Marfin Bank - Πολυπληθής πορεία και έκτροπα στο κέντρο της Αθήνας

Αρχικό μήνυμα απο Sunshine

Ο λαός να πάρει λοιπόν πάλι την ευθύνη για τους ανθρώπους που πέθαναν; Τράπεζα στο κέντρο με ανθρώπους που εργάζονταν μέσα θα έπρεπε να αστυνομεύεται και να φυλάσσεται. Ξέρουν πολύ καλά ότι τα τσογλανακια τις τράπεζες θα κάψουν. Εκεί θα έπρεπε να είναι τα ματ και όχι μόνο στη Βουλή. Γιατί πάλι ο λαός να πρέπει να φροντίσει και για αυτό; Γιατί η κωλοτράπεζα δεν είχε μια έξοδο κινδύνου, γιατί να έχει άδεια ένα τέτοιο κτήριο;

Σχετικά με το πρώτο, σωστή η παρατήρηση αλλά:

Στο συγκεκριμένο κτίριο, η ειρωνεία είναι πως ξεκίνησα την καριέρα μου δουλεύοντας στον 2ο όροφο, για δύο χρόνια και ξέρω ακριβώς τους χώρους. Είχε τύχει πολλές φορές από το 1997 να είμαι στο ίδιο μπαλκόνι με τον Διευθυντή μου και να παρακολουθούμε πορείες για διάφορους λόγους.

Ανεξάρτητα με το αν έχει σύστημα πυρόσβεσης θα μπορούσαμε να μιλάμε για το πως και το γιατί σε μία ενδεχόμενη πυρκαγιά από ατύχημα ή αν θέλετε αμέλεια. Το να ξεχνάμε την εγκληματική ενέργεια αυτή την στιγμή και να λέμε το πως και το γιατί προσωπικά το θεωρώ άκυρο. Προσωπικά, και σε αυτή τη φάση με ενδιαφέρει περισσότερο το τι έγινε, ποιοι το έκαναν και θα αν λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη.

Και μάλιστα επιστρέφοντας χθες στο σπίτι μου, σκεπτόμενος ότι κάλλιστα θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση τους και να μην ξαναδω την γυναίκα μου και το παιδί ήταν μια σκέψη που με τρέλαινε και ακόμη με τρελαίνει, μιας και σήμερα που μιλάμε το κτίριο που εργάζομαι είναι μόλις 150 μέτρα από αυτό που κάηκε (Για αυτό και χθες τρέξαμε να βοηθήσουμε αλλά μάταια)

Επομένως συγχωρήστε μου και την συναισθηματική φόρτιση η οποία ενδυναμώνεται περισσότερο όταν σε σημερινή ανακοίνωση, ακόμα και τα δικά μας συνδικαλιστικά όργανα (Εργαζομένων σε τράπεζες) δηλώνουν σε σημερινές τους επιστολές για το τραγικό γεγονός εκφράσεις των ατόμων

Το πιο ανατριχιαστικό παράδειγμα είναι οι φωνές τους προς την Πυροσβεστική: «Αφήστε τους να καούν… δουλεύουν σε Τράπεζα!!».

...λες και η κοπέλα που δούλευε στην Τράπεζα φταίει για το κατάντημα και θα πρέπει να ριχτεί στην πυρά κάνει το συμβάν ακόμα πιο τραγικό.

Αναφορικά με το θέμα της αστυνόμευσης τώρα, θα μου επιτρέψετε να μιλήσω με αυτά που βλέπω με τα μάτια μου και όχι με αυτά που με ταΐζουν οι κύριοι της τηλεόρασης υποτιμώντας την νοημοσύνη μου.

Όπως είπα και πριν έχω δει πάρα πολλές πορείες μιας και το γραφείο μου είναι επί της Σταδίου.

Εδώ θα ήθελα να πω ότι είμαι από αυτούς που σταμάτησαν από καιρό να πηγαίνουν στις πορείες όταν είδαν ότι ακόμα και αυτό μου το δικαίωμα κάποιοι προσπάθησαν να το καπελώσουν βγαίνοντας αμέσως μετά στα κανάλια για να διεκδικήσουν δάφνες και να με εντάξουν κάτω από το δικό τους μπλοκ και τις δικές τους παντιέρες, - ακόμα και όταν επέλεγα να μην κρατήσω καμία σημαία- και απλά να κατέβω να διαμαρτυρηθώ.

Επίσης μεγαλώνοντας κάποιος συνειδητοποιεί όταν βλέπει ότι σε έναν κοινό σκοπό και στόχο (βλ. Εκδηλώσεις Πολυτεχνείου, Πρωτομαγιάς κλπ) αρχίζουν γελοιότητες όπως διαφορετικές πορείες, διαφορετικές συγκεντρώσεις και τηλεμαχίες του στυλ οι δικοί μας και οι δικοί σας και απλά γελάει.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν τις υποστηρίζεις και δεν θα συμμετάσχεις όταν και όποτε θελήσεις από την άλλη όμως κανένας δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να μην πας (πόσο μάλλον με την βία)

Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα των πορειών και της Αστυνομίας. Η Αστυνομία και δει τα ΜΑΤ στην πλειονότητα των περιπτώσεων ακολουθούν την πορεία από τα πλάγια (Σε μία μεγάλη πορεία όπως η χθεσινή θα ήταν αδύνατο να στηθεί σειρά που θα την ακολουθεί στο σύνολο της, - όπως καταλαβαίνουμε θα ήταν παράλογο αυτό). Στις περισσότερες περιπτώσεις η αστυνομία γίνεται αντικείμενο χλευασμού (και όχι μόνο από αντιεξουσιαστικά όργανα) μόνο και μόνο επειδή παρίσταται στα πλάγια της πορείας. (Αρκετές φορές όχι άδικα μιας και αυτοί έχουν χεσμένη την φωλια τους)

Και τέλος για τα τσογλανάκια που τις περισσότερες φορές είναι μέσα στην πορεία (ατομικά ή σε ομάδες) και ειλικρινά δεν είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσει κανείς. Αν κάποιος κάτσει στο παράθυρο μου βλέπει τον εργάτη ή την φοιτήτρια και από δίπλα της τον τύπο με το κράνος στο κεφάλι, και κανείς δεν του λέει να το βγάλει. Ο λόγος βέβαια είναι παραπάνω από προφανής. Φόβος.

Και εκεί έρχεται η απάντηση μου προς τον Γιώργο.

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

εχεις δικιο, αλλα δεν δεχομαι οτι ειμαι συνενοχος επειδη δεν αρπαξα τον τυπο με τη μολοτωφ...δεν μπορω να αρπαξω κανεναν γιατι αν το κανω δεν ξερω που θα σταματησω....

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

εχεις δικιο να λες οτι φαινεται να νικησαν οι 100....

αλλα μενοντας σε αυτο το γεγονος -αποσπασματικα- κοιτας το δεντρο και χανεις το δασος

και το δασος ειναι οτι αν οι χιλιαδες παρουν τον νομο στα χερια τους θα εχουμε πολυ περισσοτερους νεκρους....δεν το βλεπεις αυτο;

οσο δεν υπαρχει δικαιοσυνη τοσο δεν θα υπαρχει ευταξια...

και εννοειται οτι οι 100 ειναι ενοχοι στην συνειδηση μου για το φονο 3 αθωων...αλλα αλλο τοσο ενοχοι ειναι οσοι εφαγαν τα δισεκατομυρια ευρω και υποθηκευσαν το μελλον της χωρας.

ειναι αφελες να μην βλεπουμε οτι τα εθνικα κυριαρχικα μας δικαιωματα ειναι αυτο που εχει χαθει ή κινδυνευει να χαθει....και τα κυριαρχικα δικαιωματα της χωρας ειναι πανω απο 3 αθωους...


το προβλημα ειναι οτι η βια φερνει βια....υπαρχει αραγε αλλη λυση; πρεπει να υπαρχει αλλη λυση...

και δυστυχως το να λυσεις τον γορδιο δεσμο της ελληνικης πραγματικοτητας αυτη τη στιγμη ειναι ενα κουιζ που δεν με αφηνει να ηρεμησω....

Γιώργο όλοι είμαστε συνένοχοι (άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο). Συνένοχοι ήμασταν για τα συνθήματα στην παρέλαση, συνένοχοι ήμασταν για το παιδάκι που σκοτώθηκε άδικα, συνένοχοι για το χάλι μας το μαύρο, συνένοχοι και για την δολοφονία των συνανθρώπων μας. Ο καθένας από την δικιά του θέση και από τις επιλογές του συνένοχος είναι. Επομένως ναι μπορεί να χάνω το δάσος (και να είμαι και εγώ, ως κοντόφθαλμος μέρος της αιτίας που το δάσος χάνεται από την άλλη ρε φίλε δεν μπορώ να βλέπω το δέντρο να καίγεται και να καίγονται μαζί του και άνθρωποι, και συνάδελφοι μου.

Για το αν χάνεται το δάσος θα αντιδράσω με τον τρόπο που μου δίνει το συνταγματικά αναφαίρετο δικαίωμα μου (εγώ προσωπικά, - σωστό ή λάθος, παραμένω ρομαντικός και έχω εμπιστοσύνη στο κράτος και τους νόμους του) και κάποια στιγμή από αυτούς ή τους επόμενους (που εγώ θα έχω βγάλει) θα αποδοθεί. Ουτοπικό? Ισως… το πιστεύω όμως.

Όπως πιστεύω πως θα είχα εμπιστοσύνη στην δική σου σύνεση και εγκράτεια καθώς και χιλιάδων λαού, που όπως πολύ σωστά λες κι εσύ είναι κατά της βίας που θα απέκλειαν αυτά τα άτομα που ξεκάθαρα αμαυρώνουν εκδηλώσεις όπως αυτή, θα προφύλαγαν τα άτομα μέσα στην τράπεζα, και θα παρέδιδαν αυτούς τους εγκληματίες στους αστυνομικούς που περπατούν λίγα μέτρα δίπλα τους.

Και όπως καταλαβαίνεις αυτό δεν έχει να κάνει με το να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους ούτε να κάνουν την δουλειά των αστυνομικών.

Έχει να κάνει καθαρά με την προστασία των συνανθρώπων μας. Και εδώ να πω πως αν τους παρέδιδαν και έβαζαν τους αστυνομικούς να το συλλάβουν και αυτοί δεν το έκαναν τότε αυτός ο ανθρώπινος χείμαρρος δικαίου θα έπρεπε να πάρει και αυτούς μαζί. Μόνον τότε όμως.

Όπως και να έχει πάντως, αφού αρχικά ζητήσω συγγνώμη αν σας κούρασα και μοιράστηκα τις σκέψεις μου το μόνο που θέλω σήμερα είναι να επιστρέψω στην οικογένεια μου να δω το χαμόγελο του γιου μου και να συνεχίσω να είμαι ουτοπικά ρομαντικός.

Και πάλι ευχαριστώ.