![]() |
|
Νέα, ειδήσεις, πληροφορίες που αφορούν το θαλάσσιο περιβάλλον |
![]() |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#1
|
||||
|
||||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
Εκπληκτικό κείμενο Μπάμπη
![]() Ευχαριστώ πολύ για την κοινοποίηση της οπτικής σου. DG |
#2
|
||||
|
||||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
Παρά το όμορφο κείμενό σου Μπάμπη, επιμένω στην αρχική μου άποψη. Το να μεταθέτουμε τα προβλήματα σε αόρατες, άυλες και σύντομα επερχόμενες απειλές δε βοηθάει σε τίποτα. Το μόνο που πετυχαίνει είναι να αναισθητοποιεί τον κόσμο σε τοπικό επίπεδο, στο οποίο επίπεδο θα μπορούσε να προσφέρει ουσιαστικά εάν το ήθελε.
Τα προβλήματα λύνονται ένα-ένα, με μεθοδικότητα, θέτοντας στόχους που μπορούν να πραγματοποιηθούν. Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού όπως το θέτεις νίωθω να χρησιμοποιείται πλεόν σαν άλλοθι απάθειας, όπως όλα εκείνα που μας ξεπερνούν και μας αφήνουν να αναρωτιόμαστε "Τι νόημα έχει να προσπαθείς;", οδηγώντας μας μεθοδικά στον καναπέ της απραξίας. Εξάλλου, με το να επιτρέπουμε να εκφυλίζονται ή και να καταστρέφονται σημαντικά για την υπάρχουσα ζωή στον πλανήτη γενικότερα αλλά και συμβολικά για τον άνθρωπο οικοσυστήματα και βιοκοινωνίες, χάνουμε σιγά σιγά την έμπνευση και το κουράγιο που αντλούμε από τη φύση και τις διεργασίες της. Χάνουμε την αναφορά στο ωραίο και τότε είναι που θα χάσει τελείως το νόημα η όποια ανθρώπινη προσπάθεια. Για τον υπερπληθυσμό δεν μπορώ να κάνω κάτι (δε σκοπεύω να γίνω πολύτεκνος ούτως ή άλλως), σόρρυ. Να μην κάνω τίποτα γενικότερα δηλαδή γιατί θα πάει στράφι; Υ.Γ. (1): Btw, η ανάλυση που παράθεσες σχετικά με τις πιέσεις της παράκτιας ζώνης μιλάει ξεκάθαρα για διαχείριση των δραστηριοτήτων και όχι για αδυναμία κάλυψης πόρων υπό την πίεση του υπερπληθυσμού. Y.Γ. (2): Σχετικά με τη συσχέτιση του πραγματικού βιοτικού επιπέδου και την κατανάλωση τροφής, επέτρεψε μου να έχω διαφορετική άποψη. Θίγεις θέματα καταναλωτισμού που στην ουσία τους στηρίζονται στη κακοδιαχείριση των διαθέσιμων πόρων by default. Εκεί είναι η ρίζα του κακού! |
#3
|
||||
|
||||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
Γιάννη, νομίζω με έχεις παρεξηγήσει. Πουθενά δεν ισχυρίστηκα ότι η κατάσταση είναι τέτοια που θα πρέπει να αποφύγουμε τη προσωπική δράση γιατί θα πάει χαμένη... Κάθε άλλο.
Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθώ να μοιραστώ με άλλους το προσωπικό μου ενδιαφέρον για τα υποβρύχια οικοσυστήματα. Αυτό που βρίσκω ανησυχητικό, είναι ότι αν μας παίρνει (σαν είδος) τόσο πολύ χρόνο να συνειδητοποιήσουμε την επίπτωση της παρουσίας μας στον πλανήτη και το τι πρέπει να κάνουμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο για το αλλάξουμε, τότε μπορείς να φανταστείς πόσος χρόνος και πόση αντίδραση θα υπάρξει μέχρι να το πάρουμε απόφαση ότι δεν μπορούμε να πολλαπλασιαζόμαστε σαν κουνέλια στην επιφάνεια του πλανήτη? Η κατάσταση ΕΙΝΑΙ αναστρέψιμη, και η αρχή γίνεται από την προσωπική δράση και ευαισθητοποίηση του κάθε ένα από εμάς. Μπορεί να μην επιστρέψουμε σε κάποια ουτοπιστική οίκο-οικονομία, αυτό είναι αδύνατο, αλλά μπορούμε να κάνουμε μια λογική χρήση των πόρων στην διάθεση μας και να σταματήσουμε τη δραματική μείωση της βιοποικιλότητας στον πλανήτη (που είναι και το πραγματικό πρόβλημα). Επιμένω όμως, ότι αν χαράζαμε στρατηγική σήμερα, η μακροχρόνια πολιτική θα έπρεπε να είναι αυτή της δραματικής μείωσης των γεννήσεων με την ταυτόχρονη ευαισθητοποίηση των νέων γενεών για τις προκλήσεις του μέλλοντος. Πιστεύω ότι ευκολότερα πείθει κανείς για την αξία των εναπομεινάντων οικοσυστημάτων 6 δις σήμερα, παρά 9 δις 20 χρόνια αργότερα. |
#4
|
|||
|
|||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
Συγγνώμη που επεμβαίνω στην όμορφη συζήτηση σας, αλλά μου έχει δημιουργηθεί μια απορία στην οποία δεν μπορώ να βρω απάντηση απο χθες το βράδυ που το σκέφτομαι. Πως θα μειώσουμε τον υπερπληθυσμό της γης? Να κάνουμε πόλεμο? Να φτιάξουμε μια νέα Αφρική που πεθαίνουν απο την πείνα? Ή να σταματήσουμε να κάνουμε κουτσούβελα αριστερά και δεξιά? Νόμιζα ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπογεννητικότητας πολύ πριν ξεκινήσει αυτή η συζήτηση.
*τα 3 δις επιπλέον που θα υπάρχουν σε 20 χρόνια νομίζω ότι θα βρίσκονται κάπου ανάμεσα απο Ινδία και Κίνα. Είτε αναφέρεις λύσεις τώρα είτε τότε , το νόημα αποκλείεται να περαστεί Και πάλι με συγχωρείται για την άγαρμπη εμβολή του θέματος. |
#5
|
|||
|
|||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
Παράθεση:
![]()
__________________
Φοίβος Βιλανάκης :: μερικές φωτογραφίες μου :: |
#6
|
|||
|
|||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
sorry Γιάννη το έχουμε σκίσει λίγο το θέμα της Μεσογείου...
![]() ...αλλά και μια και πιάσαμε στο θέμα του υπερπληθυσμού, ιδού κι ένα ενδιαφέρον animation που μιλάει αλλά και δείχνει αρκετά παραστατικά την αύξηση του πληθυσμού της γης τα τελευταία 2.000 χρόνια:
__________________
Φοίβος Βιλανάκης :: μερικές φωτογραφίες μου :: |
#7
|
||||
|
||||
Απάντηση: Μεσόγειος, παράδειγμα προς αποφυγή!
Από ένα σημείο και μετά το πράγμα ξεφεύγει τελείως. Προφανώς δεν καταφέρνω να περάσω την ειλικρινή μου αγωνία για το άμεσο μέλλον στους υπόλοιπους!
Ακόμη και αν ξεκινήσουμε να ασχολούμαστε με το θέμα του υπερπληθυσμού (και τι να κάνουμε στην τελική για το θέμα αυτό, καλά ρωτάει ο Sandeman), σε 10-20 χρόνια θα έχουμε μόνο φωτογραφίες να κοιτάμε από ό,τι βλέπουμε σήμερα στη θάλασσα. Ούτως ή άλλως, σήμερα παίρνουμε μόλις μια γεύση από το πόσο πλούσια ήταν η θάλασσα μας, δίπλα μας, μερικές δεκαετίες πριν (απο διηγήσεις παλιότερων δυτών, σφουγγαράδων, κ.τ.λ.). Η προέκταση αυτής της εξέλιξης στο άμεσο μέλλον σαν σκέψη με συνθλίβει... Αν δεν εστιάζουμε σ' αυτά που μπορούμε να κάνουμε εδώ και τώρα, στην αυλή μας, δεν έχει νόημα/είμαστε ανάξιοι να ασχολούμαστε με τον πλανήτη στο σύνολο. |
![]() |
|
|