Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Thanos
Σίγουρα δεν συγκρίνω καθόλου την επαγγελματική με την ερασιτεχνική κατάδυση....
Μήπως όμως μπορούμε να βγάλουμε έστω και ένα συμπερασμα... ότι ίσως το ότι κάποιοι έχουν πολλές βουτιές ΔΕΝ είναι αρκετό ώστε να κάνουνε Solo (ερασιτεχνικές) βουτιές;
Προς θεού ποτέ δεν έκρινα την επαγγελματική εμπειρία, αλλά μήπως μπορούμε να διδαχθούμε έστω και ελάχιστα;

|
Η αποψη μου (μαλον λιγο αιρετικη) πανω σε αυτο ειναι οτι, οσο οι πολλες τοσο και οι λιγες βουτιες καποιου ΔΕΝ του δινουν κανενα πλεονεκτημα για να προτιμα το solo. Καποια χαρακτηριστικα της προσωπικοτητας ισως δινουν καποιο πλεονεκτημα αλλα ειναι ενα πολυ θανασιμο "τεστ προσωπικοτητας".
Η solo καταδυση καλως ειναι taboo και θα πρεπει να μη δοκιμαζεται καν απο εναν ερασιτεχνη. Το γιατι ειναι ευκολο στην κατανοηση. Οπως ολες οι γλυκες αμαρτιες πχ ο τζογος, η απιστια κ.α. ετσι και η πρωτη solo καταδυση σου χαλαει κατι στο μυαλο και οσο εχεις την ατυχια να μην εχεις προβλημα τοσο πειθεσαι οτι θα τη σκαπουλαρεις και την επομενη.
Δε σημαινει οτι δεν ανηκω στους αμαρτωλους, απλα η solo ελευθερη καταδυση με ειχε χαλασει πολυ πιο πριν ετσι κι αλλιως.
Για τα σημερινα παιδια που θελουν να χαρουν τη θαλασσα (που θες δε θες, δεν ειναι playstation) και οχι τον κινδυνο για τον κινδυνο (τυπου παπακι σουζα σαγιοναρα βερμουδα) λεω στο solo υπαρχει τοση μαγκια οση και στον αυνανισμο. Τιποτα δε σε γεμιζει και σε ωριμαζει κοινωνικα τοσο οσο η μοιρασια της συγκινησης και της εμπειριας.