Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #10  
Παλιά 13-12-07, 16:05
Το avatar του χρήστη eye love scuba
eye love scuba eye love scuba is offline
 
Εγγραφή: 30-11-2007
Μηνύματα: 482
Απάντηση: Καρδιολογικά προβλήματα και καταδύσεις

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia Εμφάνιση μηνυμάτων
Μήπως θα ήθελες να επεκταθείς; Εκτός αν πιστεύεις ότι παραείναι εξειδικευμένη πληροφορία για το μέσο αναγνώστη φυσικά.....
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω με βάση όσα έχω βρει δημοσιευμένα σε ιατρικά site και σε βιβλία καταδυτικής και γενικής ιατρικής. Αν υπάρχει κάποιος καρδιολόγος με γνώσεις υπερβαρικής ιατρικής ή καταδυτικός γιατρός στο Forum καλό θα ήταν να κάνει επεξηγήσεις, διορθώσεις ή να συμπληρώσει.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, δε μιλάμε για κατάδυση, η βασική "δύναμη" που ωθεί το αίμα από την περιφέρεια στην καρδιά είναι η αρνητική ενδοθωρακική πίεση, που "τραβάει" αίμα προς το θώρακα. Επίσης ρόλο παίζουν η θέση του σώματος, στην οριζόντια θέση η φλεβική επιστροφή είναι μεγαλύτερη, ο τόνος των φλεβών, που προωθεί το αίμα από την περιφέρεια, οι μυϊκές συσπάσεις των άκρων κ.α.
Ας πάρουμε τώρα την περίπτωση που ένας άνθρωπος είναι βυθισμένος στο νερό μέχρι το λαιμό, αυτό που αναφέρεται ως head-out immersion. Αυτοί που κάνουν ελεύθερη, κυρίως ψαροντούφεκο, βρίσκονται την περισσότερη ώρα σε αυτήν την κατάσταση, αφού είναι στην επιφάνεια. Σε αυτήν την κατάσταση, οι κοιλιακή κοιλότητα βρίσκεται υπό αρκετά αυξημένη πίεση σε σχέση με την θωρακική κοιλότητα, γιατί οι αναπνευστικές κοιλότητες (πνεύμονες-βρόγχοι-τραχεία) είναι σε επικοινωνία με την επιφάνεια-1 αtm. Η διαδιαφραγματική διαφορά πίεσης είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με το αν ολόκληρο το σώμα είναι έξω από το νερό. Αυτό οδηγεί σε μία μετακίνηση αίματος ~ 700ml που αναφέρεται και στο άρθρο από την περιφέρεια προς το θώρακα. Αυτό το επιπλέον αίμα καλείται να το διακινήσει η καρδία, αυξάνεται το λεγόμενο προφόρτιο. Ταυτόχρονα λόγω της αύξησης της υδροστατικής πίεσης αυξάνονται και οι περιφερικές αντιστάσεις. Σε αυτό συντελεί και η χαμηλότερη θερμοκρασία που οδηγεί σε περιφερική αγγειοσυστολή στις αρτηρίες. Έτσι αυξάνεται και το μεταφόρτιο, οι αντιστάσεις δηλαδή που πρέπει να υπερνικήσει η καρδιά για να μεταφέρει το αίμα στην περιφέρεια. Η αγγειοσυστολή επισυμβαίνει σε μικρότερο βαθμό και στις φλέβες που σε συνδιασμό με την αυξημένη υδροστατική πίεση οδηγούν σε αυξημένη φλεβική επιστροφή. Άλλωστε ο σημαντικότερος λόγος πνιγμού σε κολυμβητές είναι τα καρδαγγειακά επεισόδια, που δεν οφείλονται μόνο στην άθληση αυτή καθ' εαυτή αλλά και στις παραπάνω αλλαγές, ειδικά σε άτομα με ιστορικό καρδαγγειακής νόσου με ελαττωμένες "εφεδρείες". Τώρα όταν ο ελεύθερος δύτης αρχίσει να καταδύεται "κλείνουν" οι αεραγωγοί και αρχίζουν οι πνεύμονες και κατ'επέκταση η θωρακική κοιλότητα να συμπιέζονται. Το πόσο μπορούν να συμπιεστούν εξαρτάται από τη χωρητικότητα των πνευμόνων και την ελαστικότητα του θώρακα. Σταδιακά αυξάνει η διαφορά πίεσης που ανέφερα πιο πάνω με αποτέλεσμα την περαιτέρω αύξηση της φλεβικής επιστροφής. Όταν ο πνεύμονας φτάσει στο κριτικό σημείο το υπολοιπόμενου όγκου, επισυμβαίνουν κάποιες επιπλέον αλλαγές που ξεφεύγουν από το παρόν. Ταυτόχρονα κατά την κατάδυση με άπνοια λαμβάνει χώρα το λεγόμενο καταδυτικό αντανακλαστικό. Η άπνοια είναι πολυ βασικός παράγοντας για αυτό. Το ίδιο και το κρύο νερό. Αυτό συνίσταται κυρίως στην παρουσία βραδυκαρδίας. Μια εξεσημασμένη βραδυκαρδία μπορεί να οδηγήσει σε αρρυθμίες, που σε συνδιασμό με το αυξημένο προφόρτιο και μεταφόρτιο μπορούν να είναι πολύ επικίνδυνες.
Τώρα στην αυτόνομη κατάδυση οι αλλαγές είναι πιο ήπιες. Πρώτον ο δύτης δεν περνά πολύ χρόνο στην επιφάνεια. Δεύτερον η ενδοθωρακική πίεση δε μεταβάλλεται δραματικά, δεδομένου ότι αναπνέει από το ρυθμιστή. Τρίτον δεν κάνει άπνοια, άρα το καταδυτικό αντανακλαστικό είναι πολύ πιο ήπιο. φυσικά παράγοντες όπως η αγγειοσυστολή, η αυξημένη φλεβική επιστροφή και οι αρρυθμίες υπάρχουν και εδώ. Η DAN δε βάζει εκτός από λίγες εξαιρέσεις ειδικούς ιατρικούς περιορισμούς για SCUBA, παρά μόνο αυτούς που θα έβαζε κανείς για οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα, με διαφοροποιήσεις για τα φάρμακα. Οι περισσότεροι καρδιολόγοι είναι αρκετά σκεπτικοί σχετικά με καταδύσεις άπνοιας, εάν υπάρχει ιστορικό. Φυσικά το PFO είναι πολύ σημαντικό για τις καταδύσεις SCUBA, ενώ στις συνήθεις ελεύθερες δεν παίζει ρόλο, εκτός και αν μιλάμε για πολλές βαθειές ελεύθερες με μικρούς χρόνους επιφανείας, οπότε υπάρχει και εκεί κίνδυνος νόσου (Taravana).

Για περισσότερες πληροφορίες κοίτα (δεν ξέρω αν μπορείς να τα ανοίξεις):
http://springerlink.metapress.com/co...f/fulltext.pdf

http://www.blackwell-synergy.com/doi...8.2005.00440.x


http://heart.bmj.com/cgi/content/full/80/6/537

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη eye love scuba : 27-10-10 στις 02:44.
Απάντηση με παράθεση