25-28.10.2008: Τετραήμερη Εκδρομή Γνωριμίας Σ.ΕΛ.Α.Σ και Σ.Ε.Α. "Τηθύς" στην Καρδαμύλη

[fivos]

...κάλιο αργά παρά ποτέ... μερικές φωτογραφίες κι από μένα...

Κατ΄αρχήν μερικές από την πανέμορφη Στούπα που μείναμε...


...τελικά η πιο όμορφη εποχή για να απολαύσεις στην Ελλάδα τις παραλίες είναι το Φθινόπωρο κι ο Χειμώνας



Ο χώρος... αποσυμπίεσης στη Στούπα (ταβέρνα Ποταμάκι)
(ναι, ναι, όλο αυτό το τραπέζι που κάνει γωνία δικό μας ήταν...)

Εκκκίνηση από μια άλλη μικρή παραλία δίπλα στη Στούπα και κολύμπι προς το σπήλαιο Βατσινίδη...


...κι άλλο κολύμπι...

και ξεκούραση ενδιάμεσα...

τελικά με τα πολλά, βρήκαμε το σπήλαιο και βουτήξαμε...


κι αναδυθήκαμε σε ένα κόσμο μαγικό
(οι φωτογραφίες δε λένε και πολλά, πρέπει να αναδυθείτε και να πετάνε οι νυχτερίδες πάνω από το κεφάλι σας, για να καταλάβετε τι εννοώ)




επιστροφή στην πανέμορφη παραλία που καταδυθήκαμε...


...όπου διαπιστώσαμε ότι οι γυναίκες των Αζτέκων φορούσαν μια έντονη ροζ πετσέτα μετά τη βουτιά και είχαν τη συνήθεια να ρεμβάζουν στην παραλία



Ξεκουραστήκαμε λίγο (δηλ. τι λίγο, είμασταν αραχτοί για ώρες) και μετά επισκεφθήκαμε το σπήλαιο από τη χερσαία του είσοδο...

Ομολογώ ότι ήταν εξίσου μαγικό - ίσως και περισσότερο για μένα που έμπαινα πρώτη φορά σε σκοτεινό και μή "τουριστικό" σπήλαιο.
Οι φωτογραφίες είναι ψιλοκουνημένες λόγω του κακού φωτισμού, αλλά αν προσέξετε στην τρίτη διακρίνεται το γαλάζιο φως που έρχεται από την υποθαλάσσια είσοδο του σπηλαίου...

Μαγικός τόπος...
χαλάρωσης και περισσυλλογής

[fivos]

Σειρά έχει το χερσαίο σπήλαιο της Σελίνιτσας... όπου κάναμε μια διαδρομή περίπου 750 + 750 μέτρα σε 4.5 ώρες...
Η αλήθεια είναι πως είναι τόσο συναρπαστικό, που χάνεις την αίσθηση πόσες ώρες έχουν περάσει από τη στιγμή που μπήκες...


Το τοπίο της εισόδου, επιβλητικό και πανέμορφο.


Οι βράχοι που φαίνονται στα δεξιά, σχηματίζουν ένα φυσικά λαξευμένο αμφιθέατρο τόσο σε μέγεθος όσο και σε σχήμα



Η ομάδα πλήρως εξοπλισμένη, ακούει τις τελευταίες οδηγίες πριν την είσοδο στη σπηλιά.



Οι ξεναγοί μας ήταν υπέροχοι... να ευχαριστήσουμε γι άλλη μια φορά τους σπηλαιολόγους του ΣΕΛΑΣ που μας ενημέρωσαν, μας πρόσεχαν σαν παιδιά
και μας ξενάγησαν με απίστευτη υπομονή λύνοντας και τις πιο χαζές μας απορίες

Εδώ μια νυχτερίδα, που όπως μας είπε ο Νίκος είχε πέσει σε χειμερία νάρκη.

Προσπαθήσαμε να τη φωτογραφίσουμε χωρίς flash για να μη την τρομάξουμε και ξυπνήσει...

Πανέμορφοι σχηματισμοί, βέλη στα τοιχώματα που δείχνουν την έξοδο...




Είχαμε μια υποψία ότι οι σπηλαιολόγοι είναι πιο παιδιά κι από τους δύτες, αλλά όταν είδαμε τα σχέδια που έχουν φτιάξει στην άμμο, σιγουρευτήκαμε

Το σπήλαιο ήταν παλιά η κοίτη ενός υπόγειου ποταμού που τώρα έχει βρει άλλη διέξοδο.
Αν σχεδιάσεις κάτι στην άμμο που είχε αποθέσει παλιά εκεί το ποτάμι,
μένει ανέγγιχτο και αδιατάραχτο για χρόνια αφού δεν υπάρχει ούτε νερό πια
αλλά ούτε και ρεύμα αέρα για να το αλλοιώσει
Δεν έχει μια παραμυθένια διάσταση όλο αυτό?

Στάση για ξεκούραση...


Εκκίνηση για την επιστροφή, για να δούμε κι όλα τα υπόλοιπα που χάσαμε στη βιασύνη μας όταν μπαίναμε...

Στην τελευταία φωτογραφία ο Νίκος Μιτσάκης μας εξηγεί ότι αυτό το περίεργο, όμορφο "τοίχωμα" φτιάχτηκε λόγω μιας εξαιρετικά αργής ροής νερού που λίμναζε εκεί για πολλά χρόνια.


...και λίγη εξάσκηση στο έρπειν δεν κάνει κακό
(βέβαια -οι πιο αγύμναστοι απο εμάς- διαπιστώσαμε από τους πόνους την επόμενη μέρα ότι το σώμα μας έχει μύες σε διάφορα απίθανα σημεία που δεν είχαμε φανταστεί )


...κι εδώ τα περίφημα "σημάδια της μύησης" στον κόσμο των σπηλαίων

[fivos]

Την τελευταία μέρα της εκδρομής - όσοι είχαμε μείνει - αποφασίσαμε να κάνουμε μια τελευταία βουτιά στο Λιμένι Λακωνίας που μας είχε προτείνει σε παλιό του post o Παύλος και τον ευχαριστούμε πολύ για τις ακριβείς οδηγίες

Το Λιμένι είναι ένας μικρός, ήσυχος γραφικός οικισμός...


Βουτήξαμε στην αριστερή πλευρά του όρμου (όπως κοιτάμε τη θάλασσα) ακριβώς κάτω από το νεκροταφείο του χωριού...

με σκοπό να βρούμε το παλιό αεροπλάνο του Β' Παγκοσμίου που μας είχε περιγράψει ο Παύλος.

Εδώ ο Ηλίας σε στάση Zuperman,


...μια άγκυρα στυλ "Βρετανικού Ναυτικού" και λίγο παρακάτω μια πιο σύγχρονη (γύρω στα 3 μ. μήκος η κάθε μιά τους).


Κάνοντας μια γρήγορη κατάδυση στα -29 (γιατί είχαμε περιορισμό χρόνου λόγω του υψομέτρου της επιστροφής) συναντήσαμε σχεδόν αμέσως μία από τις πτέρυγες του αεροπλάνου...


... λίγο πιο πέρα είδαμε κομμάτια που μοιάζουν τμήματα της ατράκτου (αυτό στην τρίτη φωτογραφία δεν μπορώ καθόλου να αναγνωρίσω αν είναι κομμάτι αεροπλάνου)

Μπορεί άραγε να καταλάβει κάποιος τι είδους αεροπλάνο είναι?

Ανεβαίνοντας στα -15 βρήκαμε και τον κινητήρα... δωδεκακύλινδρος (αν μετράω καλά) με διάμετρο περίπου 1.5 μ

Πραγματικά εντυπωσιακός και γεμάτος από σπειρογράφους και άλλα tubeworms... τα οποία μάλιστα έμεναν ανοιχτά και δεν έκλειναν σχεδόν με τίποτα

Οι σπειρογράφοι είχαν γενικά την τιμητική τους στην περιοχή - είχε παρα πολλούς...

Αυτόν τον τελευταίο μικρό αστερία (μέγεθος γύρω στα 4-5 εκ) νομίζω πως τον βλέπω πρώτη φορά

...και βέβαια η απαραίτητη αποσυμπίεση στην ταβέρνα του Τάκη, πάνω στο κύμα - πραγματικά αξίζει τον κόπο να κάνετε μια στάση αν περνάτε από εκεί

Σας ευχαριστώ όλους για την εξαιρετική παρέα και τον απίστευτο χαβαλέ
Πάντα τέτοια


ΥΓ: Είχα τραβήξει και κάποιες φωτογραφίες στο ροκάδικο μπαράκι που μπεκροπίναμε τα βράδια, αλλά βγήκαν όλες κουνημένες...
...γιατί άραγε

[Zin]

παρα πολύ καλές οι φωτογραφίες fivo...
και ετσι οπώς μας τις παρουσίασες ειναι σα να βλέπω την εκδρομή να περναει μπροστά από τα ματιά μου!

φωτορεπορτάζ με πανέμορφες φωτογραφίες!!




ΥΣ: καπου έχω αυτή τη φωτογραφία σου με το "περιεργο καπέλο".. θα τη βρω που θα μου παει..

[kristalia]

Αρχικό μήνυμα απο Zin

ΥΣ: καπου έχω αυτή τη φωτογραφία σου με το "περιεργο καπέλο".. θα τη βρω που θα μου παει..

Ζina μπορώ να σε βοηθήσω αν θές !!!!

[geogeo]

Αρχικό μήνυμα απο fivos

...κάλιο αργά παρά ποτέ... μερικές φωτογραφίες κι από μένα...

Φοίβε, μ' αυτό το αποτέλεσμα, μπορείς ν' αργείς όσο θέλεις

[Rabea]

Πω πωωω!!!!!!!!

Έχουμε τέτοια υπέροχα μέρη άνωθεν και κάτωθεν και δεν το ξέρουμε???

Βαθύτατα εντυπωσιασμένη!!!!!!!:thumb up:

Μπράβο παιδιά για τις εκδρομές σας!

[Physalia]

Φοίβε άψογος για ακόμα μία φορά!!!!

Rabea, που θα μας πάει.....
Δε θα κανονίσουμε την πρώτη καταδυτοδιασυλλογική εκδρομή;
Θα την κανονίσουμε.....

[MICHALIS]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

Rabea, που θα μας πάει.....
Δε θα κανονίσουμε την πρώτη καταδυτοδιασυλλογική εκδρομή;
Θα την κανονίσουμε.....

Ιδεα 1η : Αλλονησος
Ιδεα 2η : Galapagos

[Αλέξανδρος]

Αρχικό μήνυμα απο fivos

Την τελευταία μέρα της εκδρομής - όσοι είχαμε μείνει - αποφασίσαμε να κάνουμε μια τελευταία βουτιά στο Λιμένι Λακωνίας που μας είχε προτείνει σε παλιό του post o Παύλος και τον ευχαριστούμε πολύ για τις ακριβείς οδηγίες

Το Λιμένι είναι ένας μικρός, ήσυχος γραφικός οικισμός...

Βουτήξαμε στην αριστερή πλευρά του όρμου (όπως κοιτάμε τη θάλασσα) ακριβώς κάτω από το νεκροταφείο του χωριού...

με σκοπό να βρούμε το παλιό αεροπλάνο του Β' Παγκοσμίου που μας είχε περιγράψει ο Παύλος.

Εδώ ο Ηλίας σε στάση Zuperman,

...μια άγκυρα στυλ "Βρετανικού Ναυτικού" και λίγο παρακάτω μια πιο σύγχρονη (γύρω στα 3 μ. μήκος η κάθε μιά τους).

Κάνοντας μια γρήγορη κατάδυση στα -29 (γιατί είχαμε περιορισμό χρόνου λόγω του υψομέτρου της επιστροφής) συναντήσαμε σχεδόν αμέσως μία από τις πτέρυγες του αεροπλάνου...

... λίγο πιο πέρα είδαμε κομμάτια που μοιάζουν τμήματα της ατράκτου (αυτό στην τρίτη φωτογραφία δεν μπορώ καθόλου να αναγνωρίσω αν είναι κομμάτι αεροπλάνου)

Μπορεί άραγε να καταλάβει κάποιος τι είδους αεροπλάνο είναι?

Ανεβαίνοντας στα -15 βρήκαμε και τον κινητήρα... δωδεκακύλινδρος (αν μετράω καλά) με διάμετρο περίπου 1.5 μ

Πραγματικά εντυπωσιακός και γεμάτος από σπειρογράφους και άλλα tubeworms... τα οποία μάλιστα έμεναν ανοιχτά και δεν έκλειναν σχεδόν με τίποτα

Οι σπειρογράφοι είχαν γενικά την τιμητική τους στην περιοχή - είχε παρα πολλούς...

Αυτόν τον τελευταίο μικρό αστερία (μέγεθος γύρω στα 4-5 εκ) νομίζω πως τον βλέπω πρώτη φορά

...και βέβαια η απαραίτητη αποσυμπίεση στην ταβέρνα του Τάκη, πάνω στο κύμα - πραγματικά αξίζει τον κόπο να κάνετε μια στάση αν περνάτε από εκεί

Σας ευχαριστώ όλους για την εξαιρετική παρέα και τον απίστευτο χαβαλέ
Πάντα τέτοια

ΥΓ: Είχα τραβήξει και κάποιες φωτογραφίες στο ροκάδικο μπαράκι που μπεκροπίναμε τα βράδια, αλλά βγήκαν όλες κουνημένες...
...γιατί άραγε

...το μέρος δείχνει πραγματικά πολύ όμορφο...!!!!

και οι φωτογραφίες είναι πολύ καλές!...