα αισθήματα ενθουσιασμού που ξεσηκώνει η - σκηνοθετημένη τουλάχιστον - παρουσίασή της, το αν έχει δικαίωμα κάποιος να καταφεύγει στην αυτοδικία για να πετύχει τον σκοπό του είναι θέμα προς συζήτηση. Βεβαίως, είναι η έλλειψη των θεσμών ή η ελλειπής λειτουργία τους που οδηγούν σε μια τέτοια επιλογή. Όμως, η απάντηση στην ανεπάρκεια των θεσμών οι οποίοι ως γνωστόν δηλώνουν μια υγιή συλλογικότητα, μια υγιή λειτουργία της κοινωνίας, δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι είναι η αυτοδικία ή οι ατομικές, μεμονωμένες δράσεις. Πιστεύω πως είναι η προσπάθεια δημιουργίας και λειτουργίας αυτών ακριβώς των θεσμών που λείπουν. Αλλά και πάλι ίσως έντονες δράσεις όπως αυτές να ωθούν προς την επιθυμητή κατάσταση... δεν ξέρω.
Σ’ αυτό το σημείο, βρήκα πολύ αισιόδοξη την αναφορά στις διαδηλώσεις του κόσμου στην Κόστα Ρίκα (μια όχι πλούσια χώρα) και αλλού, με αίτημα την προστασία των καρχαριών όταν μάλιστα αναφέρθηκε ότι αυτές είχαν και αποτέλεσμα. Και δεν μπόρεσα παρά να μην κάνω την μεταφορά στο μυαλό μου. Θα κάναμε εμείς στην πιο πλούσια και μορφωμένη Ελλάδα (τον παράδεισο του ατομισμού) κάτι παρόμοιο;

Ελπίζω να μη σας κούρασα. Τι γράφει ο άνθρωπος όταν Σάββατο βράδυ μένει μέσα επειδή το παιδί του έχει πυρετό.... τώρα Η1 είναι, Ν1 είναι, θα σας γελάσω...
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 08-11-09, 13:56
Το avatar του χρήστη Physalia
Physalia Physalia is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 29-01-2007
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 5.525
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Γεωργία, δεν θα μπορούσες να με βρίσκεις πιο σύμφωνη....
Τα πλανα με τις επιθέσεις του Sea Shepherd με βασάνισαν αισθητικά ακριβώς όσο και το ξέσκισμα των καρχαριών.

Γιατί ξέρω ότι εκείνη τη στιγμή, οι δυο πλευρές δεν μάχονται τον ίδιο πόλεμο.
Ο ένας έρχεται από κάπου μακριά, άλλη αισθητική, αλλη αντίληψη, άλλες ιεραρχίες, καλοταϊσμένος, και επιτίθεται σε ανθρώπους που δεν διαφέρουν από οποιονδήποτε άλλο ψαρά, κάνοντας κάτι από τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει για να ταϊσουν τις οικογένειές τους.

Είχαμε ακριβώς την ίδια συζήτηση με δυο φίλες μετά την ταινία.
Η μία συμφωνούσε μαζί μου, η άλλη μου έλεγε ότι αν δεν ήταν αυτός ο τύπος, πολλά φρικτά πράγματα θα συνέβαιναν ακόμα εκεί έξω. Έχει συμβάλει πολύ στον αγώνα ενάντια στην φαλαινοθηρία.
Το καταλαβαίνω και το σέβομαι. Αλλά αισθητικά εξακολουθώ να έχω πρόβλημα.

Θα ένιωθα πολύ καλύτερα αν η ταινία κουραζόταν -όσο κουράστηκε να μας εξηγήσει πόσο σημαντικός κρίκος ισορροπίας του ωκεανού είναι ο καρχαρίας- να μας εξηγήσει και γιατί η Κοσταρίκα βρίσκεται σε αυτή τη φτωχή μοίρα και αναγκάζεται να καταφεύγει στο λαθρεμπόριο για να συντηρηθεί. Και τι σχέση έχει η πατρίδα του Γουότσον με όλα αυτά....
Μετά θα ήμουν πλήρως καλυμένη.

(Τι να σου πρωτοπεί βέβαια μια ταινία θα μου πεις. Κριτικό πνεύμα και διάθεση για αναζήτηση και μάθηση χρειάζεται απ' όλους μας. Και νομίζω ότι η ταινία ήταν -αν μη τι άλλο- ένα αξιόλογο έναυσμα....)

(Τι έχει ο Νικόλας μας;; Περαστικά του.)
__________________
The fish doesn't think because the fish knows everything

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Physalia : 08-11-09 στις 14:11.
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 08-11-09, 19:46
Το avatar του χρήστη Dimitris Galon
Dimitris Galon Dimitris Galon is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 05-06-2007
Μηνύματα: 745
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Τώρα, υπάρχουν και πράγματα που είδα με κάποιο σκεπτικισμό. Ένα μεγάλο κομμάτι της ταινίας ήταν αφιερωμένο στην δράση της SeaShepherd. Πέρα από τα προκαλούμενα αισθήματα ενθουσιασμού που ξεσηκώνει η - σκηνοθετημένη τουλάχιστον - παρουσίασή της, το αν έχει δικαίωμα κάποιος να καταφεύγει στην αυτοδικία για να πετύχει τον σκοπό του είναι θέμα προς συζήτηση. Βεβαίως, είναι η έλλειψη των θεσμών ή η ελλειπής λειτουργία τους που οδηγούν σε μια τέτοια επιλογή. Όμως, η απάντηση στην ανεπάρκεια των θεσμών οι οποίοι ως γνωστόν δηλώνουν μια υγιή συλλογικότητα, μια υγιή λειτουργία της κοινωνίας, δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι είναι η αυτοδικία ή οι ατομικές, μεμονωμένες δράσεις. Πιστεύω πως είναι η προσπάθεια δημιουργίας και λειτουργίας αυτών ακριβώς των θεσμών που λείπουν. Αλλά και πάλι ίσως έντονες δράσεις όπως αυτές να ωθούν προς την επιθυμητή κατάσταση... δεν ξέρω.
Σ’ αυτό το σημείο, βρήκα πολύ αισιόδοξη την αναφορά στις διαδηλώσεις του κόσμου στην Κόστα Ρίκα (μια όχι πλούσια χώρα) και αλλού, με αίτημα την προστασία των καρχαριών όταν μάλιστα αναφέρθηκε ότι αυτές είχαν και αποτέλεσμα. Και δεν μπόρεσα παρά να μην κάνω την μεταφορά στο μυαλό μου. Θα κάναμε εμείς στην πιο πλούσια και μορφωμένη Ελλάδα (τον παράδεισο του ατομισμού) κάτι παρόμοιο;
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο physalia

Τα πλανα με τις επιθέσεις του Sea Shepherd με βασάνισαν αισθητικά ακριβώς όσο και το ξέσκισμα των καρχαριών.

Γιατί ξέρω ότι εκείνη τη στιγμή, οι δυο πλευρές δεν μάχονται τον ίδιο πόλεμο.
Ο ένας έρχεται από κάπου μακριά, άλλη αισθητική, αλλη αντίληψη, άλλες ιεραρχίες, καλοταϊσμένος, και επιτίθεται σε ανθρώπους που δεν διαφέρουν από οποιονδήποτε άλλο ψαρά, κάνοντας κάτι από τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει για να ταϊσουν τις οικογένειές τους.

Είχαμε ακριβώς την ίδια συζήτηση με δυο φίλες μετά την ταινία.
Η μία συμφωνούσε μαζί μου, η άλλη μου έλεγε ότι αν δεν ήταν αυτός ο τύπος, πολλά φρικτά πράγματα θα συνέβαιναν ακόμα εκεί έξω. Έχει συμβάλει πολύ στον αγώνα ενάντια στην φαλαινοθηρία.
Το καταλαβαίνω και το σέβομαι. Αλλά αισθητικά εξακολουθώ να έχω πρόβλημα.
Γεωργία και Μαρία,
διάβασα με μεγάλη προσοχή τα γραφόμενα σας, δυστυχώς η προσωπική μου πείρα και η άμεση επαφή με τους προαναφερόμενους χώρους και τις δραστηριότητες του γηγενούς πληθυσμού με οδηγούν στο να αμφισβητήσω ορισμένα από τα γραφόμενα σας. Κύριος άξονας των αναφορών σας είναι οι έννοιες "θεσμοί", σαν απόρροια της λειτουργικότητας μιας κοινωνίας ανθρώπων, "αυτοδικία", σαν απόρροια της άμεσης εφαρμογής μέτρων για την διατήρηση της βιοποικιλότητας σε συνδυασμό με την παγκόσμια εφαρμογή των κανόνων της εμπορευματοποίησης, "ατομικισμός", σαν απόρροια της συλλογικής κοινωνικής συνείδησης και της παγκοσμιοποίησης, καθώς και "αισθητική", σαν απόρροια ενός πολιτισμικού κύκλου ανάμεσα στους τόσους που υπάρχουν παγκοσμίως.

Κατ΄ αρχάς θα ήθελα να αναφέρω ότι πριν αρκετά χρόνια ταξίδεψα στα νησιά Galapagos και στην Isla del Coco όπου παρέμεινα για ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα καταδυόμενος σε απόμακρες περιοχές όπως τα ακατοίκητα νησιά Darwin και Wolf στο σύμπλεγμα των Galapagos. Όλο το διάστημα που βρέθηκα εκεί δεν υπήρξε μέρα που να μην συναντήσαμε παράνομους ψαράδες οι οποίοι αφ΄ ενός ψάρευαν καρχαρίες με άνομα μέσα, για τα πτερύγια τους -σε μια προστατευμένη περιοχή όχι μόνο σύμφωνα με τους νόμους του Εκουαδόρ αλλά και με παγκόσμιους-, αφ΄ ετέρου ψάρευαν νόμιμα και άλλα ψάρια για το "ξεκάρφωμα". Οι ψαράδες αυτοί δεν ήταν ντόπιοι αλλά προέρχονταν από ηπειρωτικές χώρες οι οποίες βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Δεν πρόκειται για σχετικά φτωχούς ψαράδες που ζουν την οικογένεια τους αλλά για σχετικά πλούσιους, τους οποίους θα δεις κάθε δεκαπέντε περίπου ημέρες να σκορπούν τα χρήματα τους με τις ανήλικες πόρνες του λιμανιού, τύφλα στο μεθύσι. Τα πλοία δε, με τα οποία ψαρεύουν μακριά από τις πάτριες ακτές, ανήκουν σε παράνομους στόλους οι οποίοι διακινούνται από βαρώνους του finning. Όλο το καλά σχεδιασμένο αυτό σύστημα δεν θα δούλευε αν δεν στηριζόταν από τις εκάστοτε διαιφθαρμένες κυβερνήσεις οι οποίες λαμβάνουν τα ανάλογα ποσά όχι μόνο για να μην βλέπουν αλλά και για να βρίσκουν παράθυρα στο finning. Αναφέρω για παράδειγμα την νομική αλλαγή που έγινε μετά την επίσκεψη του τότε προέδρου του Εκουαδόρ Lucio Guitiérrez στα Galapagos το 2004. Ενώ στην περιοχή απαγορευόταν ολότελα το εμπόριο των πτερυγίων καρχαρία, μετά την επίσκεψη του προέδρου άλλαξε και επέτρεψαν το εμπόριο πτερυγίων σε περίπτωση που οι καρχαρίες είχαν πιαστεί "τυχαία".
Θα ήθελα να αναφέρω ότι ΔΕΝ πρόκειται για φτωχούς ψαράδες, πρόκειται για φτωχούς γενικότερα οι οποίοι κατατάσσονται από τα καρτέλ του finning για να βγάλουν μεροκάματο το οποίο οι υπόλοιποι ντόπιοι θα ζήλευαν. Σε όλο αυτό το κλίμα τριτοκοσμικών χωρών οι θεσμοί περιορίζονται στην προστασία ουσιωδών και πρωτογενών αναγκών όπως είναι η τροφή, και η σχετικά αξιοπρεπής διαβίωση. Η αισθητική του πολιτισμικού αυτού κύκλου απορρέει από την διαδρομή της τροφής, της κάθε είδους αφόδευσης και της οικονομικής ευμάρειας. Είναι άμετρα ανθρωποκεντρική και οδηγείται πολύ εύκολα σε ακρότητες. Οι πλούσιοι στον ανατολικό Ειρηνικό, από την Costa Rica μέχρι το νότιο Περού, είναι οι ιδιοκτήτες τουριστικών εγκαταστάσεων, οι βαρώνοι του finning, οι βαρώνοι της coca, και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, από εκεί και κάτω το χάος. Επίσης το finning δεν ξεφεύγει φυσικά από τους νόμους του παγκόσμιου εμπορίου, της ζήτησης και της προσφοράς.

Κύριο μέσο ψαρέματος των καρχαριών είναι τα παραγάδια επιφανείας, τα οποία απλώνονται για χιλιόμετρα, όχι μόνο σε διεθνή αλλά και σε χωρικά ύδατα σε όλες τις θάλασσες του πλανήτη. Το θέμα αυτό διευθετείται εν μέρει από εθνικούς νόμους οι οποίοι χάνουν την ισχύ τους από την στιγμή που οι στόλοι του finning βρίσκονται σε διεθνή ύδατα. Η προβληματική αυτή ενισχύει τους βαρώνους και ολόκληρο τον μηχανισμό του finning μια και τους δίνει την δυνατότητα να λειτουργήσουν σε γκρίζες και νομικά μαύρες ζώνες. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τον φοβερό ρυθμό με τον οποίο αδειάζουν οι θάλασσες του πλανήτη, οδηγεί στην άμεση ανάγκη αντίστασης και αντιμετώπισης του προβλήματος. Εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο η αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού μου περίγυρου, σαν πρωτεύουσας, απαραίτητης και καθοριστικής αξίας, και λιγότερο η θεματική προσέγγιση μέσα από έναν μη υπάρχοντα αλλά βρεφικά λανθάνοντα παγκόσμιο αισθητικό κώδικα. Έτσι η εν μέρει άμεση δραστηριότητα της οργάνωσης Sea Sheperd με βρίσκει σύμφωνο σε μια πρακτική η οποία σκοπό έχει την άμεση δράση (direct action) για την προσωρινή εύρεση λύσης για παράνομα γεγονότα και πράξεις που χρησιμοποιούν τα νομικά κενά για να εκμεταλλευθούν τα παγκόσμια φυσικά αποθέματα.

Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω όλα αυτά ήταν η ανάγκη να καταθέσω την άποψη μου για ένα θέμα το οποίο έζησα και είδα από κοντά και με το οποίο με συνδέει μια προσωπική ουσιαστική προβληματική η οποία καθορίζει, σε σημαντικό βαθμό, και την α-λανθάνουσα αισθητική μου.
Σας χαιρετώ και τις δυο.
DG

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Dimitris Galon : 08-11-09 στις 21:04.
Απάντηση με παράθεση
  #16  
Παλιά 08-11-09, 21:31
Το avatar του χρήστη Physalia
Physalia Physalia is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 29-01-2007
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 5.525
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Δημήτρη, αν δεν έχεις ήδη δει το sharkwater δες το οπωσδήποτε.
Όλα αυτά που μας είπες, όλα αυτά που έχεις κι εσύ -τυχερέ για την καλή τους πλευρά- ζήσει, απεικονίζονται στην ταινία πολύ εύστοχα πιστεύω.

Δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ με όσα λες.
Για την ακρίβεια, αν η Sea Shepherd την έπεφτε κατευθείαν στους βαρώνους, θα την είχα ίνδαλμα μάλλον.
Η τιμή του πτερυγίου, έλεγε ο Rob, ξεκινούσε στην Κόστα Ρϊκα στα 160 λεπτά, κι έφτανε να πωλείται στις αγορές της Ασίας μέχρι και $400.
Αν η Sea Shepherd τα έβαζε με αυτόν που κέρδιζε την υπεραξία (νόμιμος και μουράτος στο υπερπολυτελές εστιατόριό του), super fine with me. Όμως τα βάζει με αυτόν που ρισκάρει κάθε μέρα τον πωπό του για 160 λεπτά.
Εξακολουθώ λοιπόν να μην έχω αποφασίσει, αλλά σε οποιαδήποτε περίπτωση είμαι φαν της βιοποικιλότητας και αν το είδος Sea Shepherd υπάρχει κι επιβιώνει σημαίνει προφανώς ότι υπάρχει και ο θώκος του στο οικοσύστημα...

Χαιρετισμούς και από μένα!
__________________
The fish doesn't think because the fish knows everything

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Physalia : 08-11-09 στις 21:54.
Απάντηση με παράθεση
  #17  
Παλιά 09-11-09, 01:58
Το avatar του χρήστη emmy
emmy emmy is offline
 
Εγγραφή: 28-11-2007
Περιοχή: ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Μηνύματα: 137
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Συγχαρητήρια για την εκδήλωση και όλη την οργάνωση!

Ξεκινώντας με την ομιλία του Δ.Δαμαλά η οποία είχε πολύ ενδιαφέρον, μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε σημαντικά πράγματα για τα –τελικά-συμπαθητικά αυτά πλάσματα (…δεν περίμενα να το έλεγα εγώ ποτέ αυτό…) και να λυθούν βασικές απορίες.

Το Gimme a hug me, ήταν μια αποκάλυψη της ''άλλης'' πλευράς των ''τρομερών αυτών θηρίων''.
Στο τέλος της προβολής προέκυψε μια διαφωνία μεταξύ μας, για το αν ήταν σωστή η εικόνα που περνούσε η ταινία δηλαδή το ''αγγίζουμε- ταΐζουμε -χαϊδεύουμε- παίζουμε'' με τους καρχαρίες, ουσιαστικά παρεμβαίνοντας στην φύση τους.
Νομίζω πως ήταν η πρώτη φορά που δεν με ενόχλησε αυτή η παρέμβαση, έχοντας στο μυαλό μου ότι γίνεται προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο και να περάσει μια εικόνα διαφορετική από αυτή του φονιά-κυνηγού, που έχει καθιερωθεί Χολιγουντιανά από τον Spielberg.
Προσωπικά με συγκίνησε αυτή η επαφή του καρχαρία με τον άνθρωπο και μου έβγαλε μια τρυφερότητα που με ξάφνιασε…

Το Shearwater με σόκαρε, αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός του.
Όπως και η Μαρία πίστεψα ότι οι παράνομοι ψαράδες, μάλλον φουκαριάρηδες μεροκαματιάρηδες είναι που ρισκάρουν για να επιβιώσουν και θα μπορούσα να βρω σημαντικά ελαφρυντικά στην στάση τους. Η περιγραφή του Δημήτρη για το τι ισχύει στην περιοχή με προβλημάτισε και με έκανε να νιώσω ανόητα ρομαντική…
Ανεξάρτητα από το τι τελικά ισχύει (που σαν αποτέλεσμα δεν έχει και πολύ σημασία), ένιωσα απίστευτη οργή και απογοήτευση από το γεγονός ότι οι τελευταίες παρθένες περιοχές του πλανήτη (αν είναι δόκιμος ο όρος…) γίνονται τόσο εύκολα έρμαιο στα χέρια του κέρδους και του χρήματος.
Και δεν ήταν μόνο το κυνήγι του καρχαρία. Εκεί θα μπορούσα να δεχτώ ότι είναι θέμα ενημέρωσης για την σχέση που έχει με την τροφική αλυσίδα και την επίδραση στο περιβάλλον.
Αυτό που μπόρεσα να δεχτώ ήταν το προκλητικό πέταμα τόνων ψαριών, μετά από την απλή αφαίρεση των πτερυγίων τους ή μετά από την διαπίστωση πως δεν πιάνουν αρκετά δολάρια ώστε να αξίξει να μεταφερθούν στην στεριά!
Σε τελική, αν αυτό το κρέας γινόταν τροφή για να θρέψει κάποιους ανθρώπους που πεινάνε, ε σαφώς θα μπορούσα να το αποδεχτώ, αλλά να πετιούνται τόνοι τροφής στην θάλασσα σαν άχρηστη μάζα, ήταν πραγματικά εξοργιστικό.
Επιπλέον, η παιδεία των ανθρώπων αυτών, που επιτρέπει τον ακρωτηριασμό ζωντανών πλασμάτων ή την βάναυση θανάτωση τους χωρίς καμιά ηθική αναστολή, χωρίς προβληματισμούς για τον πόνο που προκαλούν, ήταν ίσως το σημείο που με απογοήτευσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην ταινία.
Το αισιόδοξο τέλος της ταινίας, με τις διαμαρτυρίες των κατοίκων των περιοχών που έδειχναν να συνειδητοποιούν την κρισιμότητα της κατάστασης, δεν ξέρω αν ήταν πράγματι μήνυμα πως κάτι αλλάζει ή αν απλά δικαιολογούσε την αμφισβητούμενη δράση της Sea Shepherd…

Πολύς προβληματισμός...

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη emmy : 09-11-09 στις 02:08.
Απάντηση με παράθεση
  #18  
Παλιά 09-11-09, 15:47
Το avatar του χρήστη Dimitris Galon
Dimitris Galon Dimitris Galon is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 05-06-2007
Μηνύματα: 745
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Δημήτρη, αν δεν έχεις ήδη δει το sharkwater δες το οπωσδήποτε.
Το έχω δει Μαρία. Έχω και γω τα προβλήματα μου με το "ντοκιμαντέρ" αυτό. Ένα κύριο είναι ότι δεν καταφέρνει, κατά την γνώμη μου, να δείξει την σφαιρικότητα του προβλήματος σε παγκόσμια κλίμακα, όπως π.χ. το finning στην νοτιοανατολική Ασία, στην νότια Αφρική, στον Ινδικό κλπ, καθώς και τον ρόλο των ευρωπαικών χωρών, π.χ. Ισπανία και Ιταλία, στην παγκόσμια αγορά του εμπορίου προιόντων από καρχαρία. Επίσης ο τρόπος προσέγγισης του προβλήματος από τον Rob ήταν, στο ντοκιμαντέρ, φιλτραρισμένος και καδραρισμένος μέσα από παρωχημένα σχήματα, ρόλους και τεχνικές με αποτέλεσμα ένα συλλογικό και παγκόσμιο πρόβλημα να περιορίζεται από την αισθητική παρέμβαση του υποκειμένου/περσόνα/αφηγητή.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Η τιμή του πτερυγίου, έλεγε ο Rob, ξεκινούσε στην Κόστα Ρϊκα στα 160 λεπτά, κι έφτανε να πωλείται στις αγορές της Ασίας μέχρι και $400.
Αν η Sea Shepherd τα έβαζε με αυτόν που κέρδιζε την υπεραξία (νόμιμος και μουράτος στο υπερπολυτελές εστιατόριό του), super fine with me. Όμως τα βάζει με αυτόν που ρισκάρει κάθε μέρα τον πωπό του για 160 λεπτά.
Η τιμή των πτερυγίων, η οποία κυμαίνεται γύρω στα 500 ευρώ το κιλό (εξαρτάται αν πρόκειται για κύρια πτερύγια ή για δευτερεύοντα - κύρια θεωρούνται το ραχιαίο και τα στηθαία) στις αγορές τις Ασίας αυξάνεται καθώς μέχρι να φθάσουν στην τελική μορφή κατανάλωσης τα πτερύγια περνούν από μια κοπιαστική και χρονοβόρα επεξεργασία. Οι γνώστες που αναλαμβάνουν την επεξεργασία αυτή βρίσκονται στην νοτιοανατολική Ασία και είναι οι περισσότεροι από αυτούς Κινέζοι, αποτελούν δε έναν σημαντικό παράγοντα στην ασιατική οικονομία και προστατεύονται από το εργατικό δίκαιο των εκάστοτε χωρών. Αν προσέξεις θα δεις ότι τα πτερύγια των καρχαριών στην τελική τους καταναλώσιμη μορφή είναι λευκά και σχεδόν έτοιμα να κοπανιστούν έτσι ώστε σαν ίνες, μοιάζουν με διαφανή μακαρόνια, να μπουν στην σούπα η οποία κατασκευάζεται με βάση το κοτόπουλο. Η υπεραξία λοιπόν η οποία προκύπτει από τις φάσεις επεξεργασίας του αρχικού προιόντος μοιράζεται σε διάφορους οι οποίοι ή κρύβονται ή βρίσκονται κάτω από κρατική προστασία ή και τα δύο. Αν προστεθεί στο γεγονός αυτό η δυσκαμψία των εθνικών νόμων, η μη εφαρμοσιμότητα των αποφάσεων της FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations), η αναπαραγωγικότητα των καρχαριών -με σεξουαλική ωριμότητα που φτάνει μέχρι και τα 30 χρόνια-, η αυξανόμενη ζήτηση για πτερύγια καρχαριών και η ταυτόχρονη αύξηση των τιμών, οδηγεί άμεσα στο συμπέρασμα ότι μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι θεσμοί μέσα από την κοινωνική συμβολή στην προβληματική, δεν θα υπάρχει πλέον το είδος για να προστατευθεί.
Τώρα όσον αφορά αυτόν που ρισκάρει τον ποπό του για 160 λεπτά, όταν την ίδια στιγμή ο ανάλογος εργαζόμενος στην χώρα του δουλεύει κάτω από απάνθρωπες συνθήκες δεκάωρο για 18 λεπτά, και μάλιστα να θεωρεί ότι έχει πιάσει την καλή, να σου πω την αλήθεια δεν με κόφτει και ιδιαίτερα.
Θα πρέπει εδώ να προσθέσω ότι τα τελευταία χρόνια έχω σχηματίσει πολύ κακή γνώμη για τους κάθε είδους "ψαράδες" ακόμα και στην πατρίδα μας. Όταν περπατάς στην παραλία και ξέρεις ότι όλοι ξέρουν ποιοι ρίχνουν τους δυναμίτες οι οποίοι έχουν ξηλώσει ολόκληρα κομμάτια από τον Βρετανικό, δεν μπορείς να εξακολουθείς να αγνοείς το πρόβλημα.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Εξακολουθώ λοιπόν να μην έχω αποφασίσει, αλλά σε οποιαδήποτε περίπτωση είμαι φαν της βιοποικιλότητας και αν το είδος Sea Shepherd υπάρχει κι επιβιώνει σημαίνει προφανώς ότι υπάρχει και ο θώκος του στο οικοσύστημα...


Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Emmy
Και δεν ήταν μόνο το κυνήγι του καρχαρία. Εκεί θα μπορούσα να δεχτώ ότι είναι θέμα ενημέρωσης για την σχέση που έχει με την τροφική αλυσίδα και την επίδραση στο περιβάλλον.
Αυτό που μπόρεσα να δεχτώ ήταν το προκλητικό πέταμα τόνων ψαριών, μετά από την απλή αφαίρεση των πτερυγίων τους ή μετά από την διαπίστωση πως δεν πιάνουν αρκετά δολάρια ώστε να αξίξει να μεταφερθούν στην στεριά!
Σε τελική, αν αυτό το κρέας γινόταν τροφή για να θρέψει κάποιους ανθρώπους που πεινάνε, ε σαφώς θα μπορούσα να το αποδεχτώ, αλλά να πετιούνται τόνοι τροφής στην θάλασσα σαν άχρηστη μάζα, ήταν πραγματικά εξοργιστικό.
Αυτό ακριβώς είναι το shark finning, το κόψιμο των πτερυγίων και το πέταγμα του υπόλοιπου ψαριού το οποίο πεθαίνει από ασφυξία μια και δεν μπορεί να κινηθεί. Ο λόγος που πετάνε το ψάρι μετά το κόψιμο των πτερυγίων του είναι η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης. Έτσι προτιμούν, είναι και λογικό, να αποθηκεύσουν στον περιορισμένο χώρο που έχουν τα ακριβά πτερύγια παρά το φθηνό κρέας του καρχαρία. Ένα από τα κύρια μέτρα που έλαβαν οι χώρες οι οποίες προσπαθούν να περιορίσουν την εκμετάλλευση των αποθεμάτων καρχαρία είναι τα πτερύγια που κόβονται να ξεφορτώνονται μαζί με το σώμα του ψαριού στην στεριά. Με τον τρόπο αυτό περιορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την υπεραλίευση του είδους.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Emmy
Επιπλέον, η παιδεία των ανθρώπων αυτών, που επιτρέπει τον ακρωτηριασμό ζωντανών πλασμάτων ή την βάναυση θανάτωση τους χωρίς καμιά ηθική αναστολή, χωρίς προβληματισμούς για τον πόνο που προκαλούν, ήταν ίσως το σημείο που με απογοήτευσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην ταινία.
Πως το λένε "άλλοι λαοί, άλλα ήθη" και συμπληρώνω με το "άλλοι πολιτισμικοί κύκλοι άλλη αισθητική".

DG
Απάντηση με παράθεση
  #19  
Παλιά 09-11-09, 18:09
Το avatar του χρήστη georgiapap
georgiapap georgiapap is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 28-07-2009
Μηνύματα: 30
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Καταλαβαίνω απόλυτα την αγανάκτηση ενός ανθρώπου, που έχει συνείδηση της σχέσης του με τον κόσμο, για το θέμα που μιλάμε και για άλλα παρόμοια. Είμαστε πολλοί που αγανακτούμε. Παρόλα αυτά θα επιμείνω.

Δημήτρη, είπες ότι σε 'ενδιαφέρει περισσότερο η αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού σου περίγυρου, σαν πρωτεύουσας, απαραίτητης και καθοριστικής αξίας'.

Το να στοχεύουμε στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της φύσης μόνο, ή κάποιου στοιχείου της φύσης παραβλέποντας την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού της γης, έχω πειστεί ότι είναι άτοπο. Βεβαίως και το φυσικό περιβάλλον αποτελεί πρωτεύουσα αξία. Όμως, είναι δυνατή η αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού μόνο περιβάλλοντος; Η αειφορία έχει σχέση με το τρίπτυχο (τουλάχιστον): φύση, κοινωνία, οικονομία.

Όταν κάποιοι πεθαίνουν από την πείνα, θα επιδιώξουν να καλλιεργήσουν λίγο σιτάρι με όσο το δυνατόν περισσότερα λιπάσματα και φυτοφάρμακα για να έχουν μεγαλύτερη απόδοση και σκασίλα τους για τη βιοποικιλότητα. Και θα είναι λάθος να τους κατηγορήσουμε γι αυτό ασκώντας κριτική εκ του ασφαλούς.
Τα περιβαλλοντικά προβλήματα δεν γίνεται να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα. Αυτή είναι μια κακή διαχειριστική πρακτική η οποία όμως στηρίζεται σε μια ανάλογη φιλοσοφία διαχείρισης και όχι πολιτικής. Η φιλοσοφία αυτή θεωρείται υπεύθυνη - ανάμεσα σε άλλες αιτίες - για τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Πώς θα συμβάλλει στη λύση τους;

Πιστεύω λοιπόν ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από ‘πολιτική’ με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Από πολίτες με συνείδηση όλων των σχέσεων που μπορεί να έχουν: και μεταξύ τους και με τη φύση. Νομίζω ότι η προσπάθεια για την αποκατάσταση τέτοιας πολιτικής αποτελεί την πιο αποτελεσματική περιβαλλοντική δράση και όχι το να σώσουμε μεμονωμένα μερικά άτομα από το ένα είδος εδώ και από το άλλο εκεί. Οι ακτιβιστκές ενέργειες βίαιες ή μη, αν έχουν κάποια δυναμική, είναι ότι κάνουν γνωστό το πρόβλημα, δεν το λύνουν. Να δεχθτώ ότι είναι αναγκαίες. Δεν πιστεύω όμως ότι είναι και ικανές.

Γι αυτό άλλωστε και τώρα τελευταία σε πολλές χώρες της Ευρώπης κυρίως, ο σχετικός τομέας της εκπαίδευσης, αυτό που λέμε ‘περιβαλλοντική εκπαίδευση’ προτείνεται να μετονομαστεί σε ‘εκπαίδευση για τη δημοκρατία’. Μπορεί να φαίνεται άσχετο, όμως σε μια τέτοια λογική όπως η παραπάνω, δεν είναι. Και ο στόχος της δεν είναι η προστασία της φύσης αλλά είναι άτομα με τη συνείδηση και τη δύναμη που χρειάζεται για να ‘δράσουν υπέρ του περιβάλλοντος’, δηλαδή πολίτες με όλη τη σημασία της λέξης.

Αυτά, και χαίρομαι για την κουβέντα.
Απάντηση με παράθεση
  #20  
Παλιά 09-11-09, 20:18
Το avatar του χρήστη Dimitris Galon
Dimitris Galon Dimitris Galon is offline
Μέλος του Συλλόγου ΤΗΘΥΣ
 
Εγγραφή: 05-06-2007
Μηνύματα: 745
Απάντηση: 6.11.2009: Σ.Ε.Α. "Τηθύς" - Shark Alliance: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για τους Καρχαρίες

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Καταλαβαίνω απόλυτα την αγανάκτηση ενός ανθρώπου, που έχει συνείδηση της σχέσης του με τον κόσμο, για το θέμα που μιλάμε και για άλλα παρόμοια. Είμαστε πολλοί που αγανακτούμε. Παρόλα αυτά θα επιμείνω.
Γεια σου Γεωργία, αν εννοείς εμένα θα πρέπει να σου πω ότι κάνεις λάθος, δεν είμαι αγανακτισμένος απλώς προσπαθώ να βάλω τα πράγματα, και με αυτό εννοώ τις εμπειρίες μου, σε μια σειρά η οποία ίσως να είναι σε θέση να αποδώσει κάτι από αυτό που ονομάζουμε "πραγματικότητα".

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Δημήτρη, είπες ότι σε 'ενδιαφέρει περισσότερο η αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού σου περίγυρου, σαν πρωτεύουσας, απαραίτητης και καθοριστικής αξίας'.
Όχι Γεωργία δεν είπα ακριβώς αυτό, είπα ότι "με ενδιαφέρει περισσότερο η αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού μου περίγυρου, σαν πρωτεύουσας, απαραίτητης και καθοριστικής αξίας, και λιγότερο η θεματική προσέγγιση μέσα από έναν μη υπάρχοντα αλλά βρεφικά λανθάνοντα παγκόσμιο αισθητικό κώδικα.". Αλλά πέρα από την "αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού μου περίγυρου" υπάρχουν πράγματα τα οποία με ενδιαφέρουν ακόμα πιο πολύ. Είναι θέμα αξιολόγησης και προτεραιοτήτων, απλώς ένας αισθητικός κώδικας εφαρμόσιμος σε παγκόσμια κλίμακα, ο οποίος ίσως και να δημιουργηθεί μετά την παρέλευση χιλιάδων χρόνων δεν ανήκει στις τωρινές μου προτεραιότητες.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Το να στοχεύουμε στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της φύσης μόνο, ή κάποιου στοιχείου της φύσης παραβλέποντας την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού της γης, έχω πειστεί ότι είναι άτοπο. Βεβαίως και το φυσικό περιβάλλον αποτελεί πρωτεύουσα αξία. Όμως, είναι δυνατή η αειφόρα ανάπτυξη του φυσικού μόνο περιβάλλοντος; Η αειφορία έχει σχέση με το τρίπτυχο (τουλάχιστον): φύση, κοινωνία, οικονομία.
Σωστά, η αειφορία έχει σχέση με το τρίπτυχο που αναφέρεις και ίσως θα μπορούσαμε να έχουμε αποτελέσματα αν υπήρχαν ολιστικές λύσεις για τον πλανήτη και η αντιμετώπιση δεν στηριζόταν σε ανθρωποκεντρικές προσεγγίσεις σε σχέση με την οικονομία και τις κοινωνικές δομές. Δεν είναι όμως έτσι και η μη ισοζυγισμένη οικονομική ευμάρεια οδηγεί σε μη ισοζυγισμένες παγκόσμιες κοινωνικές δομές και δημοσιοοικονομικές πολιτικές. Χωρίς να είμαι οπαδός του Μάλθους και της κλασικής εθνοοικονομίας βλέπω την ανάπτυξη όχι μόνο της ανθρώπινης μάζας αλλά και την ανθρωποκεντρικότητα της. Αν σ΄ αυτό προσθέσεις και την πολιτισμική προσέγγιση (βλ. τις διάφορες εκδόσεις του ήθους) στον φυσικό περίγυρο, δημιουργείται μια ατέρμονη προοπτική ανάπτυξης καθώς συνεχώς και με σταθερά βήματα η πολιτική αυτή οδηγεί στην σίγουρη κατάρρευση των διαφόρων οικοσυστημάτων στις χώρες του τρίτου κόσμου. Ειδικά με την συνδρομή ανθρώπινων μαζών που δεν πέρασαν μέσα από την βιομηχανοποίηση αλλά βρέθηκαν πολύ γρήγορα να καταναλώνουν. Η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση, η οποία αυξάνει αντί να μειώνεται, σίγουρα δεν μπορεί να παραβλεφθεί και σίγουρα δεν μπορούμε να στοχεύουμε μόνο στην διατήρηση και αποκατάσταση της φύσης. Σίγουρα ο πλανήτης μας είναι ένα ολιστικό σύστημα και μόνο σαν τέτοιο μπορεί να παρατηρηθεί.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Όταν κάποιοι πεθαίνουν από την πείνα, θα επιδιώξουν να καλλιεργήσουν λίγο σιτάρι με όσο το δυνατόν περισσότερα λιπάσματα και φυτοφάρμακα για να έχουν μεγαλύτερη απόδοση και σκασίλα τους για τη βιοποικιλότητα. Και θα είναι λάθος να τους κατηγορήσουμε γι αυτό ασκώντας κριτική εκ του ασφαλούς.
Σωστά, στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους "που πεθαίνουν από την πείνα" αλλά με καλά οργανωμένους παράνομους στόλους, -σαν ένα κομμάτι ενός ευρύτερου οικονομικού μηχανισμού-, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τα πλανητικά κενά που δημιουργούνται από τους εθνικούς νόμους για να μεταβάλουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τους θαλάσσιους πόρους σε οικονομικά στοιχεία. Και δεν μιλάω μόνο για καρχαρίες αλλά και για ολοθούρια, abalons κλπ..

Επίσης δεν ασκώ κριτική σε κανέναν εξαθλιωμένο, απλώς παρατηρώ και καταγραφώ, κριτική ασκώ στην πρωτοκοσμική κοινωνία στην οποία ζω και η οποία οφείλει να είναι συνεπής στις θέσεις της.


Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Τα περιβαλλοντικά προβλήματα δεν γίνεται να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα. Αυτή είναι μια κακή διαχειριστική πρακτική η οποία όμως στηρίζεται σε μια ανάλογη φιλοσοφία διαχείρισης και όχι πολιτικής. Η φιλοσοφία αυτή θεωρείται υπεύθυνη - ανάμεσα σε άλλες αιτίες - για τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Πώς θα συμβάλλει στη λύση τους;
Τι εννοείς με "φιλοσοφία διαχείρισης"; Η διαχείριση ανήκει στις θετικιστικές εφαρμογές ενώ η φιλοσοφία όχι.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Πιστεύω λοιπόν ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από ‘πολιτική’ με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Από πολίτες με συνείδηση όλων των σχέσεων που μπορεί να έχουν: και μεταξύ τους και με τη φύση. Νομίζω ότι η προσπάθεια για την αποκατάσταση τέτοιας πολιτικής αποτελεί την πιο αποτελεσματική περιβαλλοντική δράση και όχι το να σώσουμε μεμονωμένα μερικά άτομα από το ένα είδος εδώ και από το άλλο εκεί. Οι ακτιβιστκές ενέργειες βίαιες ή μη, αν έχουν κάποια δυναμική, είναι ότι κάνουν γνωστό το πρόβλημα, δεν το λύνουν. Να δεχθτώ ότι είναι αναγκαίες. Δεν πιστεύω όμως ότι είναι και ικανές.
Δυστυχώς Γεωργία δεν γνωρίζω πια είναι η "πολιτική με την κυριολεκτική έννοια του όρου" είμαι σίγουρος όμως ότι θα το διευκρινίσεις και θα μου δώσεις κάποια παραδείγματα. Οι ακτιβιστικές ενέργειες σίγουρα δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά νομίζω ότι δεν βρισκόμαστε στην φάση της λύσης αλλά στην φάση του να γίνει το πρόβλημα γνωστό σαν ολιστικό όπως είναι η φύση του, αναδεικνύοντας τους πραγματικά ταλαιπωρημένους φτωχούς πληθυσμούς όπως είναι οι Orang Laut στην Ινδονησία, τις Φιλππίνες, την Ταιλάνδη κλπ. και οι παράκτιοι ψαράδες ολόκληρων ηπείρων όπως Αφρική, Ασία και νότια Αμερική. Γιατί Γεωργία υπάρχουν και άλλοι που πραγματικά πεινούν και δεν ψαρεύουν παράνομα, ενταγμένοι σε έναν διεθνή στόλο που εκμεταλλεύεται τα νομικά κενά και τα εθνικά σύνορα.

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο georgiapap
Γι αυτό άλλωστε και τώρα τελευταία σε πολλές χώρες της Ευρώπης κυρίως, ο σχετικός τομέας της εκπαίδευσης, αυτό που λέμε ‘περιβαλλοντική εκπαίδευση’ προτείνεται να μετονομαστεί σε ‘εκπαίδευση για τη δημοκρατία’. Μπορεί να φαίνεται άσχετο, όμως σε μια τέτοια λογική όπως η παραπάνω, δεν είναι. Και ο στόχος της δεν είναι η προστασία της φύσης αλλά είναι άτομα με τη συνείδηση και τη δύναμη που χρειάζεται για να ‘δράσουν υπέρ του περιβάλλοντος’, δηλαδή πολίτες με όλη τη σημασία της λέξης.

Καλά αυτό είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση, το θεωρώ επίσης μαγική εικόνα καθώς γνωρίζω, από πρώτο χέρι, για τις εξαγωγές της Γερμανίας σκουπιδιών με το grüne Punkt (green dot στα αγγλικά) στην Ινδία, όπου κατέληγαν στις χωματερές, το διάστημα μάλιστα που οι Πράσινοι συμμετείχαν στον κρατικό μηχανισμό με δικό τους άνθρωπο (Jürgen Trittin) και απόλυτο έλεγχο στο υπουργείο περιβάλλοντος.

Σε χαιρετώ κι΄ εγώ και σε ευχαριστώ για την όμορφη συζήτηση.

DG
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέα θέματα
Δεν Μπορείτε να απαντήσετε
Δεν Μπορείτε να ανεβάσετε συνημμένα αρχεία
Δεν Μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματα σας

vB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας
Forum Jump


Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 12:16.


Powered by vBulletin® Version 3.6.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.