Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Χρηστος Ευθυμιου
Τελικό συμπέρασμα:
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι, οι επικίνδυνοι ιστοί οι οποίοι καθορίζουν μια κατάδυση είναι ο μεσαίοι ιστοί και όχι οι γρήγοροι ιστοί όπως παρά πολλοί συνδύτες μας πιστεύουν.
Χρήστος Ευθυμίου
|
Χρήστο,
Νομίζω πως παρερμηνεύτηκαν τα λόγια μου, ή δεν εκφράστηκα σωστά εγώ.
Λέγοντας ότι θέλουμε η κατάδυση να ελέγχεται από έναν γρήγορο ιστό εννοώ πως ακριβώς επειδή η φόρτησή του είναι γρήγορη, γρήγορη θα είναι και η αποφόρτησή του, με αποτέλεσμα, ακόμη και αν η κατάδυση έχει ξεπεράσει την ώρα 0, (εννοείται πως ο χρόνος παραβίασης είναι μικρός), οι όποιοι χρόνοι αποσυμπίεσης να είναι σχετικά μικροί και αυτοί, σε αντίθεση με μεγαλύτερους χρόνους (έκθεσης σε Ν2), όπου πλέον περνάμε σε μεσαίους ιστούς, οι χρόνοι αποσυμπίεσης αυξάνονται γεωμετρικά!
Δεν θα μπορούσα λοιπόν παρά να συμφωνήσω με το συμπέρασμά σου, εφόσον ακολουθήται και από τέτοια λεπτομερή ανάλυση και να προσθέσω επίσης πως σε Μπουλμανικά μοντέλα (που χρησιμοποιώ)8 και 16 διαμερισμάτων υπάρχει παραλληλισμός σε χρόνους, σε αντίθεση με μοντέλα rgbm.
Ελπίζω να ήμουν πιο σαφής τώρα και να επισημάνω πως η παραπάνω φράση μου εδώθη προς απάντηση του αρχικού ερωτήματος του ποστ, θέλοντας να δώσω έμφαση στην διαφορά δύο δυτών που μπορεί να προκύψει σε ένα κοινό πλάνο: Ο μεν ένας (us navy προδιαγραφών δλδ νέος, υγειής κλπ) θα είναι περισσότερο ασφαλής σε σχέση με τον μεγαλύτερο, υπέρβαρο, καπνιστή κλπ που θα "ξυρίζει" τα 'ορια ενός πίνακα, ή ενός dc, ασχέτως (πλέον μετά από τόση κουβέντα) αν η κοινή τους κατάδυση είναι μέσα στα πλαίσια της ώρας 0.
ΜΦΧ,
Μάριος.