![]()  | 
	
		
			
  | 	
	
	
		
		|||||||
| Ας καταδυθούμε στην ιστορία μέσα από φωτογραφίες και περιγραφές ελληνικών ναυαγίων | 
| 
		 | 
	Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης | 
| 
		 
			 
			#8  
			
			
			
			
			
		 
		
		
	 | 
||||
		
		
  | 
||||
| 
	
	
		
		
		
			
			 
				
				Απάντηση: Η βύθιση του ελαφρού γερμανικού ναρκαλιευτικού R 194 στην Κέρκυρα, στις 29 Φεβρουαρίου του
			 
			Ήταν 29 Φεβρουαρίου 1944 
		
	
		
		
			Στη βάση της 1435 Μοίρας RAF στο Μπρίντεζι της Ιταλίας, οι προετοιμασίες για μια επιθετική αναγνωριστική πτήση, προς τις ακτές της Αλβανίας και της Κέρκυρας, είχαν ήδη ξεκινήσει πριν από τα χαράματα. Η αρχηγεία του σχηματισμού για εκείνη την επιχείρηση είχε ανατεθεί στον έμπειρο Νεοζηλανδό, σμηναγό Warren E. Schrader, που ανέλαβε να εξηγήσει τις λεπτομέρειες για το σχέδιο πτήσης, στους τρεις ακόμη πιλότους που αποτελούσαν την ομάδα του και δεν ήταν άλλοι από τους επισμηνιες R. H. Richards και S. C. Stephens καθώς και τον ανθυποσμηναγό A. W. Smith. Όλα ήταν έτοιμα. Τα τέσσερα αεροσκάφη τύπου Spitfire IX τροχοδρομούσαν στο διάδρομο του αεροδρομίου. Το BS467/V με κυβερνήτη τον Schrader, το MH609/R με τον Richards, το MA733/T με τον Smith και το MA390/N με τον Stephens. Στις 06:30 ήταν ήδη στον αέρα. Η χαμηλή νέφωση που λόγω της αυξημένης υγρασίας του πρωινού, σκέπαζε όλο τον ουράνιο θόλο, δεν άφηνε περιθώρια για ορατότητα περισσότερη από 10 μιλιά. Τα τέσσερα αεροσκάφη πετούσαν σε ύψος μερικών δεκάδων μέτρων επάνω από την επιφάνεια της θάλασσας Κατά τη διέλευση τους από τα βόρεια προς τα νότια, στο θαλάσσιο κανάλι που σχηματίζουν η Κέρκυρα με την Αλβανία και ενώ η ώρα είχε πάει 07:30 ο σμηναγός Schrader, παρατήρησε αρκετά μίλια νοτιότερα, ένα μικρό πλοιάριο, που έπλεε ολοταχώς, σε αντίθετη πορεία από τη δική τους. Οι κατάλληλες θέσεις μάχης ήταν μελετημένες από προηγούμενες επιχειρήσεις και όλοι τους ήταν εκπαιδευμένοι στις αναπτύξεις επιθετικών σχηματισμών. Τρία μίλια νοτιότερα από το ακρωτήριο Στύλος, το πλοιάριο αναγνωρίστηκε. Το σκαρί του ήταν βαμμένο πιστιλωτά σε παραλλαγές χρώματος καφέ και πράσινου. Αναμφίβολα ήταν πολεμικό. Ήταν εχθρικό. Αυτό επιβεβαιώθηκε με τις πρώτες ριπές εναντίον τους από τα πυροβόλα της πλώρης και της πρύμνης του πλοίου που τους έμοιαζαν να είναι από τα «γνωστά» τους Oerlicon. Οι αποφάσεις ήταν στιγμιαίες. Ο σμηναγός Schrader έδωσε το συνθηματικό στον ανθυποσμηναγό A. W. Smith, που μαζί με τον επισμηνία Stephens διαχωρίστηκαν από την ομάδα και επιτέθηκαν από τη δεξιά πλευρά του πλοίου, ενώ με ταυτόχρονους ελιγμούς τα αεροσκάφη των Schrader και Richards επιτέθηκαν από τα αριστερά, διασταυρώνοντας έτσι τα πυρά τους σε σκοπευτική γραμμή που είχε στόχο το κέντρο της υπερκατασκευής από τη γέφυρα έως την ίσαλο γραμμή του πλοίου. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή. Τα ανταποδοτικά πυρά των Oerlicon δεν κατάφεραν να αναχαιτίσουν τη μαχητικότητα των πιλότων που δευτέρωσαν την επίθεση με αντίστοιχη διάταξη αλλά από αντίθετες πλευρές αυτή τη φορά. Και πάλι στόχευσαν στο μέσο του πλοίου. Ο σμηναγός Schrader άνοιξε πυρ χτυπώντας το πλοίο, πίσω από τη γέφυρα διακυβέρνησης. Μια λάμψη, φλόγες και αλυσιδωτές εκρήξεις πυρομαχικών, ρουκέτες που εκτοξεύονταν εκατοντάδες πόδια ψηλά, έπεφταν και απελευθέρωναν κάτι σαν μικρά κίτρινα αλεξίπτωτα που υποβοηθούσαν παρελκυόμενα κουτιά ?. Ένα τέτοιο ανάγκασε τον ανθυποσμηναγό A. W. Smith να διακόψει την επίθεσή του, στρέφοντας απότομα το αεροσκάφος του, προκειμένου να αποφύγει την σύγκρουση. Η επίθεση συνεχίστηκε έως ότου όλα τα ανταποδοτικά πυρά σώπασαν και το πλοίο παραδίδονταν στις φλόγες, ενώ το πλήρωμα του το εγκατέλειπε, επιβιβαζόμενο σε μια κόκκινη σωστική λέμβο. Τα Spitfire είχαν εξαντλήσει όλα τους τα πυρομαχικά αφήνοντας το πλοίο ακυβέρνητο, κατεστραμμένο, να καλύπτεται από ένα πέπλο καπνού και να πλέει ανάμεσα σε κηλίδες πετρελαίου, σε απόσταση περίπου 1 / 4 του μιλίου δυτικά από το ακρωτήριο Στύλος. Ο σμηναγός Warren E. Schrader με την ομάδα του επέστρεψαν στη βάση τους στις 08:10 χωρίς καμία απώλεια. Στις 09:35 το ίδιο πρωί, ηγήθηκε μιας ακόμη αναγνωριστικής πτήσης, επίσης τεσσάρων αεροσκαφών, προκειμένου να ερευνήσει την ίδια περιοχή και να διαπιστώσει τι απέγινε το πλοίο. Στις 10:15 έφτασαν στο σημείο της τελευταίας παρατήρησης και έκαναν πτήση 2 μιλίων προς κάθε κατεύθυνση. Το μόνο που παρατήρησαν αυτή τη φορά, ήταν μια μεγάλη κηλίδα πετρελαίου στο σημείο που το είχαν δει για τελευταία φορά. Έπειτα από ένα πλήρες κύκλο χαμηλής πτήσης, επάνω από το λιμάνι της Κέρκυρας κι αφού δεν είδαν άλλο, εκτός από ένα Σουηδικό πλοίο αρωγής, πήραν το δρόμο της επιστροφής προς τη βάση τους, βέβαιοι εντέλει για τη βύθισή του. Όλα τα στοιχεία σε αυτό το δοκίμιο ιστοριογραφίας, αντλήθηκαν και προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από τις παρακάτω πρωτογενείς πηγές, που ευγενικά παραχώρησε εχθές και με την άδειά του δημοσιεύω στο ΤΗΘΥΣ ο κύριος Neil Schrader, γιος του Warren E. Schrader που έφυγε από τη ζωή στις 6 του προηγούμενου Φλεβάρη σε ηλικία 87 ετών. Φωτογραφίες Flt Lt Warren Schrader, Sqn Ldr 'Dick' Webb, CO and Flt Sgt A S P Butler, στο Brindisi, της Ιταλίας αρχές του 1944. Flt Lt Warren Schrader 1945 όταν είχε αναλάβει τη διοίκηση της 486 (NZ) Squadron RAF.  | 
		
  | 
	
		
  |